Peter Donck schreef op maandag 26 februari 2007, 20:00:


I know , ik sta eigenlijk te popelen om Aram eens tegen Indy te zetten .

http://www.mijnalbum.nl/Album=ISVHDAG7

Er zijn altijd uitzonderingen... Ondanks de steile schouder kan mijn spanjaard er aardig mee weg komen. Op het strand is hij iedereen te snel af, maar dat heeft meer met karakter dan met ideale bouw te maken.

Afgelopen weekeind de cursus natuurlijk bekappen gedaan olv Piet Loof, machtig interessant, ongelofelijk leerzaam. Had gedacht dat het kappen van een hoef van een dood paard eng zou zijn maar nee hoor viel reuze mee. Wel erg geschrokken van de toestand van de meeste hoeven in het kratje, die arme dieren, je zou de mens die daar verantwoordelijk voor is willen schoppen (en erger)

Vandaag met de hoefsmid op de manege gesproken, een traditionele hoefsmid die, ook al is hij nog zo traditioneel, heel erg voor paarden op blote voeten is. Deze hoefsmid heeft het eigenlijk niet zo op dit soort cursussen, hij is er een van het oude stempel en is zo'n 6 jaar bezig geweest met zijn ambacht te leren en werk inmiddels zo'n 20 jaar aan paarden voeten. Een ambacht waar ik een groot respect voor heb, een goede hoefsmid is goud waard. Nu het vak vrij gegeven is is er te veel kaf onder het koren, ik moet hem daar in gelijk geven en kan me ook voorstellen dat hij het niet zo heeft op mensen die net als ik een eendags cursus doen en dan aan de slag gaan het is perslot een ambacht en voor elk ambacht geld; wil je het het echt in je vingers krijgen heb je tijd, geduld, en het over je schouder mee kijken van een "meester" nodig.

Nu heb ik reuze geluk; behalve het inzicht dat ik heb gekregen door de les van Piet Loof en het prachtig in elkaar gezet les materiaal bij deze cursus, heeft mijn zeer traditionele hoefsmid me onder z'n vleugels genomen en hij gaat me begeleiden in het kappen. Vandaag heb ik de hele dag met hem mee gelopen en zijn manier van kappen komt heel dicht bij dat wat ik op de cursus heb geleerd, de kleine verschillen zitten hem vooral in volgorde van werken en motivatie. Verschillen waar ik en m'n paard prima mee kunnen leven.

Dus vandaag ook meteen aan de slag met de hoeven van Cleo............tjonge jonge dat viel niet mee het is behoorlijk zwaar werk in een ongelukkige houding, snel het handige krukje en standaard besteld. Maar ongelofelijk ook al zijn haar hoeven nog niet klaar, ze liep meteen een stuk makkelijker, ruimer, landen niet op haar toon en kon weer vierkant staan.

Zo zie je maar dat traditie en nieuwe inzichten toch hun weg vinden, kunnen samen komen en de wereld voor minimaal een paard en een mens een beetje beter maken.

Met vriendelijke groet
Kim

Tinker schreef op maandag 26 februari 2007, 13:17:


Oke bedankt voor de tip, dat schoonmaken heb ik al vaker gedan

Kim Fok schreef op maandag 26 februari 2007, 20:16:


Hoe werden Cleo's voeten dan gedaan voordat je deze smid ontmoette? Ik bedoel, als het verschil na bekappen zo groot was, wat was er dan mis?