eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 januari 2007, 8:45:

Hahaha! Nou ik wou dat ik wist wie dat onze ouwe eigenwijze stoïcijnse "ik-mot-daar-naartoe-en-het-kan-me-niet-schelen-hoe-Shire dat geleerd heeft!!
Die heeft dat tot kunst verheven namelijk. Stuurskijken, niet reageren op radeloze waarschuwingen, borst tegen het hek en langzaam doorgaan maar. Geheid dat alle planken, bouten en moeren het op een goed moment begeven. En dat weet ze. En wie haar dát toch ooit geleerd heeft.... grrrrrrrrrr!

Coralie schreef op vrijdag 12 januari 2007, 20:44:


En daarbij maakt het veel uit of dat initiatief vertonen, een eigen iets is, want dan is het altijd zelf belonend ! En hoeft er geen andere beloning toegevoegd te worden, enkel een eerlijk meeleven kan het nog mooier maken. Met paarden werkt dit net zoals bij mensen.


Eerlijk gezegt heb ik dit bij paarden veel en bij mensen nouwelijks. Ik werk ook met mensen met een verstandelijke beperking en zie collegas erg druk met gedrag anders willen hebben, en het daardoor minder goed bereiken omdat het manipulatie is. Als ik de mensen laat zijn zoals ze zijn, en daar waardering voor heb, dan gaat het voor mijn gevoel allemaal veel beter. Bij mijn kinderen en oppas kinderen precies zo! Nu de paarden nog.

Het is het trainers syndroom, constant het paard anders willen hebben als hij is. En op mezelf letten of ik alles wat doe zoals ik wil en op mijn dochter ook. Prima dat we hier nu eens de nadelen helder krijgen. Constant letten op Jur of hij wel goed loopt, testen of hij wel snel genoeg stopt, of hij wel de goede wendingen maakt, of zijn humeur wel goed is, hoe gevoelig als hij nu op deze ondergrond is, of zijn wisselingen van tempo wel naar mijn zin zijn, hoe hij zijn oefeningen doet, ik bied hem van alles aan met vooropgestelde doelen en verwachtingen, etc etc etc. En daarbij ga ik nog heel veel met met hem mee, als een soort tegengif tegen mijn manipulatie. En zelfs dat beoordeel en evalueer ik constant en trek het daardoor ook binnen mijn manipulatieve invloed.

Wat is de weg hieruit?
De bosklossers die nouwelijks hun paard anders willen hebben dan hij is, en gewoon zorgeloos hun buitenritje maken, zijn hier zeker in het voordeel! Oke zo kun je, je paard te weinig gymnastiserend rijden. Dus enige aandacht en kennis voor rechtrichten en schouderbinnenwaarts rijden tijdens je buitenrit is gewenst en soms hard nodig. Ook lastig gedrag onderweg schreeuwt om training. Ook is het een bekend gegeven dat laten rusten (triggeren noch behandelen) een oud probleem vanzelf op kan lossen. Hoe bereik je die staat: van gezamelijke aandacht in helder bewustzijn van je zelf, je paard en je omgeving, zonder dat er iets anders zou moeten zijn als het is? Zonder manipulatie en opdrachten?

Ik denk dat het onderzoek van gedachtes, zoals ik bij www.thework.org en de boeken en tapes van Byron Katie geleerd heb, hier erg goed kan helpen. Ook al heb ik het trainers syndroom (eigen paard alleen) in alle hevigheid, toch laat ik al die strevingen tijdens het uitvoeren ook min of meer los. Ben er zelden geïrriteerd door en accepteer de resultaten van elk moment volkomen. Ride the horse you have today. Ook naar mezelf net zoals naar het paard, hoeft er niets te veranderen. Alles is altijd goed zoals het is. Dát helder bewust te krijgen en te houden op elk moment, dat is zo waardevol. Kennen jullie het Byron Katie's boek; "Katie's Tao"? Die is fantastisch en toepasbaar op dit onderwerp. De ondertiteling is ook veelzeggend: "Doe niets, laat niets ongedaan".

Groetjes, Michiel

.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 13 januari 2007, 0:01:


Ja precies, mijn oudste veulen was ook de dominanste en nog, maar ze staan allebei in een apparte stal. Ze kunnen elkaar wel aanraken over de schutting maar als ik in de stal ben kan de oudste er niet bij. Anders lukt het niet.
En inderdaad, heb ik ze overdag buiten staan en in het begin liet ik hem achter de ander aan terug naar binnen lopen en na 1 en halve week kon ik hem gewoon zelf pakken en nu is hij vaak de eerste die komt en dit na 6 weken. Geduld is een schone zaak.

marjolijn schreef op zaterdag 13 januari 2007, 11:01:


Trail, heel handig en zonder zweep. Niet slecht voor het paard en goede oefeningen voor als je lekker buiten gaat met je paard.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 12 januari 2007, 21:56:


Prrrachtiggg....

Even een heel serieuze vraag: Kan je in België nog Ossewit kopen? Ze hebben het hier uit de winkels gehaald, is veels te ongezond, maar vind de frieten nu lang zo lekker niet meer.

Els.

Wij gaan misschien de andalusiër die te koop werd aangeboden in de advertenties, een nieuw tehuis bieden.

Wat is wijs?

Een normale medische keuring af laten nemen door eigen DA waarin de algemene gezondheid wordt beoordeeld

of

Een medische keuring afgenomen in een paardenkliniek, waar ook röntgenfoto's ed gemaakt worden?

Wat is jullie ervaring/advies?

Trea

sandratien schreef op zaterdag 13 januari 2007, 10:10:


ik houdt van hardlopen , ik loop elke dag met de paarden rond de 10 a 15KM verdeelt over verschillende paarden , verdeelt over de ganse dag , ben ik te moe of kan ik door izekte NIET lopen neem ik de fiets . Allemaal gekomen door Ilias die geen enkel persoon aan zijn voeten liet komen en door Baskir die door jartenlange stal zijn voeten zo zacht waren geworden dat hij op normale harde grond NIET meer kon gaan . Nu is het voor beide EN voor mij conditietraining . Beetrje vleesgeworden stapmolen . Als ik de tijd tussen het hardlpen en het rijden vergelijk dan wint het hardlopen veruit samen met het grondwerk.

marjolijn schreef op zaterdag 13 januari 2007, 11:01:


Wet van de sterkste .

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 13 januari 2007, 11:22:


Laat je me eens weten of de aanpak de juiste was ?

trea hoex schreef op zaterdag 13 januari 2007, 12:33:


Ik heb Mike dat ik hem indertijd kocht alleen klinisch laten keuren. Röntgenologisch had daar overigens ook gekunt... Röntgen raadden ze mij alleen aan als ik echt zwaar werk met hem wilde gaan doen. Ook bij paarden in de hogere prijsklasse worden er vaak foto's gemaakt. Zowel klinisch als röntgen is (als alles goed blijkt) een moment opname. Het is vooral bedoelt om op dat moment aanwezige afwijkingen te ontdekken. Als je het zelf belangrijk vindt om te weten of het beoogde paard geen inwendige afwijkingen heeft en je het geld er voor over hebt moet je die röntgen gewoon doen...

trea hoex schreef op zaterdag 13 januari 2007, 12:33:


Het maakt niet alleen uit of je paard in een hogere prijsklasse ligt. Als je later met een ziek paard zit, worden jij en je paard er niet gelukkiger van.

Een kennis van mij had een paard dat klinisch goedgekeurd was. Vervolgens kreeg hij last van zijn knie. Via via hoorde ze dat het paard al eerder bijna verkocht was en toen op weg naar zijn nieuwe huis ernstig ten val was gekomen in de trailer. HIj had toen al last van zijn knie. Hij heeft waarschijnlijk gewoon een goede periode gehad. het paard is recreatief goed te rijden, maar het is toch een probleem. Vervolgens wilde ze hem later verkopen en keurde de ene da hem wel goed en de andere niet. Ik zou het zelf dus niet aardurven.

Daarentegen is het prijsverschil groot en het blijft toch een gok. Het is natuurlijk ook altijd een goede optie om hem door bijvoorbeeld twee da's klinisch te laten keuren.

Succes!

Margot