marianne laenen schreef op maandag 15 januari 2007, 21:26:


Misschien net hoe jouw pet staat die dag? Of misschien heeft paardlief wel een rotdag...

Christel Provaas schreef op maandag 15 januari 2007, 20:45:


Gelukkig, dat is ook wat ik doe, begon alweer flink in de war te raken. Toen ik les had van Antoine moest ik steeds mijn handen extreem naar links of naar rechts zetten, en in eerste instantie niets met mijn benen doen. Maar mijn hand kwam dus wel helemaal over die manenkam heen.

Wat betreft dat gewicht, dat snap ik toch nog steeds niet. Vond het eerst heel logisch, gewoon het wijken voor druk principe. Heb een tijd op ijslanders gereden van een belangrijk man in die wereld. Zijn ijslanders waren op gewicht ingereden, en als ik naar links ging hangen ging het paard naar rechts. Leek mij heel logisch.

Had les van mijn fysiotherapeut, een leerling van antoine. Mijn pony was volgens mij linksgebogen, omdat dat haar makkelijke kant was. Ze wou geen rechterstelling aannemen. Moest van haar inderdaad op mijn linkerbil gaan zitten. Had niet veel later les van Antoine. Hij zei tegen mij; je hebt een rechtsgebogen paard, neem dat maar van mij aan. Leg ik mijn zadel erop, hangt deze helemaal naar links.

Ik heb het idee dat er ook tussen de mensen die volgens de manier van antoine lesgeven, veel verschil zit.

Ans Jondral schreef :>

Jawel , ík herken het.
En je hebt zelf het gevoel dat je teveel naar links zit terwijl je dan pas hartstikke recht zit.
BD was ook linksgebogen, ikzelf trouwens ook (Alexandertechniek).
Ik heb dat opgelost door voor mijn gevoel iets uit het lood te gaan zitten naar links , me goed te laten observeren en dat plaatje in mijn gedachten te houden. Zo ontstond er een nieuw plaatje en kon ik leren recht te zitten met mijn scheve rug.

4bozzza schreef op maandag 15 januari 2007, 21:21:


INDIANA JONES


Nils en Olly

eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 januari 2007, 19:24:


Ook een dikke nek kun je gebruiken als aanwijsstok, oogkleppen kan ook, maakt allemaal niet uit, het gaat om respect en niet om gelijk halen.
Ik kan je veel oefeningen laten zien zonder enig hulpmiddel, met mijn ogen dicht! Dat kan jij me niet laten zien nananananana

Es de blinde kip

Ans Jondral schreef op maandag 15 januari 2007, 20:58:


Wacht nou niet te lang anders sluipen oude gewoontes er zo weer in.
Kan me voorstellen dat het moeilijk is allemaal.
t Was ook pas je eerste dag, misschien was je wat te gespannen omdat je het nu helemaal alleen moet doen....

Piet schreef op maandag 15 januari 2007, 14:48:


Allerbeste Piet, wat Conrad hierboven vertelt, ik sta daar dus echt achter hé!
Dat belooft nog voor morgen.

Ik geloof dus echt dat Apache vanalles vroeg wanneer ik wilde opstijgen. Hij heeft het twee maanden volgehouden tot ik via een omweg hem terug leerde stilstaan. Hij vroeg: moet ik nu dit of moet ik nu dat doen? Want dat initiatief nemen van hem dat heb IK hem wel aangeleerd, waarschijnlijk door mijn beperkingen als trainer. Ik heb er geen probleem mee om dat toe te geven.

Dit klinkt eigenlijk slechter dan het is want Apache is van een introvert paard dankzij het clickeren en dankzij zijn positie van "beschermer" van zijn kudde naar een extrovert paard aan het evolueren. Iemand noemde hem vroeger zelfs "catatonisch"!

Hij liep erbij als een echte sul en nu is hij in volle glorie. Nu heb ik met mezelf natuurlijk een probleem want ik moet mijn plaats terug verdienen. En soms krijgt mijn zelfvertrouwen wel een flinke deuk vooral wanneer hij met mij erop er vandoor gaat om een ruin te intimideren die te dicht bij Indy in de buurt loopt.

En ik die alles zo graag onder controle heeft, slik.

Marianne

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 21:41:


Ans, vertel eens of je dit herkent van dat wat naar links zitten enzo, dan kan ik met je blijven meedenken.
Op het gevaar af dat dit heel moeilijk is via Internet.
Vertel nog eens wat meer over die handenhouding enzo, kan ik me er een beeld bij maken.

Pien

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 21:34:


Zou allemaal best wel kunnen.
Naar beneden kijken, dat doe ik. Genoeg commentaar op gekregen van Ilke. Probeer daar dan ook op te letten.
Voor de rest weet ik het eigenlijk niet zo.
Zal waarschijnlijk wel scheef zitten, want heb net als jij ook een scheef bekken. (En daardoor soms last in m'n rug. Paardrijden is trouwens goed tegen rugpijn, heb ik al gemerkt.)
Als er iemand is, aan wie ik eens kan vragen om te kijken, zal ik dat doen.
Als er überhaupt iemand is aan wie ik het kan vragen. (Zit hier midden in lrv-land, die het blijkbaar niet eens een probleem vinden om manke paarden over hindernissen te jagen. etc... Dus niet echt mensen van wie je advies wilt.) En ik rij op uren dat er niemand op stal rondloopt. (Hou van m'n privacy en veel plek in de piste.)

Er is natuurlijk ook nog wel een verschil tussen beseffen wat je mis doet en het ook effectief niet meer mis doen.

Toen het vanmorgen fout ging, heb ik verschillende keren m'n paard stil of in stap gezet en met mijn ogen dicht proberen te voelen wat er fout ging.
Zonder succes.

Ans

Ans Jondral schreef :

OP met dat hoofd. Zo richt je je energie ook naar voren ipv naar beneden en is je paard vanzelf al voorwaartser.


Heeft Ilke niks gezegd over je scheefheid? Geen tips gegeven daarvoor?

> Er is natuurlijk ook nog wel een verschil tussen beseffen wat

Ja. Maar de oplossing begint bij de erkenning



Ogen dicht is niet altijd een goed idee, ook al ben je geneigd om dat te doen. Ogen dicht beteklent namelijk dat je 'in jezelf' gaat en je een stukje minder verbindt met het paard. Effe rustig stil gaan staan, eens diep zuchten en even pas op de plaats maken willen ook wel helpen.
En niet teveel gelijk perfect denken te moeten doen.
DENKEN te MOETEN. Snap-je-um?

Voelen weet je wel.... dat vrouwmensengedoetje....
Uit dat hoofd en in dat gevoel!!!! Desnoods na een lekkere huilbui.

Pien

Spirithorses schreef op maandag 15 januari 2007, 21:56:


Ja, ik herken het.
Eerste keren dat ik erop zat, leek het alsof ik ongeloofelijk scheef zat.
Nu is dat al minder. Ik merk ook in de bochten, op de linkerhand dan, dat wanneer het fout dreigt te gaan en ik mijzelf nog herstel door meer op m'n linkerstijgbeugel te gaan steunen, dat Tempête zich dan ook heel nog snel herstelt.

Mmm handenhouding. Redelijk hoog, armen geplooid en vanuit de elleboog 1 lijn via de teugel naar de mond. Ik moet ook sturen vanuit mijn elleboog. (doe ik soms ook wel eens mis) Stelling door zijwaartse beweging in elleboog, weg van de schoft niet naar achter of boven. (Ook moeilijk, heb de neiging om mijn handen te laten zakken en naar achter te bewegen ipv naar opzij)

Ik moet op alles letten.
Net of je absoluut niet kan paardrijden en alles nog moet leren.
Ik heb echt 101 gewoontes af te leren.

Echt rot trouwens, dat ze het mij niet inneens 'goed' hebben aangeleerd. Had me een hele hoop moeite bespaard.