Eva Saegerman schreef op zondag 25 februari 2007, 22:45:


Mmm ik wóón zo onderhand op dat forum, maar weet nou even niet over welke discussie je het hebt.

Verder wil ik zo graag even kwijt dat ik hierover de laatste tijd zo enorm aan de denken ben.
Toen Troy kwam, moest ik vooraan beginnen met de training, en wat ik zéker wist was dat ik wél graag wilde dat hij de 7 games leerde, maar NIET op de manier van fases en comfort.

Ik gebruikte al langer de combi parelli/clickeren en de laatste tijd is daar nog een mega woordenboek aan lichaamstaal bijgekomen door Chris Irwin, maar "beleerd" heb ik de tinkers gewoon via het level 1 pakket.

Ik ben dus met Troy begonnen met de 7 games. Vooral de weggan voor druk vindt hij moeilijk. Of in ieder geval, hij reageert er traag op, gaat eerst tegenhangen, voor hij ineens het licht krijgt dat ie toch iets anders moet doen.

Gisteren bedacht ik me dat ik daar nu maar eens een begin mee ging maken omdat ik dit wijken voor druk wel de fijnste game vind.
Ik leg gewoon mijn vingertoppen op een plek, meer niet. In de andere hand het brokje. Hij ruikt het brokje, wéét dat er eerst iets moet volgen voor hij het krijgt en binnen de kortste keren SNAPT hij het. Voorhand, achterhand, achterwaards, zijwaards, zelfs zijwaards naar me toe. Dit alles zonder drukverhoging.

Het is toch fenomenaal?? Nee eigenlijk niet. Paardlief is niet gek.

Bij Enya (die wordt bij fases een soort van blok beton) werkt dit als een tierelier. Helaas (voor haar) heb ik bij haar eerst moeten ondervinden dat ze zich gewoon afsluit voor pijn. Achteraf kan ik mezelf wel sláán! Maar met clickeren... gewoon vingertoppen en ze wijkt alle kanten uit.

Of je theorie over die endorfinen kloppen weet ik niet. Zover reikt mijn verstand niet. Vind het wel een mooie gedachte, hoewel ik denk dat mijn tinkers toch vooral voor het voer gaan hahaha.

Mooie gedachten hierzo.

Trea.

Eva Saegerman schreef op zondag 25 februari 2007, 23:44:


Ja dit heb ik inmidels ook al geleerd. Maar een paard kan zich wel voor pijn afsluiten, puur ter overleving. Mensen ook... Geestelijk en lichamelijk. Tot de grens bereikt is dan wel, maar die kan heel ver liggen.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 26 februari 2007, 8:57:


Wat fijn dat mn woorden zo worden uitgelegd!
Niemand heeft daadwerkelijk gezien dat de penen met zand en al worden gegeven en of die hoeveelheden inderdaad problemen geven.
Verder kun je lang discussieren over de definitie van dierenmishandeling. Er zijn mensen geweest die mijn dekenloze paarden zielig vonden, vooral als ze in het modderigste stukje wei stonden te druilen. Die mensen zetten hun paarden op stal in eenzaamheid en dat vind ik weer een mindere kwaliteit van leven voor een paard. Tja en zo kun je eindeloos doorgaan.
Ik vind uiteindelijk dat een paard in een kudde in de buitenlucht met minder kwaliteit voedsel een paardiger leven heeft dan een stalpaard met sportbrok en dat is de reden dat ik hier wat nonchalanter over ben.
Als ik lef had dan zou ik de dichtsbijzijnde manege hier in de buurt moeten aangeven.....
De penenboer zou ik inderdaad eens aanspreken in de vorm van informeren om een duidelijker beeld te krijgen van de ideeen van deze man.

Piet schreef op maandag 26 februari 2007, 11:51:


Volledig mee akkoord als je maar beseft dat je het daarbuiten moet gaan waarmaken en niet gespierde vinger kweken door je toetsenbord hele dagen te martelen .Enje hebt gelijk hoor clickeren is door wetenschappers bedacht als conditioneringsmechanisme echter de trainingsmethodes door de mensen in het veld ? Of niet ?

Hallo lezers

Heb ervaren dat bij veel ruinen en/of hengsten de peniskoker bij het lopen een geluidje geeft.
Zijn er meer mensen die dit kennen?

Tinker schreef op maandag 26 februari 2007, 10:22:


Hoi,

Daar heb ik ook last van, ik vindt het boek moeilijk te lezen/begrijpen. Mijn vriend heeft hier geen moeite mee. Ik vind het boek van Emiel Voest wel goed, is duidelijk, gaat misschien niet echt diep in op de zaken maar is voor mij goed te begrijpen.

Groetjes,
Jeanet

wannadoo schreef op maandag 26 februari 2007, 13:11:


flapperdefapperdeflap ?

wannadoo schreef op maandag 26 februari 2007, 13:11:


Jep, misschien moet je even kijken of het spulletje vies is en schoongemaakt moet worden

Piet schreef op maandag 26 februari 2007, 11:51:

Ik begrijp wat Eddy en Pien bedoelen, en daar zit zeker waarheid in. Maar ook Piet heeft naar mijn mening gelijk want niet alle 'boekjes' komen van theoretici tenslotte. En ik zie zat mensen om mij heen die al decennia met paarden 'omgaan' en fout op fout maken met als gevolg paarden met allerlij gedragsstoornissen... Wat ik denk is dat theorie én praktijk beiden belangrijk zijn, maar dat we zelf de plicht hebben ten alle tijden beter te willen met ons paard als middelpunt. Zelf ook blijven nadenken, open minded, en observeren...

Even een voorbeeld: de 'bit gebruikers' bij mij op stal beweren dat een paard zonder bit niet onder controle te houden is. Als ik dan vertel dat ik bitloos wil rijden en dat het echt kan, is het "ja, ja... droom verder" als het ware van hun gezicht af te lezen. Voor hun is mijn bewering theorie. Dus als ik op gegeven moment bitloos tussen hen zal rijden in die 40x60 b.v. zal die theorie zichzelf in de praktijk bewijzen. In dit geval zal alleen de praktijk ze op andere gedachten brengen.

Maar ik ben zelf eens via de theorie achter het bestaan van een stroming die NH genoemd wordt gekomen. Die sprak mij aan en dus ging ik naast die theorie op zoek naar de praktijk...

wannadoo schreef op maandag 26 februari 2007, 13:11:


Heb eens een ruin gereden op een manege waarbij het geluid klonk alsof er lucht naar binnen gezogen werd. Weet verder niet wat dat was eigenlijk, hij had het lang niet altijd.

Piet schreef op maandag 26 februari 2007, 11:51:


Bovendien alles wat gebeurd op grond van ervaring, heeft een achterliggende gedachtegang, theorie dus. Hoe onbewuster die
gedachtengang is des te meer risiko op starheid en missers.
Natuurlijk alles moet bevestigt worden in de praktijk, zonder dat
is het ook een holle frase.

De voorbeelden van Pien dat geloof ik wel.
Neem daaruit niet de conclusie dat je niet met een grazend paard kunt wandelen, of je paard geen eigen keus kwa snelheid kunt geven. Alleen hoe doe je het dan wel goed? Simpel, zolang je een goed luisterd paard (met een wakkere en kalme geest) behoud doe je het goed, anders moet je wat veranderen.


Een theorie blijft altijd een verzinsel, daar moeten we het mee doen, beter wordt het niet. Ik pleit voor weidsheid en openheid er gebeurd zoveel meer dan de scherpe nauwe blik van een gedachtengang. Hoe dodelijk is die scherpe blik voor alles wat daarbuitenvalt? We zijn met onze gedachten in het stikke donker bezig, met wel een knots van een zaklantaarn, de bundel is de gedachte. Daarbuiten blijft het donker. Die weidse openheid begint met dit te herkennen, en dat geen enkele gedachte/theorie de waarheid is. Gewoon even stil worden en rusten in niet-weten.

Groetjes, Michiel

Elzaliene Proost schreef op maandag 26 februari 2007, 13:21:


Dus als ik op gegeven

Welnee , dan kan het wel met jouw paard maar noooooiiit met de hunne hoor