Huertecilla schreef op dinsdag 9 januari 2007, 9:35:
> Egon schreef.
> 'Bij de spoor is het precies andersom: de bediener van de spoor
> is actief (operant actor) terwijl het paard daarbij ontvanger
> Basis is dat een paard wíl wat jij wil. Je krijgt dit door het
> paard dit als succesvol te laten ervaren.
> Het paard wíl dus doen wat jij met een cue vraagt. R- of P+
> zijn niet nodig. Gericht aanraking = wijken.
Gericht aanraking = wijken =
P+
Het is niet zo dat P, straffen, hard en martelend moet zijn. Ik dacht dat we juist zeker gesteld hadden dat we niet semantisch verwikkeld waren. Als we het over dezelfde termen hebben en jij beweert bovenstaande dan vergeet je "magnitude". Magnitude kan heel klein zijn, zolang die maar een drempelwaarde die bij een doel hoort overschrijdt.
Ik blijf er dus bij dat je met een spoor niets anders kan dan met een bit: het veroorzaken van P+, en weer wegnemen daarvan (R-), waarbij de magnitude van R- niet groter kan zijn dan die van de P+ welke ze oplost.
Vanwege dit gegeven zijn deze technieken als leertechnieken nmm meer geschikt voor het afleren van ongewenst gedrag dan voor het aanleren van gewenst gedrag.
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
Warboel
