Elzaliene Proost schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:51:
> Dacht ik eindelijk een vaste weide maat voor Mike te hebben is
> dat toch weer misgelopen. Het meidje van die ruin kreeg wat
> problemen met beide kerels toen ze haar paard uit de wei wilde

> geven!!! Mag trouwens van Conrad even niet clickeren...

> Eerst moet de relatie tussen Mike en mij goed zijn.
> Maarre... Had Pien het er nou over om jullie krachten te
> bundelen? Dus jij, Pien en Conrad?
Graag gedaan :)
Ja, Conrad is tegen clikkeren met voerbeloning als de relatie tussen paard en mens nog niet volledig bevestigd is.Paardmans moet jou voldoende vertrouwen om te zeggen: ok! ik volg je wel en ik hoef je op jouw capaciteiten niet meer te controleren.
Het is nog steeds een aardig discussiepunt tussen ons.
Het is nl precies de reden waarom zijn methode , toen ik er kennis mee maakte, me zo aansprak.
Ik "beschuldig" hem er altijd van dat hij op een op het paard aangepaste manier clikkert.
Beetje moeilijk uit te leggen.
Eigenlijk zoals ik zelf ooit begonnen ben.
Het principe van Bill Dorrance aangevuld met clikkeren.
Het "seinen", of "vragen" van je bedoelingen dmv lichaamstaal en zacht aanhoudende druk en bij een positieve reactie van het paard, de beloning van de druk laten vallen, oftewel stoppen met seinen. Van "lampje aan" naar "lampje uit".
Daarboven, tegelijkertijd, een stemmarkering met aangeleerde cue's en beloning.
In feite werk je zo met een optimale begrijpelijkheid voor je paard en reageert Mike er daarom zo goed op.
Het mooie is dat het niet alleen de huidige problemen oplost , maar je in staat stelt voortaan alles wat je paard aangaat, zelf op deze geweldloze manier te benaderen.
Piet