Ik ben nu toch op dreef....
Een van de bevindingen die me ineens te binnen schieten zijn die van de emoties van mens en dier die Temple Grandin beschrijft:
mensen en dieren beleven dezelfde emoties, maar dieren zijn niet ambivalent.
Dieren kunnen geen, zoals de mens wel kan, gemengde gevoelens hebben
Het is het een of het ander, geen haat-liefde enzo

Temple Grandin heeft dit "vermogen" ook niet, gezien haar autisme, evenals de "verdedigingmechanisme van Freud" ontbreken haar, en de paarden.
Wij mensen kunnen bv angsten wegsteken door een ander gedrag (afweermechnisme: verplaatsing) door bv humor. Paarden kunnen dit niet.
Vandaar dat we de stelling kennen "dieren liegen niet"
Een paard doet niet alsof een gevaarlijke situatie toch veilig is, of doet niet alsof iets dat pijn doet, leuk is.

T zijn toch eigenlijk heel eenvoudige dieren he; veel makkelijker te verstaan dan onze buurman

Geen probleem als "hij zegt het zo, maar bedoelt het zo niet"...
of "hij zegt dit of dat om goed over te komen bij de buurman"

Nu ga ik slapen, genoeg gelezen
