trea hoex schreef :> Op het moment dat hij op rood gaat, niet thuis is, bereik je
> hem nergens meer mee. Niet met clickeren, maar óók niet met
> druk. Het enige wat je kan doen is vóórkomen dat hij gaat
> bijten. Dus blocken. Keer op keer weer. Leer lezen wannéér het
> Dit is het risico als je en psychisch getraumatiseerd paard
> koopt Pien. Zorg voor de veiligheid van je leerlingen door hen
> niet in zijn buurt te laten zolang zij niet kunnen lezen
> wanneer hij "op slot gaat".
Mazir heb ik niet gekocht; ik heb hem gekregen van een eigenaar die niet meer met hem kon omgaan en net als alle andere TweedeKans Paarden heeft hij een jaar de tijd om te 'helen', daarna besluit ik hoe we verder gaan. Mazir is , in tegenstelling tot wat velen denken, niet zo gatraumatiseerd als we lang aangenomen hebben, hij heeft altijd in een liefdevolle omgeving verkeerd, maar heeft gewoon een heel lastig karakter, voor het grootste deel genetisch bepaald en dát maakt het voor hem zo moeilijk, want het is een dráng, zoals dat ook bij zijn vader exact het geval was.
Hier mag niemand anders dan Jack of ik met hem werken, om hem geen verkeerde uitdagingen te bezorgen en ja, hij is gelukkig makkelijk te lezen, dus dat scheelt.
Wat Conrad betreft: Ik ben niet snel ergens lyrisch over, maar vind het gewoon een goede methode, een aanvulling op hetgeen wij hier ook doen. We kunnen zijn kennis en ervaring goed gebruiken naast onze eigen methode.
Groet, Pien
Warboel
