marjan de Haas schreef op dinsdag 30 januari 2007, 12:07:


In hele kleine stapjes opbouwen. Zo heb ik het met mijn merrie en haar veulen ook gedaan.
Eerst in de wei wandelen, tot de ander niet meer meeloopt en zichzelf vermaakt.
Dan de wei uit en naast de wei - of iig dichtbij - wat rondlopen en weer terug. Dit zo blijven doen tot de ander niet meer onrustig is.
Dan wat verder van de wei vandaan en nog wel in het zicht blijven. Ook weer blijven doen tot het in alle rust gaat.
Dan een keer uit 't zicht en wel zodanig dat je op het moment dat het achterblijfpaard rustig is, jij en het andere paard weer in het zicht verschijnen.
Alles in stapjes en neem de tijd. Dan gaat het vast wel lukken.

Oh ja, en bij het terugkomen nièt enthousiast begroeten. Doen alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is, in alle rust.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Spirithorses schreef op dinsdag 30 januari 2007, 15:27:


De heelmeester gaat het kleinste barstje van twijfel binnen.
en blaast de boel op daar, zodat de kerker uit elkaar spat
en de blauwe lucht eerst verblind en dan paard natuurlijk
zichbaar maakt.

Succes, Michiel

Frans Veldman schreef op dinsdag 30 januari 2007, 21:48:


Dat er heel veel mis is, dat realiseer ik me ook wel. Dat er veel te verbeteren is, dat is noodzaak. Zelfs vanuit de sector staat dat voorop getuige het promoveren van Machteld van Dierendonck en het Welzijnsrapport van de Sector Paard (overkoepelend orgaan onder ministerie). Vanuit de sector ontstaat dat gedachtengoed juist omdat er globaal de laatste dertig jaar steeds minder paardenmensen zijn. Wel mensen met paarden (mensen die op latere leeftijd met paarden in aanraking komen).

Maar wat ik zo jammer vindt, is dat alles hier altijd zo heel grof over een kam geschoren wordt. Alles is slecht en alles is paardonvriendelijk. Alles zo zonder nuance. Wat dan soms weer doorgetrokken wordt de andere kant op, getuige een uitspraak van laatst dat het toch wel zielig en sneu voor je paard was om met teugelcontact te rijden..... Tja.


Eeeh, veel van 'onze', methoden, zijn voor mij niks speciaals, heel gewoon en altijd zo gedaan. En andere dingen hier zijn soms ook nieuw voor mij, vind ik leuk en leerzaam om te lezen.


Misschien is dat omdat de rest dan allang weer weg is. Ben ik wel volhoudend of zo. Zelfs in de natural hoek op bokt lees je veel mensen die hier niet willen komen omdat 'mensen niet goed bij hun hoofd zijn daar' (letterlijk eens gelezen).

Het is niet mijn bedoeling om hij tegen zij spelletjes te doen of om gelijk te krijgen.
Het is natuurlijk best leuk om een klein clubje bij elkaar te houden. Maar als het je nou te doen is om het welzijn van paarden, zou het dan niet handiger zijn om soms eens wat neutraler te staan tegenover 'ze' en 'die traditionelen'.
Het zou de werkelijkheid ook meer recht doen denk ik.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 28 januari 2007, 15:05:


Ja Mee eens! Rug tegen een boom - paardjes grazen - halstertouwen veilig opgebonden--- gewoon los - Ik zoek wel een plek uit waar ze niet direct alle kanten op kunnen... lang echt zitten is er niet bij -- het gras een beetje verderop is ALTIJD groener. Maar wel heerlijk - "gaan grazen met de paarden". Metgezellen (HONDEN!!) droom ik er maar even bij.
Myriam

jose schreef op dinsdag 30 januari 2007, 21:36:


Beste Jose, omdat je nog weer een gaatje ziet om mijn woorden zo te draaien dat je ze tegen me lijkt te kunnen gebruiken, zal ik mijn paarden verleden even wat meer duidelijk voor je maken.

Ik ben als boerenkleinzoon praktisch geboren tussen de paarden.
Ik kon op mijn tiende werkpaarden inspannen en ploegen met een wentelploeg, eggen, land zaaiklaar leggen, kortom alle boerenwerk met een span Belgen, bestuurd met 1 lijn via het handpaard, uitvoeren.. Volle voeren bieten uit modderig land naar huis rijden en op hun rug naar de smid rijden.
Hoewel mijn opa toen al grote twijfels had over de gevolgen van die ijzers voor de gezondheid van zijn paarden. Maar ja, de veearts en zijn gezel, de smid, waren toen nog goden. Als simpele boer had je de moed niet om daar tegen in te gaan.

Ik heb toen in ieder geval gezien wat ik veel later op deze site teruggevonden heb.
Een liksteen, gras. Lucerne en haver extra als ze veel moesten werken, weidegang zomer en winter.
Rijden deden we als er de ruimte voor was, op blote ruggen toen, met een halster en strotouwtjes als teugels.
Mijn laatste paard ( een afgedankte dubbel z springer) wat op ijzers stond,omdat de smid zei dat dat beter was omdat ie hoefkatrolontsteking zou hebben, was 15 jaargeleden.
Omdat ik dacht dat ik "fatsoenlijk" moest leren rijden ben ik gaan kijken bij een manege en hard weggelopen van deze nieuwe vorm van bio industrie met paarden dag en nacht in gevangenis cellen, geram met sporen, gescheur aan teugels en het met zwepen meppen van die arme dieren.
Een uur kijken bij een les was meer dan voldoende om er misselijk van te worden. Ik heb er nooit meer een voet gezet.

Daarna heb ik 1 priveles gekregen van een gediplomeerde dame, die me allerlei dingen wilde laten doen die ik vroeger nooit gedaan had, zoals het paard in zijn mond trekken en em " te laten zien wie de baas is"
Dus ook hier vriendelijk doch beslist afscheid van genomen.

Mijn kwartje viel toen ik het boek van Hempfling ontdekte in de bieb.
en op die manier heb ik van een zzspringer een recreatiepaard gemaakt.
En later inderdaad westernlessen genomen, nadat ik me eerst zeer goed overtuigd had van de manier waarop ze mij dingen wilden leren.

Denk je dat ik met mijn achtergrond gerechtigd ben om iets over de hondse behandeling door de "traditionele" wereld, die jij altijd maar weer meent te moeten verdedigen, waar inmiddels in deze draad een flink aantal mensen hun zegje over hebben gedaan, te schrijven?

Nee? Dan heb je pech. Want zelfs al had ik inderdaad niet meer dan1 dag ervaring met de omgang van paarden bij een manege, dan had ik nog genoeg gezien.
Piet


.

ingrid van der post schreef op dinsdag 30 januari 2007, 20:47:


Het punt is dat een formulier tekenen dus geen enkele zin heeft. Deze bepaling in het Burgerlijk wetboek is ee bepaling van dwingend recht en hier mag ook niet bij overeenkomst van af worden geweken.

Was dus benieuwd of jullie hier iets anders voor wisten.

Margot

Margot van Lare schreef op dinsdag 30 januari 2007, 22:37:


Wat Margot hier verteld is helemaal waar, geen enkele persoon of onderneming kan en mag de wet aanpassen door iemand een formulier te laten ondertekenen.
De eigenaar van een paard blijft ten alle tijde aansprakelijk.

Een waar gebeurd verhaal:
Een manege- eigenaar brengt het paard van een pensiongast naar de stal, paard komt los en op zijn weg raakt hij een kip, kip gebroken poot, Da geweest en de pensionklant kan voor de Da kosten opdraaien van de kip.

ingrid van der post schreef op dinsdag 30 januari 2007, 20:42:


Ja, Hij heeft een bv of vof NAS-TROP en heeft twee stofwisselingskuren. Een met een blauwe deksel en een met een rode. Mijn paard heeft de blauwe. Ik was wel benieuwd omdat een stalgenootje hele goede ervaringen heeft met deze man. Ik heb hem gebeld ivm vage klachten die de dierenarts na 6mdn niet echt kon oplossen.

Corine van de Vorst schreef op dinsdag 30 januari 2007, 23:12:


En ja ik denk dat het een homeopaat is, ik moet eerlijk zeggen dat ik vrij weinig van deze man afweet, hij wist wel veel van paard door hem te voelen, echt heel bizar...

Corine van de Vorst schreef op dinsdag 30 januari 2007, 23:12:


En ja ik denk dat het een homeopaat is, ik moet eerlijk zeggen dat ik vrij weinig van deze man afweet, hij wist wel veel van mijn paard door hem te voelen, echt heel bizar...

Corine van de Vorst schreef op dinsdag 30 januari 2007, 23:14:


Jeetje, Jan Jonas??? Haha... ik heb vroeger zijn vader gekend!! Dat is de uitvinder van Cool's linement. Een soort verkoelingsgel. Wonderspul.
Z'n vader noemden we altijd Dokter Jonas. Maar of ie dat echt was? IK weet wel dat ie het ene na het andere paard opknapte. Jan heeft jaren geleden Chaser ook eens bekeken, soort hernieuwd kennismaking voor mij. En zei alleen dat het zadel niet goed paste... klopte ook. Maar dat heeft natuurlijk niets met genezen te maken...
Ik schat dat Jan nu ook al ruim 60 of zo is....???
Groetjes,

Wil.

Dat klopt (aan de grijze haren te zien hahaha) ik vond het een beetje een excentrieke man. Wel kon hij mij vertellen dat mijn paard rechtsom moeilijker liep dan linksom en dat hij moeite heeft met de galop en nog wat andere dingen. Na 4mdn dierenartsen en pretnison wilde ik wat anders properen.

Wil schreef op dinsdag 30 januari 2007, 23:18:


Dat klopt (aan de grijze haren te zien hahaha) ik vond het een beetje een excentrieke man. Wel kon hij mij vertellen dat mijn paard rechtsom moeilijker liep dan linksom en dat hij moeite heeft met de galop en nog wat andere dingen. Na 4mdn dierenartsen en pretnison wilde ik wat anders properen.

Corine van de Vorst schreef op dinsdag 30 januari 2007, 23:24:


om even aan te vullen de vage klachten zijn hoesten bij aandraven en ondanks meer voer toch afvallen. En zuur met rijden Hij ging van meer brokken ook weer meer hoesten dus heb ik hem in krachtvoer naar een aantal weken weer teruggezet.