Elzaliene Proost schreef op dinsdag 6 februari 2007, 20:09:
> Hoi Hanne, welkom op dit forum.
> Ik heb mijn paard 2 jaar geleden gekocht als recreatief Western
> en aangespannen gereden bij zijn vorige eigenaar. Omdat ik al

> instructie DVDs, instructieboekjes e.d. En zo zijn er
> meerderen. Maar zelfs dan kun je wel eens hulp van iemand in
> levende lijve gebruiken die al verder is want soms zie je de
> eigen fouten niet goed...
Ik kan me zo goed vinden in hetgeen je vertelt! Heb net dezelfde ervaring: gestopt bij level 1 (paard vond er niets aan, het voelde nietgoed aan). Beetje bij beetje gaan clickeren en nu voel ik me er zo thuis in dat ct een omgangsvorm wordt en niet alleen ene trainingsmethode. Gisteren bv moest ik mokzalf aanbrengen bij Queenie (ze heeft er ook van) en heel onbewust bridgte ik toen ik haar voet nam en de zalf op smeerde waarop ze promt stil bleef staan en ik weer kon
bridgen. Er volgde geen voedselbeloning, maar ze wist dat het "goed" was en begreep dat het dàt was dat ik wou waarna ze rustig verder knabbelde van het hooi. Vroeger was ze al lang weg: het is nochthans een meisje maar van zalfjes en nattigheid moet ze niet hebben

@Hanna: vraag conrad je effe op weg te helpen; werk eerst aan de basis
Daarna kan je nog alle kanten op (wedden dat je tegen dan je weg al kent

)?
Tip: begin niet met
Parelli zonder begeleiding, ook niet clickeren of andere methodes. Doe het eerst samen met een ervaringsdeskundige en dan pas alleen. Lees zoveel mogelijk boeken, recenties genoeg.
En vooral: doe iets wat jij en je paard leuk vinden