lotje schreef op donderdag 8 februari 2007, 14:27:
> lotje schreef op donderdag 8 februari 2007, 13:53:
>
>> zien jullie dat paard op de foto? nou, dit is een gelders paard
> ik bedoel maar....
>
> paarden en mensen zijn niet elkaars soort, dus versta elkaars
> taal . en ben bereid te schipperen, dan kom je al een heel eind.
Ik wil graag voorop stellen dat een dwarslaysie iets heel erg verschrikkelijks is.
Het maakt het moeilijk om iets over de mogelijke aanleiding te zeggen.
Conrad schreef in "wie heeft er ervaring met hengsten" onder meer dit:
>Ik spreek dus altijd ook over de leider. Het leiderschap kan je niet >afdwingen. Volgers (paarden) geven jou de leiding als jij kan laten zien dat >jij te vertrouwen bent, in voor en in tegenspoed.
Nu het gedrag van de mevrouw.
Plotseling veranderde zij haar positie tov het paard, waardoor ze hem het idee gaf niet meer op haar leiderschap te kunnen vertrouwen. Het paard was zijn gemakkelijke volgersplaats kwijt. Het gevolg was een verbijsterend harde "controlevraag" zoals we dat noemen.
In het begin van onze trainingen met vreemde paarden worden zulke controlevragen met grote regelmaat gesteld omdat dan de relatie nog niet duidelijk is.
Wil met haar hengst kan daarover mee praten.
De eerste controlevraag kwam bij haar jong paard na 2 seconden."wie ben jij, dat je mij wilt leiden? Dat kun je vast niet"
Toen daar correct, zonder stem verheffen, zonder het opvoeren van druk, zonder boos te worden, op gereageerd werd, vond hij het maar wat makkelijk dat hij zelf geen leider hoefde te zijn. en veranderde zijn gedrag als bij toverslag. .Aan het einde van een van de sessies wilde hij toch nog even controleren of zijn leider inderdaad waard was om hem te leiden en na los geklikt te zijn van de lijn sloop hij naar Conrads rug en ging op zijn achterbenen staan. Omdraaien, er naar toe stappen, grootmaken, handen omhoog als klauwen en even sissen als een slang was voldoende om(sorry Wil ik haal de namen van jouw paarden altijd door elkaar), de hengst te laten inzien, dat er echt een sterke leider tegen over hem stond, hoewel hij daarvoor de zachtheid zelf leek.
Is dit begrip eenmaal ingesleten en verandert jouw basishouding niet, dan kun je je veel permiteren bij een paard. Maar blijf hem altijd het vertrouwen geven dat jij hem kunt leiden, anders gaat ie dat simpelweg controleren, omdat het in zijn natuur een punt van overleven of niet overleven is en kun je geen goed antwoord op die vraag geven, dan zal hij de leiding zelf nemen.
piet
Warboel
