Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:

Je weet het inzichtelijk te verwoorden, bedankt daarvoor.
(...betrekt het ogenblikkelijk op zichzelf...): Dit sterkt mij in de wankele overtuiging dat ik toch géén dierenbeul ben.
Hoger doel, ja. Hoe was het ook weer... tis niet het doel, maar (de kwaliteit van) de weg ernaartoe?

Mijn website heeft weer een update dit keer om het makkelijker te maken verschillende rozetplanten van Jakobskruiskruid tot Paardenbloem te kunnen herkennen http://www.jakobskruiskruid.com/Multimedia/slideshows.html
Er zijn meerdere diashows, die van de rozetten is behoorlijk lang, maar je kunt de dia s stil zetten. Zo'n beetje alle dia's zijn de laatste 14 dagen gemaakt. Ook is de pagina huidopname feit of fabel herschreven. http://www.jakobskruiskruid.com/Feiten%20e...Huidopname.html
Door het zoeken naar de primaire bron weten we hoe de fabel de wereld in is gekomen.

Groeten Esther

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:


Als een oud paard nog een jaar of tien, of minder te leven heeft, en het kan alleen op ijzers goed lopen, dan denk ik dat iedereen het hier wel mee eens zal zijn. Zelfs Piet. Op welke leeftijd je die beslissing maakt en de mate van slecht lopen zonder ijzers, zijn natuurlijk variabelen waar mensen van mening over kunnen en mogen verschillen.

Groetjes, Michiel

Huertecilla schreef op zaterdag 17 februari 2007, 11:41:


Geweldige post weer, zeer indrukwekkend, informatief en relevant.
Verwijzen naar ene Rita"wildhorse' ????? en een Italiaans forum.????
Ja, ja, dat werpt licht op ons duistere achterlijke pad.
En vooral dan als een reactie op iemand van wie het paard al 3 maanden van de ijzers af is. Goh, wat heeft zij achteraf een geluk gehad dat haar paard niet dood gevallen is. Want tja! dat gebeurt echt dagelijks.
Dus de ijzers 'voor de zekerheid' maar lekker laten zitten?
Over het algemeen vreselijke ziektes maar niet meer proberen te genezen? Want soms, terwijl ze zoveel narigheid hebben moeten doorstaan, gaan ze toch nog dood?
Wie kan exact vooraf zeggen ofer een lijdensweg volgt en hoe zwaar en hoe lang die evt. zal zijn?

Piet schreef op zaterdag 17 februari 2007, 8:20:


Ja uit die honde wereld heben ze al hele mooie clicker oplossingen uitgeprobeerd en ontwikkeld. Die liggen ons een paar jaartjes voor.


Gisteren heb ik Jur en mezelf hiermee geholpen.
Hij kende al zijn hoofd recht doen wijkend voor een wapperend handje.
Dat was een van de eerste beleefdheids oefeningen om gesnuffel in de zakken van josien op te lossen.

Nu wou ik gisteren zijn open (niet meer bloedende) wond van propolis creme voorzien. Hij maakt dan een snelle bijt beweging als je in de buurd komt. Eerst klikte ik voor aanrakingen dichter in de buurd terwijl hij zijn hooft recht naar voren had. Hij begreep toen dat ik dit wilde. Daarna kon ik dichter bij waarbij ik zijn spontane bijtgedrag terugwuifde en kon belonen voor mooi recht blijven. De creme er met 2 halen op gedaan en de bijt gestopt met een wuif. Vandaag zal de oefening verder gaan. Die creme wil ik nog wel een tijdje gebruiken. Met zoiets is het altijd een keuze tussen een langzame grondige voorbereiding en no-nonsens snel en fair doorpakken en de volgende dagen als vervolg oefening zien.

Groetjes, Michiel

Esther schreef op zaterdag 17 februari 2007, 13:26:


Dank je, Esther,

Moniek

Wil schreef op vrijdag 16 februari 2007, 23:47:


Erg leuk fimpje Piet!