van lennep schreef op zondag 21 januari 2007, 20:54:

Tja, sommige levende wezens hebben nu eenmaal ergens last van en de oplossing of het draaglijk maken ervan, houdt een beperking in.
Maar een beperking wil echt niet zeggen dat het leven vervolgens de moeite niet meer waard is. Ergens is inderdaad een moment dat een beperking zo ernstig kan zijn dat het leven niet meer als waardig ervaren wordt.

Maar voor mijn gevoel is dat met een paard dat niet op gras kan niet aan de orde. Ook met die beperking zijn de omstandigheden nog wel zo aan te passen dat het paard gelukkig is. Adopteer er een hoefbevangengevoelige shet bij, die mag ook beter niet op gras .

Overigens..... hebben wij hier een fjord die op haar vorige huisadres volledig tot bloedens toe opengeschuurd diep ongelukkig stond te zijn, en hier zich met gemak tonnetje rond kan eten aan gras zonder een centje pijn. Bij haar waren het de vileine mugjes die hun huidverwoestende werk deden, en die zijn hier gewoon niet. In zo'n geval, maar ik weet niet of dat ook voor jou paard geldt, zou een (als test) tijdelijke verhuizing nog wel eens de moeite van het proberen waard zijn.

jose schreef op zondag 21 januari 2007, 22:44:


't Is een wonder! Je bent verbijsterd, kan ik me voorstellen.

Isabel van der Made schreef op zondag 21 januari 2007, 22:49:


Huh, ben ik verbijsterd? Waar slaat dit op Isabel?

marjolijn schreef op zondag 21 januari 2007, 22:46:

Aaargh! Voor jouw paard bedoel ik. Dat is nu een fout die ik absoluut niet verdraag en veel te vaak tegenkom, dus ik moest 'm echt recht zetten.

Als ik lees dat je nog niet zeker weet waar het nu precies van komt... Het lijkt mij dat als je in een gebied met mugjes zit, het niet zoveel uitmaakt of ie op de wei of in de paddock staat? Dan zijn het gewoon die mugjes en die zijn overal toch?

van lennep schreef op zondag 21 januari 2007, 22:41:


Esther ik begrijp wat je bedoelt, we vloeken gewoon in de kerk en hopen dat er geen pastoor is die het hoort want dat wordt biechten.
Ik proef eigenlijk een beetje wanhoop of het voor Maike paardwaardig is, ik denk dat dat niet aan wel of geen gras ligt maar aan het hele beeld wat Maike vertoond, begrijp ik dat goed? Internet is een raar medium hoor.
Soms helpt het om een lijstje te maken met afwegingen, het is beslist niet zo dat er geen nuances in situaties zijn. Ik denk dat het belangrijk is om die afwegingen te maken. Wat bij zware eczemers wel kan werken is veranderen van omgeving, de eczeemugjes zijn slechte vliegers, een plek in de wind ( kust) kan misschien al verlichting geven, daarmee kun je in ieder geval een oorzaak uitsluiten, zijn het de mugjes, of is het ook gras, bomen of wat dan ook. Dat was bij Ör hier erg opvallend, toen ze hier kwam zat ze vol 'eczeem' en open plekken, dat alles genas hier. Zelfs toen ze zo vreselijk ziek werd kreeg ze dat weer, en dat was in de winter, ze werd eind oktober zo ziek, begin december was het genoeg geweest.
Nu moet je bedenken dat we hier in een muggenwalhalla wonen midden in het moeras. Is het niet een idee om Maile eens tijdelijk te verhuizen naar een gebied bijv Vlieland ( misschien kan ik iets voor je regelen) en kijken wat er gebeurt?

Es

Margot van Lare schreef op zondag 21 januari 2007, 19:28:


Maar door het maken van een mooie mustangrol kan het paard toch veel beter afrollen en dus veel makkelijker lopen.....
in de vrije natuur zijn bij de paarden de hoeven door de vele keien etcetera toch ook in een vorm van mustangrol afgesleten?
Ik blijf bij .... wel zeker een mooie rondgevijlde mustangrol
Groetjes van Muguet en de paarden en de honden.