trea hoex schreef op maandag 8 januari 2007, 21:45:


OF leer ik eerst alleen maar het linkse been, tot die er

Jawel wat voor ons zo logisch is als twee en twee vier is dit niet voor het paard , als links er meer dan behoorlijk inzit begin je pas met rechts en even een woordje uitleg waarom ik dit op deze manier ben beginnen te doen . Aan Ilias kon je NIET aankomen en voeten vragen was al helemaal een "disaster" tot ik hem met voedselbeloning geleerd had om zijn been op te heffen nu kan ik voor of naast hem staan en het been dat ik aanwijs heft hij op OOK achteraan dit kan ik vanop een afstand van een tweetal meter , verder lukt "nog" niet . Dan ben ik begonnen met de laadklep van de trailer enz....Er bestaat niks waar je je paard niet kan leren om met zijn voorbenen op te staan . Omgevallen bomen in het bos enz .... wel opletten dat het veilig blijft voor hem . Eén keer vastzitten en training van jaren is letterlijk "den bos in " . De assistent is héél makkelijk als ondersteuining van een nieuwe bevel of oefening en verkort de leerperiode aanzienlijk . En ja in bijna alle vrijheidsdressuur wordt de zweep als hulp gebruikt , kweet het .Wll ni zeggen dat het zonder niet kan maar kzal die discussie nu laten rusten . Laten we zeggen dat mijn visie zeer persoonlijk is gekleurd over het hoe en waarom van zweepgebruik . In het karategebeuren hebben we een term *"skin touch"* deze stoot en trap wordt hiermee aangeduid tijdens competitie zodat er een contact tussen kampers mogelijk is zonder kwetsuren of zelfs zichtbare rode plekken van impact . Rekening houdend met de snelheid waarmee dit gebeurd kan je zeggen dat het allesbehalve makkelijk is . Wel hiermee vergelijk ik de blote hand en de hand met een zweep erin . Zowel het ene als het andere kan als *skin touch* worden gebruikt, alleen heb ik over mijn hand véél méér controle en VOEL ik veel beter de impact ervan op het paard .

Malenka schreef op zondag 7 januari 2007, 21:26:


Hoi Malenka,

Wat je ook kunt doen, je vriend vragen om mee te rijden (een stukje) en dat hij dan naar huis gaat en jij nog even verder en vervolgens omkeren en dan elke keer een klein stukje verder pas omkeren. Van hek tot hek ofzo.

Wat ik nog wel mis is het afstappen en er naast gaan lopen, kop naar beneden vragen en even verder weer opstappen? Ik heb soms ook zo'n zenuw die wel relaxt mee wil lopen als je er naast gaat lopen. Dat geeft toch niks? Het komt vanzelf wel.

Die van mij heeft het eens gepresteerd om achter een wandelaar aan te blijven lopen, die kerel keek af en toe een beetje angstig achterom maar ik kon hem er van overtuigen dat hij een zeer goed leidpaard was haha. Ging hij harder, ging mijn paard ook harder lopen.

Mij mij is het toch vaak onzekerheid van m'n paard, die wil graag ergens achteraan lopen. Vooral op stukken waar ik zelden of nooit kom. Als ik met mijn buuf ga rijden, dan loopt ze in het begin achter haar paard, halverwege loopt ze er naast en op de terugweg wordt ze overmoedig en moet ze voorop.

Rustig aan en geef het wat tijd.

Veel succes en groeten van Edith