Karin Haneveer schreef op donderdag 11 januari 2007, 21:26:


Zou mij niet voldoende zijn, Ik zou willen weten waarom ik die passage of levade of zelfs capriole krijg.
Zomaar? of deed ik toch iets, waar door mijn paard dacht, deze "oefening" te moeten doen?


Zou het ook niet zo moeten zijn, dat je het paard geeft wat ie graag doet?
Je hoeft toch niet het onderste uit de kan te halen?


Nils en Olly

fleur schreef op donderdag 11 januari 2007, 21:05:


Bouw toch maar langzaam op, paarden hebben een heel gevoelig spijsverteringsstelsel.
En zo te horen zit er nog heel wat leven in, dan zal hij ook niet meteen doodvallen als je hem nu nog niet van de ene op de andere dag volstopt met maiskuil. Ruwvoer à volonté om te beginnen zal al veel verschil maken!

Schitterend dat je hem toch nog hebt kunnen redden trouwens!

Huertecilla schreef op donderdag 11 januari 2007, 18:01:


Omdat het een vlucht was vol verzet tegen mijn verzoek.
en zo ken ik hem niet, behalve bij longeren. Dus mijn verklaring
is dat het oud zeer zal zijn. Mocht hij op meerdere momenten mijn leiderschap
betwisten dan zou ik het anders aan pakken.

Groet, Michiel

epona schreef op donderdag 11 januari 2007, 14:05:



Wees gerust Ina....ik als "man" snap ook niks van de bedoeling van het stukje.
Sterker nog....ik ken er velen die dat 1000ste paarden onderhanden hebben gehad en nog steeds geen bal van het wezen paard begrijpen.

Suggesties heb ik ook al niet....dus het zal wel een raadsel blijven.

Nick
Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Nick Altena schreef op donderdag 11 januari 2007, 22:36:


k ken er velen die dat 1000ste paarden

Wanneer zijn de eerste clinics ?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 januari 2007, 18:44:


Een beetje in de steil zoals het laatste boek van Mark Rashid,
waarin de persoonlijke eigenschappen van de mens in zijn
volledigheid getraint worden, om een beter paardemens te worden.

Zeker een goede invalshoek vind ik, je kunt dit therapeutisch benaderen maar ook daaraan voorbij is er veel mogelijk. Het best bereikbare op dit punt is "verlichting", of zelf realisatie, of helder gewaarzijn (er zijn zoveel manieren om dit te omschrijven) . Belangrijk hierbij is dat dit geen eind staten/doelen zijn, maar momenten die we allemaal kennen. Het leerdoel is om moment aan moment te rijgen, vooral als je met je paard bezig bent.

Groetjes, Michiel

epona schreef op donderdag 11 januari 2007, 14:20:

Ik weet niet waar je op doelt. De info op mij site is een klein jaar oud en een samenvatting van dat wat ik op dat moment hapklaar kon en wilde doorgeven.

Ik heb van nul af met paarden 'je krijgt wat je beloont' en weerstandloos begonnen en ook dat er altijd meer is, je zelf de zwakste schakel bent etc. heb ik in een vorig leven al érg lang geleefd.
Uit de ratrace bv. ben ik al >20 jaar....

Je hebt gelijk met jouw opmerking over percéptie. Vergis je niet in een bewust andere keuze van schrijfstijl...
Wel scherp opgemerkt trouwens, die 'sprong'.

HC

Het is ondertussen een jaartje geleden dat ik via dit forum een antwoord zocht op problemen die ik met mijn paardje heb. Ik heb een Westfaler ruin van 14 jaar. Elk jaar heb ik in de maanden januari en februari het probleem dat mijn paard aanvallen krijgt die variëren in ernstigheid. Over het algemeen begint het met een reactie alsof er een electriciteitsstoot door het paard gaat, het paard trekt weg met zijn hoof alsof hij een kopstoot krijgt. Dit krijgt hij dan op regelmatige intervallen en als ik blijf doorrijden gaat het zelfs zover dat hij de controle over zijn achterhand verliest, hij heeft dan precies geen spierkracht meer in de achterhand. Zo ben ik het eerste jaar dat ik het paard had 2 keer met hem gevallen doordat hij door zijn achterhand zakte, hij komt onmiddellijk daarna terug recht maar is dan volledig van de kaart. Hij reageert een 5-tal minuten niet meer op prikkels van de omgeving. Ik heb met dit paard al ongeveer alles gedaan. Hij heeft al een hersenscan gehad, hartonderzoeken, wobbler test (als dat de correcte naam is tenminste), hij heeft al in 3 verschillende klinieken gestaan, maar iedereen staat voor een raadsel. Per toeval las ik in een Belgisch paardentijdschrift een artikel over magnesiumtekort en alle symptomen kwamen bij mijn paard terug. Op deze site vond ik ook nog goede informatie. We zijn dan begonnen met verdere onderzoeken op dat vlak, maar de meeste dierenartsen waar ik contact mee heb gehad, zijn ofwel heel sceptisch ofwel weten ze niet hoe ze dit moeten onderzoeken. Uit bloedonderzoek blijkt dus niet echt een magnesiumtekort. Omdat we geen andere diagnose hadden, heb ik hem al een heel jaar vitaminen gegeven van TWYDILL (RACING) waar een hoog gehalte aan magnesium in zit. Hij heeft een heel jaar geen last tot januari, hij staat een heel jaar op de wei en het enige dat in zijn rantsoen wijzigt is het gras, wat dus volgens mij wel de oorzaak kan zijn. De laatste keer dat hij een aanval kreeg heb ik onmiddellijk bloed laten afnemen en daarop was zijn magnesiumgehalte 1,57 mEq/l of 0,79 mmol/L, normaal zouden dit nog goede waarden zijn volgens de criteria van het labo. Kan iemand mij zeggen of dit klopt, want in het artikel op deze site staan andere eenheden en ik weet niet hoe ik die van het bloedonderzoek moet omzetten.

Annemie Verbeke schreef op donderdag 11 januari 2007, 23:00:


Moest het zich voordoen bij mensen zou een epilepsie gerelateerde aanval de meest logische piste zijn eventueel getriggerd door een allergie .

Nils Vellinga schreef op donderdag 11 januari 2007, 22:21:


Ja, soms zomaar, voor de lol zeg maar, een enkele keer gebeurt uit protest, soms van gezonde of ongezonde opwinding.
Het zijn gewoon dingen die ze gemakkelijker doen (al kan er maar een de echt diepe levade) en dus logischerwijs gebruiken in hun taal, ze doen dat ook in de wei. Zoals een ander paard bv makkelijk en snel hard gaat rennen of steigert oid, uit lol of protest of whatever, je gebruikt in je taal waar je handig en goed in bent.



Ik begrijp je niet helemaal, ik probeer in de post waar je nu op reageert juist te zeggen dat ik hem probeer te geven wat ie graag doet en helemaal niet bezig ben het onderste uit de kan te halen.

Karin

fleur schreef op donderdag 11 januari 2007, 21:05:


Kijk asjeblieft uit met mais. Als je het al gebruikt introduceer het dan zeer voorzichtig.Je hebt er weinig aan als je paard volgende week hartstikke bevangen of "maandagziek"is
Mais is zwaar voer voor een paard. Natuurlijk , hij wordt er snel dikker van. Niet om eigenwijs te zijn, maar ik zou het echt met suikerbietenpulp proberen. Dat is het restant van de biet wat er overblijft als de suiker eruit gehaald is. Het ligt, uit m'n hoofd, qua voedingswaarde net boven hooi. Mais ligt daar nog weer een ruk boven.
Bedenk : je paard kan mager zijn, maar dat wil niet zeggen dat ie dan ziek is. Vooral een paard wat een poos tekort heeft gehad moet je niet ineens gaan overvoeren.
Probeer het met beleid op te lossen. Geef hem onbeperkt grofstengelig hooi, een liksteen en begin met een klein beetje geweekte pulp, liefst zonder melasse. en als dat goed gaat kun je langzaam aan wat meer geven. Dat is waar een gezond paard voldoende aan heeft om zwaarder te worden. Probeer het niet te snel te doen,want dan vraag je om ongelukken. GEEN bix, graan of muesli.
Wat heeft ie aan z'n achterbeen?

Piet