jose schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:43:


mijn fokmerrie heeft een paardengebit! Echt joh, niet om aan te zien
Maar zonder dollen als iets niet over wordt geerfd dat een gezondheidsrisco met zich meebrengt en het is geen broodfok ( waarom wordt er niet over de vaderdieren gesproken? ) lijkt mij er niets mee mis.
Op zich ben ik niet voor meldertjes en hulpingrepen als je van te voren al weet dat het nodig is. Maar soms is het nu eenmaal zo dat er wel wat nodig is voor de gezondheid van betreffende dieren. Voorkomen wat je moet voorkomen, maar ook handelen als je moet handelen lijkt me de beste weg. Tenslotte rijdt je niet op papieren.

Es

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:33:


Kweken doe je met plantjes.... fokken heet het met dieren

Nick

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Esther schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:43:


ze doet het als ik aan het wandelen ben, op een willekeurig moment eigenlijk. Er zit niet echt een vast patroon in.Ik denk ook dat je wel gelijk hebt in het niet helemaal geloven, ik geloof soms ook niet helemaal in mezelf, omdat ik dan schrik. Ik ben hier nog nieuw in, wat voor spelletjes kan ik doen?

bedankt voor je reactie!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:51:


Toch schijnt het ooit wel eens ergens voorgekomen te zijn, of zou dit ook een fabeltje zijn, die doorverteld wordt? Hoe dan ook, de 10.000 lichte letsels en de 100 zware letsels die voorkomen worden door stalen neuzen is duidelijk, daarvoor zijn ze uitgevonden. En dat er dan bij 1 nog mis gaat dan zal ook best wel zo zijn. Dat geeft natuurlijk een gigantisch schrikbeeld waardoor sommige mensen nooit geen stalen neuzen meer willen dragen. In fabrieken heb je niks te willen, daar is het verplicht. Mijn dochter en ik hebben er ook al enkele keren profijt van gehad, bovendien rijden ze fijn in de stijgbeugels met die metalen plaat in de zool. Er is wel kwaliteits verschil bij die schoenen, let daarop als je ze koopt.

Groetjes, Michiel

Jasminum schreef op dinsdag 20 februari 2007, 21:23:


Je bent bij het begin! Goedzo!
Je zou eens kunnen beginnen met clickeren en het commando calm down gaan leren, er zijn hier vast mensen op het forum die je willen helpen. In welke omgeving zit je? Ik vind het echt heel goed van je dat je zegt dat het niet aan de ponnie ligt en dat je open staat voor een paardvriendelijke methode. Het is heel goed om voor jezelf te erkennen dat je zelf soms zelf schrikt dat is het begin van een goede weg en niets om van wakker te liggen, heb je een omheinde omgeving waar je wat kunt oefenen met volgspelletjes en stemspelletjes? Hoooo moet de ponnie kunnen leren op je stem. Dat is een makkelijke oefening. Los touwtje nooit spanning erop, de ponnie kan achter ja aan lopen als ze dus rustig is en niet dribbelt. Als jij stil staat moet ponnie ook stil staan ( loop er voor) Ponnie staat wel stil als ze bijna botst tegen je, dan zeg je mooi of braaf of yes! en wahten. Dan zeg je stap, en loopt zelf weg, de ponnie volgt wel. Kijk eens hoe dat gaat.

Es

jose schreef

Merries van drie die luchtzuigen? Aangeboren? Ben je niet goed wijs ofzo? Nu ga ik schreeuwen: LUCHTZUIGEN IS NIET NORMAAL HOOR .
Hier zopas een paard geweigerd die luchtzuigt. Ik kan het niet aanhoren, ik vind het zielig en voel me machteloos als ik het hoor. Kan het paard niks aan doen. Verveling, weet je wel ? Of last van de maag. Geen behoefte om de hele dag naar zo'n ellendig strak zittende luchtzuigband te moeten kijken. Ontstaat echt niet vanzelf José. Of het moet aangeboren verveling of aangeboren maagzweer zijn. Lékker....

Ik heb dit ook weleens met mijn paard. Bij die van mij is het vrolijkheid en energie. Toch doe ik altijd even daarna grondwerk om weer even de puntjes op de I te zetten
Laat de pony maar lekker werken en wissel veel af, dan raken ze hun energie kwijt.

Als ze het altijd doet, moet je er aan werken dat ze braaf bij je loopt.

Esther schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:43:

Spirithorses schreef op dinsdag 20 februari 2007, 21:38:


Uhm Pien, een luchtzuigband helpt niet bij een merrie die tocht
Het gaat over een merrie dichtzetten.

Nick Altena schreef op dinsdag 20 februari 2007, 20:52:


begrijp je vraag niet, licht eens toe aub


Omdat Una nu nog in stal staat is het heel duidelijk voor una wanneer het gedaan is met clickeren: als ze terug naar der stal gaat.
Bij Queenie is dat "gedaaaan" gevolgd door een berg wortels die ze mag hebben.


Waarom is het verkeerd door te gaan met clickeren zolang je paard het leuk vindt en geen enkel teken vertoont van verwarring, frustraties, of wat dan ook?


het is eigenlijk zo:
1) het paard loopt weg: ik ga er van uit dat of het paard effe alle indrukken moet verwerken, of de oef te moeilijk is.
dus: dan laat ik paard even lopen, of ik ga stapje terug
2) het paard loopt steeds vaker weg, ook als we stapje terugkeren
dus: paard haakt af, ik stop maar vraag nog een laatste àndere oefening
of ik breng variatie in het spel en vraag een geheel andere oefening en we gaan door


Dat doe ik niet, heb je verkeerd gelezen. Ik heb je uitgelegd dat ook al ZOU ik de dingen door elkaar gaan vragen mits correcte en consequent bridgen, dat het paard het de juiste response bij de juiste prikkel kan brengen.


Bedoel je geheel stoppen met clickeren als het goed gaat, of stoppen met dié oefening te trainen? Niet mee eens dan: ik vind niet dat als Una bv na drie keer bridgen (1minuut?) snapt dat haar hoofd omlaag moet als ik mijn hand op haar manenkam leg, dat ik moet stoppen. Neen, dan ga ik verder, trainen op duur bv.


Waarom stoppen na 1u als una er nog plezier in heeft en er anders geen aanwijzingen zijn op verveling , verwarring, enz, zoals ik eerder schreef?
Als het paard zich nou eenmaal zo lang kan en wilt concentreren, en het loopt zoals het moét, waar zie jij dan een probleem?

Ik clicker zelf thuis met Queenie elke dag in kleine dingen, die op dn duur automatisch gaan, zonder ik besef "ik ben aan het clickeren". Bv bij het voederen vraag ik Queenie achteruit te gaan als ze in de weg staat. doet ze dat, dan volgt een click. Das 3 minuten per dag Maar een keer in de week speel ik een uur lang met Queenie in de wei. Diverse spelletjes na mekaar, en vaak ben IK het die het beu ben, niet Queenie hoor, die hinnikt nog als ik na een uur terug buitenkom, of daagt me uit om te komen spelen door op een bal te trappen en me dan aan te kijken, voetje omhoog, enz.


Op een dag van 24u, waar Una bijna altijd op stal staat (voor de gevoelige kijkers: Una staat daar eventjes, tot de stal en wei af is en ze bij Nele naar huis kan), is alle dagen even clickeren geen mentale inbreuk, denk je niet?


Una heeft minder tijd nodig dan Queenie om die indrukken te verwerken.
Het "tempo van het paard volgen", is dat niet net zo heilig als "de zool volgen"? Voor mij wel. Ik zet niet graag regeltjes op papier over hoe lang je iets kan doen, of waar of wanneer, enz. Ik kijk liever naar de situatie, naar hoe het gaat, naar signalen die het paard zendt, enz.
Tenzij wetenschappelijk me kan overtuigen dat een het een mentale inbreuk is op het paard.


Ja akkoord, feit dat het paard hét steeds kwijt geraakte moet er een manier zijn om het paard weer "aan te haken". Rust kan een manier zijn. Maar bij Una was er *geen sprake van iéts kwijtgeraken*.

Jij noemt het vele verschillende dingen. Ik noem het twee verschillende dingen maar vele kleine stapjes. Maar er is helemaal geen sprake van iets kwijtgeraken! Nog eens... Una heeft geen enkele keer de verkeerde respons gegeven op een prikkel. Ze geraakte niets kwijt. Ik hoop dat je dit gewoon verkeerd verstaan hebt, of verkeerd gelezen?


oke, geef eens eens voorbeeld van waar ik Una iets anders ben gaan aanleren, terwijl ze het eerste aangeleerde nog niet onder de knie had.
Niet te vinden he, je hebt ergens tussen de lijnen iets gelezen denk ik.

jose schreef :

Ieks....... mijn merrie is 'dichtgezet' het woord alleen al....
alsof het iets volkomen normaals is. Weet je dat aan vrouwen die een baarmoederbandje moeten krijgen geadviseerd wordt om nooit meer zwanger te worden?????????? Vanwege de grote risico's.

Komop José, er is een klein verschilletje tussen steunzooltjes bij mensen of vroeggeboortes bij paarden waar de rek uit is vanwege het vele veulentjes krijgen....
Yep ! Ik reageer harstikke emo. Waarom? Omdat het weer een gesol is. Zo zie je maar dat voor elke aandoening een symptomatische oplossing is zodat je niet bang hoeft te zijn dat het geen geld opbrengt.
Waarom anders zouden ze de boel dichtnaaien? Niet omdat dat zo grappig uitziet, lijkt mij.
Kijk, mij gaat het om het principe dat je loopt te sollen, dat je spot met het leven. Eénmalig, oké, maar trek daar je lering uit en laat die merrie niet meer drachtig worden.

Heerlijk, wát een discussie, mij krijg je niet mee in jouw manier van denken, no way José....

Esther schreef op dinsdag 20 februari 2007, 21:45:


Oja, klopt
Maar dat van die met de mond luchtzuigende merrie is wel waar, hihi.

Jasminum schreef op dinsdag 20 februari 2007, 21:23:


Zou het wat te maken kunnen hebben met de beperkte ruimte waar veel paarden de winter doorbrengen? Dan hebben ze gewoon zin en levenslust om te gaan rennen, rollen en gek doen en kunnen ze moeilijker het geduld op brengen om zacht met je mee te lopen. Even lekker laten uitrazen in de bak, even stoom af blazen, even samen gek doen en sprintjes trekken. Je paard zal dan met hoge staart lekker trots en scheten latend zijn energie kwijt kunnen. En daarna veel rustiger zijn oefeningen met je kunnen doen of samen rustig weg kunnen wandelen.

Groetjes, Michiel

Wil schreef op dinsdag 20 februari 2007, 15:02:


Jeppe, die maar 1 seizoen op IJzers heeft gestaan- Olly die vijf jaar afwisselend op IJzers stond en Fan die 7 jaar permanent op IJzers stond hebben alle drie verbreede witte lijn. Van Fan en Jeppe weet ik nog niet genoeg, maar van Olly weet ik zeker dat hij zomers een breedere wittelijn (laminea) krijgt, dit heeft dus duidelijk met het gras seizoen te maken (Olly is pony ondanks zijn 1.53). s'Winters valt er weinig te grazen en krijgt hij alleen hooi bij, de voeding is dan eigenlijk veel geschikter voor zijn gestel (eiwit en fruktaan armer) en hoeven.
Ondanks dat, vind ik niet vaak steenjes in de witte lijn. En om het "op wippen" van de hoefwand te voorkomen kort ik de wand aan de toon goed in, m.a.w Ik breng een "vette" mustangrol aan.

Nils en Olly