Margot van Lare schreef op dinsdag 23 januari 2007, 17:24:

Nou, om het makkelijk voor je te maken, een andere mening dan de voorgaande.... ik denk het laatste. Ik merk dat als de paarden hier in de kudde op de wei staan dat de aandacht van de mensen totaal niet meer noodzakelijk is. Dan zijn ze in hun element, onder elkaar, er is ruimte en ze zijn totaal gelukkig.

Ik ga er hierbij wel vanuit dat je paard fysiek bestand is tegen 's winters 24 uur buiten zonder schuilmogelijkheid en dat hij het sociaal gesproken goed doet in de kudde...
Ik bedoel voor onze koudbloeden met dikke vachten is het geen probleem, die beginnen bij deze temperaturen pas echt blij te worden, maar ik zie wel eens van die kale schrielige niet geharde paardjes die echt ongelukkig staan te zijn in de regen. In zo'n geval zou ik dan wel weer voor de eerste optie kiezen.

Eva Saegerman schreef op maandag 22 januari 2007, 20:11:


Beste Eva, en alle andere die op mijn oproep reageerden,

Wat ik kan herinneren is dat het een zeer vriendelijke manier was van bewegingsbeperking. Zonder blokken, gewichten, kluisters, klosters, of wat allemaal wel niet genoemd wordt. Het was volgens mij gewoon een stukje touw aan het halster wat naar een van de benen ging waardoor het paard vrij kon grazen, stappen, liggen, etc, behalve draven. Laat ik duidelijk zijn, als (oud)boerenzoon en dierliefhebber zal ik mn paard nooit iets aandoen wat hem enigzins pijn kan doen, dus foltertuig en dat soort opmerkingen zijn niet aan mij besteed. wat wel overblijft is mn vraag, wie weet hoe zoiets werkt... groetjes, Bert

Piet schreef op maandag 22 januari 2007, 15:43:


ik ben koppig en tegen ijzers, en door jur ook TEGEN NB dus nee bedankt, ik houd het wel mooi hier en door de koppigheid leer ik geen dingen aan die ik later weer af zou moeten leren

Eva Saegerman schreef op dinsdag 23 januari 2007, 18:49:


Klopt! Parcival, alias Monique, is echt heel goed! Eigen ervaring!

Wil.

Margot van Lare schreef op dinsdag 23 januari 2007, 17:24:


Fijner voor het paard is (vanuit het paard bezien): deel uitmaken van een kudde.
De bomen zullen wel enige beschutting geven en bovendien hebben de paarden onderling 'beschutting' aan elkaar, door bij een fikse bui bijv, dicht bij elkaar te gaan staan.
Ik zou dus voor de nieuwe weide met kudde kiezen.

Succes met je overwegingen!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Monique Verhaar schreef op donderdag 26 mei 2005, 20:48:


Toen Apache vorig jaar in mei (na een aanpassingsperiode) voor het eerst terug zo'n 36 uur aan een stuk op de wei had gestaan was hij zo dik volgevreten dat hij amper vooruit kwam, hij waggelde. Hij ontplofte zowat. Hij bleef op de wei zelfs verder eten toen hij lag.

Zij hoeven zijn toen ook een hele tijd achteruit gegaan.

Marianne