Piet schreef op vrijdag 2 februari 2007, 18:18:
> 'T is vervreemdend, als je die reacties leest. Omdat je zelf
> paarden hebt en langs wegen hobbelt zijn sommige uitspraken de
> ver van m'n bed show.
> Uit een andere wereld.......
> Mijn eerste reactie is: "wat heeft dat kind uitgespookt, dat
> dat paard zo schrok dat ie sloeg?". Hoewel ik heel klein,daar
> Ja we zijn verkeersdeelnemer, maar als dit allemaal zo door
> gaat wil je dat dan nog wel zijn?
> Wat is jullie mening daarover?
Wel, omdat het ook hier vrij dichtbij was ben ik er wel van geschrokken. Ook ik loop met een paard op de openbare weg. Een bijzonder bomvaste en uiterst mensvriendelijke dame maar toch, ze blijft een (groot en sterk) dier. Er gebeuren trouwens ook veel ongelukken, waar de paarden het slachtoffer zijn. Ik vraag me al jaren af of er voor een paard in het verkeer nog wel plaats is. En diep in mijn hart vind ik van niet. En dan denk ik daarbij eigenlijk alleen aan de risico's voor het paard.
Maar toch loop ook ik een stukje openbare weg om in het bos te komen...
De juiste toedracht is mij nog niet bekend. Misschien heeft het kind iets uitgespookt, maar daar is het een kind voor en de betrokken volwassenen hadden daar op moeten anticiperen.
De reacties lijken ver van je bed, maar zijn dat hier in de omgeving bepaald niet. Dit is in feite midden in de randstad, erg druk gebied, kleine stukjes groen waar door veel mensen op verschillende manieren gebruik van wordt gemaakt. En meestal alleen te bereiken via een stuk openbare weg. Dat levert vaak irritaties op. Paarden, honden, fietsers op de weg, fietsers in het bos, kinderen, ballen etc. Ik ga zelf al nooit meer op spitsuren (weekend) naar buiten, want het is gewoon ook niet leuk.
Nee, deze overdenkingen doen mij inderdaad ernstig afvragen of ik dat nog wel wil zijn (verkeersdeelnemer)...
Warboel
