Wil schreef op maandag 29 januari 2007, 11:12:


Volgens mij moet ik de eerste bekapper die er zijn gezin van kan onderhouden nog tegenkomen.
Heb er trouwens helemaal geen bezwaar tegen, ze voor werk dat ik liever aan hen toevertrouw dan aan mezelf, te betalen.
En ook niet dat ze hier zo af en toe nog wat van hun kennis willen delen of op welke manier dan ook aan discussies bijdragen. Integendeel.

Een Haflinger die bij ons in pension stond hield 's nachts de hele buurt wakker omdat hij voortdurend tegen de deur aanstampte. In overleg met de eigenaresse heb ik hem toen voortaan 's avonds kluisters om gedaan (aan zijn voorbenen) en toen was het over. Hij heeft er nooit moeilijk of paniekerig over gedaan en na een paar dagen kon hij er ook gewoon mee gaan liggen en weer opstaan.

Michiel schreef op zaterdag 27 januari 2007, 23:18:


Hoi Michiel,

ik heb een tijdje terug ook magnesium chelaat gegeven aan mijn merrie, die vertikte echt alles te eten waar het in zat.
Ons vreetzakje hoefde niets meer als ze het maar dacht te ruiken.

Heb het op een gegeven moment gemengd met water (niet te dun) en in een grote spuit gedaan en in haar mond gespoten. Dat pikte ze wel, lekkere pluk hooi in andere hand voor gelijk erna en er was niets aan de hand.

Klinkt misschien wat rigoreus, maar de kuur heeft geholpen en kiki heeft geen pesthekel aan me gekregen.

Succes en groetjes,
Joyce

Nils Vellinga schreef op zondag 28 januari 2007, 22:16:


Inderdaad veel technische en specifieke taal. De nederlandse "wetenschappers en politicie" zijn niet de enigen die taal gebruiken dat door niemand wordt gesproken. Heel veel onderzoek analyses en berekeningen van de natuur en het nog niet begrijpen. Het is leren de hoef te lezen en de natuur te helpen bij de genezing. Maar als je zo'n artikel schrijft moet het wel lijken of je er heel veel van weet. Hoe moeilijker hoe beter. Het is natuurlijk heel goed van al die onderzoekers en schrijvers. Dit artikel is zo'n beetje alles bij elkaar en dat maakt het niet overzichtelijker. En er van alles mee experimenteren (met de hoef) kan je nog verder van huis brengen. Vaak is het dat men te snel resultaat wil zien. Dit komt natuurlijk uit de tijd dat het paard een economische factor was in de productie of handel, en tijd is geld. Maar als we de tijd nemen die ervoor nodig is zal het minder tijd kosten. Dank aan alle schrijvers van de boeken die erin worden genoemd. Er zitten hele goede boeken bij, de moeite waard. Maar gooi alles niet in een artikeltje.