Monique Meijer schreef op zondag 4 februari 2007, 16:11:
> Zaterdagochtend schrok ik me eerst dood, het was het vreselijk,
> Indy kon geen stap verzetten, ze zat helemaal vast in de
> achterhand. Maar wel vrolijk en pruttelen, honger hebben en
> Klinkt misschien stom of zweverig, maar als ik Indy behandeld heb, kom ik om van de prikkelende warmte in mijn hand, die er maar niet uit wil, alsof ik een hete radiator vastpak. Ik ben zelf helemaal niet zweverig, maar dit vond ik toch wel erg frapant. Gelukkig heb ik nu geleerd hier vanaf te komen. Vanavond is Indy weer aan de beurt voor een behandeling, de eerste week elke dag, dan om de dag en dan drie keer in de week.
> Ik wil de mot gaten nog even op de foto zetten, want ja, met verschijnen van de zomervacht verdwijnen ze he.
> Een hele ervaring, ben er vol van, zoals jullie wel merken..........
> Monique
Je schrijft:
> Indy heeft
> altijd zo beroerd gelopen, en nu ze eindelijk zonder pijnlijke
> hoefjes kan lopen heeft de rest nog wat moeite mee te komen.
Dat vind ik een vreemde gevolgtrekking. Ze heeft in het verleden op blote voeten toch ook periodes goed gelopen?
Waardoor zit ze nu dan zo verschrikkelijk vast dat ze niet normaal kan lopen? Waarom zet ze die spieren in de achterhand zo vast? heb je zelf een verklaring?
Warboel
