Esther schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:17:


Oke, nu kletst bij mij de thee dus over het beeldscherm!

sandratien schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:17:


Bij die beschrijvingen die jij elke keer geeft van je man , had ik toch een ander beeld dan dat je nu beschrijft...

Esther schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:17:


Geen last meer van kabouterhengsten?

van lennep schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:02:


Zuinigheid kan geen kwaad. Ik vond eerst een flesje Sebacil uit de 'guldentijd' en de prijs was 36,-, nu is het 45 euro!!!
Ik vind het woord wassen nogal verwarrend, want je moet het niet uitspoelen hoorde ik van een kennis. Die gebruikt het afentoe voor de koeien.

van lennep schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:26:


Heb ik heb wel eens beschreven dan? Ben me van geen kwaad bewust!

Anita schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:29:


Heb ik ook zeker niet gedaan , maar vraag me eigenlijk nog steeds af of ik niet het hele paard had moeten ' besprenkelen' met sebacil...

Net wel gezalfd , en ik leef dus nog!
Al spelenderwijs , en elke keer een beetje , soms stiekum korstjes eraf krabbend toch het meeste voor elkaar gekregen...
Ze vind het wel irritant , maar het lijkt wel alsof ze door heeft dat ik toch niet stop[zou bijna willen schrijven dat ze door heeft dat het voor haar eigen bestwil is , maar dat is weer antroprofomdinges oid]...plak hooi voor der snuit. Zo moet het maar.

Gr Esther

sandratien schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:30:


Uhhhh....man met de knots???Vast voederschema?? Of hou je er meerdere op na???Kan hoor! Mag allemaal , we zijn zo open minded hier!!

Piet schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:27:


Die kabouterhengst is aan een ketting gezet, het arme beest is gelanceerd door een Friese Pismerrie en vloog zo over de sloot, en jawel, regelrecht in de wei bij mijn meiden. Zij waren ook niet van hem gediend dit keer en hebben hem opgejaagd. Hij was dus ook erg makkelijk te pakken dit keer omdat ie doodop was van het gejaag. Ik heb toch wel met de kabouterhengst te doen. Het is dat ie zo lelijk is.

Es

van lennep schreef op dinsdag 16 januari 2007, 11:43:


Nee joh, da's dezelfde! Dat is nog van vroeger toen ik hier schreef. Zie je, wij hebben een zeer ouderwets huwelijk. Mijn man vangt het voer (met de knots) en sleept het naar huis, en ik maak er iets eetbaars van. Hier thuis heb ik mijn eigen miniknots en zwaai de scepter. Ik heb ze goed onder de duim allemaal hoor. (de zoon is ook een man, tenminste hij doet alsof)
Dus de knots is een werktuig om het zo maar te zeggen.
En tja, je moet ze wel op een vast voederschema houden anders worden ze ongeduldig. Het zijn net paarden he. (niet aan ze vertellen)