Christel Provaas schreef op dinsdag 9 januari 2007, 19:06:


haha, da's een goeie, ben ik nu ook geworden. helaas is dat voor sommige paarden het beste. groeten ingrid

ingrid van der post schreef op dinsdag 9 januari 2007, 19:20:


Als je de verschillen niet ziet tussen traditioneel bekappen en natuurlijk bekappen heb je dus een bekapper die natuurlijk bekapt Christel

Ik heb trouwens je je vorige bericht met de beschrijving van je paard doorgemaild naar onze gezamenlijke kennis. Ze leest weinig op PN en vond toch dat ze het moest lezen. Echt prachtig!

Piet

Huertecilla schreef :


Sjonge jonge, wat loop jij je druk te maken HC.
Ik zeg alleen maar dat ik niet wil dat er hier wie dan ook maar op mijn paarden kruipt met een zweep, en als er hier iemand komt met zijn eigen paard verzoek ik die persoon ook vriendelijk het ding maar op de achterbank te laten liggen. Gewoon, HC omdat het niet nodig* is.
Het gaat me niet eens om zweepgebruik alleen, ik heb datzelfde met ijzers en met bitten. Ik zie er de noodzaak niet van in.

Lekker oppervlakkig en heel begrijpelijk!


Kijk, de mensen willen tóch paardrijden, of er nou een Eddy of een Pien
is, ik meen me uitspraken van jou te herinneren waarin je zegt dat wanneer je niet goed voor je paard kunt zijn, niet goed kunt rijden etc, je eigenlijk geen paard zou moeten hebben.
Dat zul je van mij niet horen.
Ik heb er veel plezier in de mensen hier op een paardgerichte manier (jouw uitvinding, dat woord) te leren rijden, en voor mijn paarden is het ook een stuk vriendelijker. Da's dan prima, toch

En voor de rest.... ach, HC, ik haal mijn schouders op.
Ben niet van plan me voor elk woord dat ik schrijf te gaan verdedigen, ik kan me er werkelijk niet druk om maken.

Onze paarden, de lessers, Jack en ik voelen ons er hartstikke gelukkig bij.

Pien

Christel Provaas schreef :


Huh? Je beschrijft hier bijna helemaal Mazir....
Pien

marjan de Haas schreef op dinsdag 9 januari 2007, 19:09:


Onze paarden zijn ook erg blij met de afwisseling van wilgetakken/stam op hun verharde uitloop.
Ze knagen eraan en zijn er erg druk mee: heerlijke bezigheid, waarbij we ons afvragen of ze alles wat ze erafscheuren wel opeten: stukken wilg liggen naast de boomstam.

Misschien kan je daar wat mee?

Gr. Bianca, die het al heel gewoon vindt om raar gevonden te worden als het over bix gaat......

Huertecilla schreef op maandag 8 januari 2007, 0:33:


Waarom zeg ik dat tegen jou?
Jij verdedigt in jouw mail het gebruik van dit 'gereedschap', wat niet bedoeld is om tot werkelijke communicatie met een paard te komen.

Heb je het boek van Henry Blake gelezen: denken met paarden?
Daarin beschrijft hij dat hij een paard had (gekocht op de markt) dat zich 100% door gedachten liet besturen. Zoiets is dus mogelijk.

Mijn eigen geschiedenis is er één van bit- en zweepgebruik. Maar pas toen ik deze gereedschappen weg deed, kwam ik tot echt contact met mijn paarden.

En nu vind ik het veel interessanter om dat contact te vergroten en verdiepen, dan om de finesses van al die gereedschappen te gaan leren.

Volgens mij is het òf de éne, òf de andere weg. De beide benaderingen zijn namelijk strijdig met elkaar.
Het gebruik van bit, zweep of spoor is volgens mij altijd geboren uit onmacht.
(De onmacht van het ontbreken van contact met het paard, of de onmacht om met je eigen lichaamstaal aan het paard te communiceren wat je bedoelt, of de onmacht van het 'meer willen dan je eigenlijk kunt'.)

En in plaats van het accepteren van deze onmacht en een stapje terug te doen, komen we in de verleiding om het gewenste doel met machtsmiddelen te gaan afdwingen.

Dit gezegd hebbende wil ik alle begrip opbrengen voor mensen die toch nog met bit/zweep/spoor willen blijven werken. Ieder het zijne.
Maar voor mij is die tijd voorbij. Ik zoek een andere weg.
Groet,
Coralie

Michiel schreef op maandag 8 januari 2007, 14:12:


Michiel,
Het gebeurt vaak dat ik jouw berichten ERG waardeer.
Dit is er weer zo één.
Coralie

Coralie schreef :

Wauw Coralie, dát heb je mooi gezegd....

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 9 januari 2007, 11:21:


Misschien was het een beetje verkeerd van mij om een wezen (mens, paard, hond) dat in eenzaamheid is opgegroeid en daardoor een niet, of onderontwikkeld communicatiecentrum heeft met authisme te vergelijken. Er zijn namelijk hele groter verschillen. Ik zag alleen even het vergelijk met het onvermogen om naar behoren te kunnen communiceren.
Ik denk wel dat jij door de ervaring met je zoon, heel goed Mazir kunt begrijpen. Dat dan weer vanwege de overeenkomsten.

Piet schreef op dinsdag 9 januari 2007, 19:34:


Thanks, Piet! Die kleine eigenwijze schimmel heeft al voor heel wat beroering gezorgd...!

Wat het verschil in bekappen betreft, ik heb het al eens eerder uitgelegd op dit forum: Mijn (traditioneel opgeleide) smid vindt dat er maar één vorm van bekappen bestaat en dat is GB: Goed Bekappen. Hij zegt dat geen enkele logisch nadenkende smid hoeven gaat bekappen alsof er ijzers onder moeten terwijl er geen ijzers onder moeten. "Traditioneel Bekappen" als term zegt hem bijvoorbeeld niets. Hoge hielen zijn een modeverschijnsel omdat dat volbloedachtig staat, hij houdt de hielen lager dan de gemiddelde ander omdat dat de hoef gezonder houdt. De straal wordt slechts gefatsoeneerd en als je de zool uitdunt worden paarden gevoelig, krijg je hoefzweren en ontevreden klanten, daar blijf je dus van af. Hij kent het cursusboek en leest daar naar zijn zeggen niets nieuws!