Ans Jondral schreef :
> Ik denk dat ik het nu ongeveer hetzelfde aanpak, als jij
> beschrijft. (Soms vraag ik het ook weer opnieuw vanuit een
> wending. Omdat het dan simpeler is een voorwaartse beweging te
> beginnen. Maar daar zal Ilke het wel niet mee eens zijn, dus
> dat doen we nu dan ook maar niet meer.)
> Die vraag was trouwens meer gericht aan Eddy, aangezien hij
> beweert dat bij hem geen enkel paard zoiets probeert? Maar hij
> heeft blijkbaar besloten het niet serieus te nemen.
> Ik vind het gewoon erg moeilijk om te geloven, dat elk paard
> bij hem altijd alles doet wat gevraagd wordt en er nooit
> tegenin zou gaan?
Weet ik niet van Eddy, zal hij zelf wel op antwoorden.
Da's móói, Ans !

De fout die veel mensen maken is dat ze gaan panikeren; het paard móét voorwaarts, móét luisteren, ojé ijé, dalijk wint het paard....terwijl je alleen maar meer verzet krijgt en je uiteindelijk een enome discussie loopt te voeren met je paard en zoiets eindigt dan weer grimmig.
Zonde en niet nodig.
Gewoon tot 10 tellen, uitademen, je hernemen en opnieuw vragen.
Tja, dat duurt nou eenmaal iets langer in het begin.
Trainen kost tijd, ik weet het. Véél tijd.
Ik vertrek nooit vanuit een wending, altijd eerst rechtuit en zonodig dan pas de wending, tenzij ik mijn paard schuin zet met desbetreffende schouder naar voren (bijvoorbeeld bij het aanspringen in galop vanuit stilstand).
Pien