Piet schreef op maandag 22 januari 2007, 13:56:


Wat vreselijk jammer dat sommige mensen stemmingmaken en zorg over medemens en paard (en wbt mag je ook wel bemoeizucht invullen, is ook nog oke) niet van elkaar kunnen onderscheiden!

Nick Altena schreef op maandag 22 januari 2007, 14:02:


Wat denk je?

Wat denk je?


Wat hier op het forum continu en steeds geroepen is, vooral nav het Ivanhoe verhaal was: haal er regelmatig een prof. NB'er bij. In het geval van probleemhoeven: niet zelf doen maar alleen in strikte samenwerking van een prof. bekapper!

Michiel deed niets van dat alles!

Zou dat de reden kunnen zijn waarom mensen zich zorgen maken?

Persoonlijk vind ik het raar dat er van de kant van de 'officiele' cursusmensen hier niet een andere houding naar Michiel toe is! (wie weet achter de schermen, ik hoop het!).

Monique Meijer schreef op maandag 22 januari 2007, 13:51:

Ik lees met verbazing dit soort berichten! Zou haast denken dat ik in een liefdevol sprookjesachtig ideaal-vacuüm leef...! Buiten de realiteit in elk geval hier op het eind van deze doodlopende straat in een slaperig noordhollands dorpje, want deze taferelen maak ik nooit, nooit mee en ik kom toch behoorlijk veel onder de (paarden)mensen.

Hier bemoeit niemand zich met hoe mijn paarden lopen, dat ze in weer en wind buiten staan en hoe ze over het fietspad gaan. Niemand! Men groet mij vriendelijk en zwaait vanaf de trekker!
Mijn smid blijkt een nb-er avant la lettre, de manege-eigenaar in het dorp is een klassiek toegewijd man die wedstrijden en hulpteugels verafschuwt en mijn (Orun!-)instructrice adviseert bitloos om nét dat puntje op de i te zetten. Ben ik zo bevoorrecht of hebben anderen zo'n pech?

Christel Provaas schreef op maandag 22 januari 2007, 12:49:


Ik heb laatst voor de voedingscalculator uitgezocht wat er (niet) in zit. Ik weet het niet meer uit mijn hoofd, maar op de voedingscalculator kom je het wel tegen. Het waren nou net een paar mineralen die toch al niet zo heel veel in gras/hooi zitten, dus het ondergraaft een beetje de stelling gras/hooi+mineralenblok.

Groeten,
Frans

Ik wil hier toch ook nog een keer iets over kwijt.

De kritiek op NB is dat mensen na één dag cursus zelf aan de slag gaan met de hoeven van hun paard, en dat je in één dag geen prof of deskundige kunt worden.

Om deze kritiek iedere keer weer te weerleggen, wordt door mensen die aan NB doen telkens aangevoerd dat we na één dag nièt geheel zelfstandig aan de slag gaan, dat we wel degelijk onder begeleiding van een prof te werk gaan, dat er regelmatig een prof komt, en ook dat we al helemaal niet in ons uppie met probleemhoeven aan de slag gaan. En dat dit ook door de cursusleiders geadviseerd wordt.

Je wilt niet weten hoe vaak de NB-discussie op Bokt oplaait en hoe vaak het Ivanhoe-verhaal aan de orde komt. En hoe vaak “wij” telkens weer uitleggen “alleen bij gezonde hoeven”, “om te beginnen alleen onder begeleiding c.q. toeziend oog van een prof bekapper” etc etc.

Ik kan me herinneren dat in het begin dat Michiel Jur had, er diverse waarschuwingen en zorgen uitgesproken zijn hier op het forum. In al die tijd is er desondanks slechts één keer een prof NB-er bij Jur geweest, die ook alleen maar twee hoeven mocht doen.

Ik geloof ook wel dat Michiel het welzijn van Jur voor ogen houdt. Desondanks begrijp ik niet waarom hij niet vaker een bekapper laat komen en dat hij ervan overtuigd is dat hij het allemaal zelf wel kan en ziet.
Ookal dènk je dat je het goed doet, wat is er mis mee om het toch op z’n tijd eens te laten controleren door een prof, om samen te kijken en te overleggen?

Voor mij zal het in ieder geval lastig zijn om het voortaan voor NB “op te nemen”, met dit topic in mijn achterhoofd.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Christel Provaas schreef op maandag 22 januari 2007, 14:12:


Ben jaloers op jou, Christel! Ik heb gewoon zo'n pech denk ik....
De meeste mensen bij ons in de buurt hebben de overtuiging dat een paard niets mag hebben, anders is het geen goeie. Naar de slacht dus of nog even een veulen d'r uit halen en dan de moeder slachten, want daar heb je toch niks aan, kost alleen maar geld.
Geloof het of niet, dit heeft mij een rare oude kerel met drie zwarte tanden voorgesteld. Ik hoefde maar te bellen, dan kwam hij er gelijk aan, hij had al meer paarden geslacht. Even de keel door, lekker mals vlees voor in de diepvries. Hij de helft, ik de helft. Ik kon ter compensatie ook wel een pony van hem krijgen, als m'n diepvries al vol was. Brrrr..... ik eet wel vlees, maar ik heb niet de behoefte mijn tanden in mijn eigen Indy te zetten. Andere buren vonden het niet eens zo'n gek idee, gezien die lekkere kont van Indy en die malse schoudertjes, daar zit heel wat aan.
Niet veel mensen begrijpen waarom ik zoveel tijd en moeite in Indy steek. Ik heb al vaak gehoord dat zij het al jaren eerder opgegeven hadden. Ik geef het pas op als Indy aangeeft dat het nu echt genoeg geweest is.
Monique