Christel Provaas schreef op maandag 22 januari 2007, 14:12:


Ben jaloers op jou, Christel! Ik heb gewoon zo'n pech denk ik....
De meeste mensen bij ons in de buurt hebben de overtuiging dat een paard niets mag hebben, anders is het geen goeie. Naar de slacht dus of nog even een veulen d'r uit halen en dan de moeder slachten, want daar heb je toch niks aan, kost alleen maar geld.
Geloof het of niet, dit heeft mij een rare oude kerel met drie zwarte tanden voorgesteld. Ik hoefde maar te bellen, dan kwam hij er gelijk aan, hij had al meer paarden geslacht. Even de keel door, lekker mals vlees voor in de diepvries. Hij de helft, ik de helft. Ik kon ter compensatie ook wel een pony van hem krijgen, als m'n diepvries al vol was. Brrrr..... ik eet wel vlees, maar ik heb niet de behoefte mijn tanden in mijn eigen Indy te zetten. Andere buren vonden het niet eens zo'n gek idee, gezien die lekkere kont van Indy en die malse schoudertjes, daar zit heel wat aan.
Niet veel mensen begrijpen waarom ik zoveel tijd en moeite in Indy steek. Ik heb al vaak gehoord dat zij het al jaren eerder opgegeven hadden. Ik geef het pas op als Indy aangeeft dat het nu echt genoeg geweest is.
Monique