ik ben vorige week met een leemkuur begonnen met Goofy.(omdat ie vorig jaar zoveel medicijnen heeft moeten slikken). Afgelopen woensdag zag ik een dik onderbeen, nou ja dat kan natuurlijk een keer verstapt of zo. 's-Ochtends echter, was het been dikker geworden tot boven de sprong en zijn andere achterbeen was ook wat opgelopen. Niets voor dit paard, hij heeft never nooit last van stalbenen of zo. Vanmorgen had ie wat koliekachtige verschijnselen, rollen en rollen, sloom staan kijken, niet eten. Net even colosan gegeven en een stuk wezen wandelen. Toen was ie attent en enthousiast. Ik stop nu acuut met de leemkuur, heb zelf het idee dat het dus te hard gaat met die afvalstoffen. Heeft er iemand hier op t forum ervaring hiermee?

Piet schreef op woensdag 9 november 2005, 10:57:


Geweldig dat Carlos al zo oud is! Haalde maar alle paarden dit. Over harde vlakke ondergrond stappen is inderdaad het fijnst voor paardjes die de neiging tot hoefbenvangenheid hebben. Heb bij Bully gemerkt dat toen hij nog pijn had, hij makkelijk over de betonplaat draafde. terwijl hij dit door de berm niet zou doen. We hebben hem toen ook op een erhard stuk gezet waar hij kon lopen zodat hij makkelijk aan zijn beweging kwam. Opzich als je er overna denkt is het eigenlijk wel logisch, want er drukt op zo'n verhard stuk niets tegen de zolen aan.

Margot

una schreef op donderdag 1 maart 2007, 22:37:


kan me wel zo'n reactie voorstellen, maar idd ze lag mss gewoon te slapen. als ik in de zomer wel s heel vroeg in de ochtend naar de stallen ga, dan liggen de shetten ook overal op plekken verspreid waar ik ze overdag never nooit zie liggen. Heel apart gezicht!

Esther schreef op vrijdag 2 maart 2007, 0:13:


Een gewone werkdag van gelijk wie neemt toch ook 8 a 9 u in beslag ! Ik werk thuis met paarden wat is er nu zo uitzonderlijk ? Iemand die een gewone job heeft op bureau kan dus zijn huishouden en zijn boodschappen niet doen ? Als je eens geen zin hebt om te werken blijf je dan thuis ? Zal je baas niet zo tevreden mee zijn denk ik. En nee ik heb niet altijd evenveel zin om met een paardje te werken (hangt van het paard af) maar daarom ga ik op het eind van de week nog altijd niet tegen de eigenaar kunnen zeggen "sorry ik had geen goesting" .

ingrid van der post schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:12:


ik zie queenie nooit liggen.... Nergens
In al die maanden (augustus) dat ik haar thuis staan heb nog nooit zien liggen

De eerste keer is enkele weken geleden op een zondagnamiddag in de zon, heeft mijn vriend haar voor het eerst zien liggen

Gister dus weer

Vandaag was ze kiplekker. Ik keek door vensterraam van de slaapkamer en zag dat ze al paraat stond aan de draad voor der hooi en de andere paarden weer wegjagen
Dan kwam ik buiten en begon ze net te rollen en kreunen van genot, vooral haar koppie wreef ze lekker in de vohtige aarde

Dan kwam ze in draf over het grindpad naar me toegelopen en begon ze te vreten. Doet ze anders zelden, (draven) maar ze lijkt tevreden opgestaan (door het zonneke zeker?

Margot van Lare schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:12:


Hoi Margot, het verhaal van Carlos is van 2005. Inmiddels is ie 45 dus.
Hij loopt nog steeds perfect.en van wat ik toen dacht dat zijn voeten niet meer mooi zouden worden klopte niks, hij heeft mooie strakke voorvoeten, niet te zien of te merken dat hij ooit bevangen is geweest.
Het aardige is ook dat ik nog nooit een millimeter van zijn zool afgehaald heb. Zo zie je dat dat ook werkt.
Inmiddels heb ik dat natuurlijk bij veel paarden gezien.
Ik denk dat we hiermee bewijzen dat hoe oud een paard ook is, hoefbevangenheid op zich nooit een doodsoorzaak is.
De uitdrukking: "hoefbevangenheid is al een been bij de slager" is gelukkig achterhaald .

Piet

Piet schreef op donderdag 1 maart 2007, 23:03:

Zelfs niet eens het zien van het hoofdstel maar alle handelingen die er mee te maken hebben zorgen voor die reactie.
Zo erg is het al!
Ik ben het met je eens Piet, de oorzaak rechtreeks aanpakken!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:40:

Het verschil is dat jouw werk blijkbaar het werken met paarden is. Ook al heb je geen zin, dan zul je toch moeten want de klant verwacht een dienst waarvoor hij je betaalt.
De meesten van ons "doen" hun paarden erbij, naast hun werk. Ik hoef godzijdank niet elke dag naar een baas te hollen, want ik ben mijn eigen baas.
Als ik geen zin heb om te werken, doe ik het toch. Ik heb nl afspraken met klanten en dus is dat part of the deal.
Als ik geen zin heb om te rijden of door de bagger te rennen, doe ik het niet. Zo'n soort overeenkomst heb ik niet met de jongens.