e m kraak schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 23:50:


met maat bedoel ik: arabierenmaat, ponumaat, koudbloedmaat... En nee, dan heb je niet altijd de goede maat dat klopt... Maar dus ook niet alleen de quarter maat


haha idd


mooiste materiaal is een touwtje wat zacht aanvoelt en niet te dun is maar ook niet te dik (anders worden de knopen zo dik)



Jeez wat een eikel Beláchelijk gewoon Grrrr duel! Wat een idioot, die snapt er echt NIETS van zeg!

eikel

Groetjes Ilona

e m kraak schreef op zondag, 6 juni 2004, 0:07:


oh my... jeetje mina ik had er nog niet eens van gehooooord! zo heb je dus altijd weer lui die t verpesten he... niet alleen voor die paarden maar ook voor de naam nh, en dan krijg je weer mensen die erg tégen nh zijn... en dat slaat gewoon nergens op want nh in míjn ogen is juist normáál! en juist erg vriendelijk maar vooral eerlijk en natuurlijk.... gewoon paards dus...

tssssssssssss eikels nogmaals

Ilona Kooistra schreef op zondag, 6 juni 2004, 0:14:


Toch ben ik dat commentaar als op http://train.iceryder.net/rope_halter.html nu al klakkeloos gecopieerd op diverse websites tegen gekomen.
Daarom zit ik dit nu ff uit te zoeken... is het wel zo dat NH het touwhalster kan "claimen"? Ik krijg de indruk van niet...
Het moet ons denk ik niet gaan om een hulpmiddel als zodanig, maar juist wat je er mee DOET. DAT onderscheidt zich nmm als het goed is, en daarom kan ik me theoretisch ook voorstellen dat de NH idee mogelijk is met een IJslands bit, of een Pignatelle, whatever... om maar een stel heftig lijkende apparaten te noemen. Of het handig/zinnig is in een bepaalde zetting is dan weer een tweede.

Groeten, Egon

you are so right! hebt helemaal gelijk

Maar wat ik bedoel is... mensen die níet verder nadenken... en dus een touwhalster bij nh zetten en slechte verhalen horen en dat maar al te graag verder vertellen (maar dan op een andere manier dan jij doet ) nh is slecht wánt..... snappie?

Groetjes Ilona

e m kraak schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 23:50:


Heb even gekeken, en het halster waar ik het over heb, wordt door Monty Roberts gebruikt.
Het heet een come-along of be-nice halster.
Wie moet er nu nice zijn verdorie, je wordt er toch gestoord van.
Isabel

e m kraak schreef op zondag, 6 juni 2004, 0:24:


Kelly Marks (Monty Roberts volgeling hier in UK) waarschuwt wel heel sterk tegen gebruik van dit halster door onervaren mensen. Maar ze verkoopt de rommel wel op haar demonstraties. En ik denk niet dat je meteen al ervaren bent als je haar 1 keer bezig hebt gezien.
Eerlijk gezegd had ik het wel gehad met touwhalsters toen ik het ding een paar jaar geleden op stal zag hangen. (Maar nu weet ik beter.)
Isabel

hester schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 22:25:


Dank je. Heb overigens meerdere uitnodigingen gekregen; erg lief van jullie allemaal. Wie weet, als het te hard gaat kriebelen, ga ik inderdaad een "rondje Nederland" maken.

Haha dat jullie zomaar je paard durven "af te staan" aan een vreemde ... wie weet wat voor paardrijkluns ik ben !?!

Maar nogmaals erg aardig van jullie en dank voor het aanbod.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik dacht dat ik altijd mijn wei goed bemestte en van kalk voorzag.
Dus gaf ik destijds bij de discussie over JKK ook aan dat het bij ons wel op bemeste grond groeit.

Eh inmiddels moet ik dit misschien terugnemen. Ik bemest wel, maar kennelijk helemaal niet goed. De wei is inmiddels een rommeltje geworden. Gras groeit erg slecht (van de winter zeer kort, te kort denk ik, afgeknaagd door mijn grasmaaiertje) en ik stik van het soort mos, algen en biggekruid. Allemaal dingen die houden van kalkarme grond. Dus die kalk die ik 2x per jaar strooi is kennelijk te weinig (tja "ons bin zunnig"; ook in Brabant).
Hetzelfde geldt voor de mest. Ik bemest wel, maar kennelijk te weinig, want ik heb dus volop JKK, schapezuring inmiddels, akkerhoornbloem (denk ik), en reukgras zie ik veel meer dan anders. Dit groeit weer op voedingsarme grond.

Dus conclusie ... ik doe van alles met mijn wei, maar kennelijk niet goed genoeg. Ik maak 2x per jaar de grond ook open met een elektrische verticuteermachine die tot 2 cm diep gleufjes in de grond snijdt (mooi ding overigens).

Wat nu; gewoon meer kalk erop en meer mest? Ben ik dan ook al die stomme planten kwijt? Heb net weer 2 uur rondgekropen en de halve wei gehad. Bah niet leuk hoor. Tips zijn welkom?

En dan met name, hoeveel kalk en mest strooi je op een m2 en welke soort kalk en mest raden jullie aan.

Het is hier zeer droge zandgrond, omringt door dennen en aan de noordzijde geheel open.

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 23:50:


Juist Egon.....Zoiets als dit citaat heb ik ook gelezen maar dan op een andere nederlandse site.......vandaar dus ook mijn gedachte dat dit geen pijnloos halster is....
Het stalhalster zoals ik dan gebruik is misschien iets zwaarder,maar de banden zijn breeder /minder druk? en er zitten geen knopen in ........
Groetjes Nick

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 6 juni 2004, 10:47:


Dat wijst zich vanzelf als je er af ligt.

Ga je in Noorwegen ook nog rijden?

Joke.

Hoi Frans,

Wat een prachtige filmpjes allemaal, erg leuk om te zien wat je allemaal kan
bereiken met Natural Horsemanship ! Zo te zien heb ik nog heeel erg veel te
leren ...

Groetjes Marsha

Hallo,
Ben vandaag met Stella met wijken voor druk bezich geweest, ze pakte het vrij goed op vind ik maar waar ik zit over te twijfelen is of ik haar ook zal leren wijken voor druk bij haar manen. Ik las wel in het stuk over wijken voor druk dat het een reflex (geloof ik dat er stond) moet worden maar ik zit echt niet zo super (er word aan gewerkt, tips ed zijn altijd welkom) dat ik niet af en toe mijn evenwicht verlies (bijvoorbeeld, ik zit niet op te letten, zit zonder zadel en terwijl Stella schrikt geef ik haar de hulp voor draf wat ze sowieso altijd vrij explosief begint) en dan wil ik nog wel graag af en toe een pluk manen kunnen vastpakken zonder dat ze opeens naar rechts gaat omdat ik druk op die manen gaf. Hoe lossen diegene die hun paard wel wijken voor druk hebben geleert aan de manen dat op? Gewoon nooit je evenwicht verliezen? Dan heb ik denk ik nog een lange weg te gaan...
groetjes Ebby