Christel Provaas schreef op zondag 4 februari 2007, 16:38:
> Monique Meijer schreef op zondag 4 februari 2007, 16:11:
>
>> Zaterdagochtend schrok ik me eerst dood, het was het vreselijk,
> verleden op blote voeten toch ook periodes goed gelopen?
> Waardoor zit ze nu dan zo verschrikkelijk vast dat ze niet
> normaal kan lopen? Waarom zet ze die spieren in de achterhand
> zo vast? heb je zelf een verklaring?
Ze heeft in het verleden goed gelopen, in termen van geen hoefzweren en geen peesblessures meer. Maar met de achterhand maakte ze altijd nog een korte stap ze kwam meestal maar tot de helft, vooral in draf was het erg. In gallop dook ze bijna de grond in, ik werd heen en weer gegooid, vreselijk. Er was nauwelijks achteraandrijving. Ze heeft ook jarenlang wat scheef gelopen ivm haar schouderblessure. Ik was allang blij dat we van die ellendige hoefzweren af waren, een raar loopje vond ik niet erg. En zo erg viel het ook niet op, want ze liep regelmatig.
Haar hoeven zijn nu goed, ze maakt voor haar doen steeds grotere stappen, de laatste tijd stapt ze zelfs vaak over de afdruk van de voorhoeven heen als ze haast heeft. Ze vergroot haar passen en gaat niet meer sneller trippelen. Haar schouder is erg verbeterd, ze kan dat been nu net zover naar voren brengen als haar andere voorbeen. En haar gallop is zelfs zonder zadel uit te zitten.
En daarmee zijn de problemen begonnen. Ze heeft jarenlang praktisch scheef gelopen, altijd pijnlijke hoeven, last van de schouder. Ze zet zichzelf vast omdat bepaalde spieren verkort zijn, sommige spieren zijn te sterk ontwikkeld, andere te zwak. Ik vind het erg logisch dat ze nu problemen heeft.
Monique
Warboel
