in de binnenzijde van de hoefwand (toon) zit een kanaaltje, scheurtje, dit zou kunnen betekenen dat de wand niet goed gaat aangroeien op die plek straks. goofy heeft nu nog een gat in de toon. wie kent dit soort scheurtjes?

Ik heb op het forum gelezen dat enkele van jullie kruidenhooi wilden bestellen ergens in Brabant.
Ik woon zelf in België vlakbij Maastricht en vraag me af of er hier in de buurt geen mensen zijn die kruidenhooi verkopen zonder Sint Jacobskruis erin.
Ik ben benieuwd naar de reacties.

Groet Corinne

marianne laenen schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:07:


Ja Marianne, de Chabot is een kortbenige Japanse krielkip. Als ze lopen zie je geen beentjes en denk je dat ze zitten Kortbenigheid is bij 25% van de kuikens een lethale factor.
&imgrefurl=http://www.kippengrabbelton.be/delin/delinoosters.htm&h=300&w=199&sz=15&hl=nl&start=10&tbnid=jRSsZHQZbX87FM:&tbnh=116&tbnw=77&prev=/images%3Fq%3Dchabo%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26lr%3D%26rls%3DGFRC,GFRC:2007-01,GFRC:nl%26sa%3DN
Tamelijk verschil als je er de Brahma of de vechthoendens naast ziet.

Piet

Onze paarden stonden tot eind november grotendeels op een wei.
Die is nu wegens blubber en geen eten gereduceerd tot een "weitje". Alle tinkers, nu nog 5, staan er samen op, ook de hengst.

Omdat wij een ruin en twee merries hebben, zitten wij nu met een probleem.

Onze paarden staan dus grotendeels in de paddock. Indy was vorige week nog hengstig en we willen echt geen veulen. Sela, 19 maanden, was deze zomer ook al eens hengstig en van haar willen we helemaal nog geen veulen.

De eigenaar van de wei is van goede wil en we mogen onze paarden nog wel eens op de "grote" wei zetten om uit te lopen maar ze lopen die dus wel echt kapot, en hoe!

Wat gebeurt er nu. Sela is het gewend om als handpaard mee te gaan en was altijd heel braaf. Ook als je er aan de hand mee ging wandelen. Dat is nu dus helemaal voorbij.

In de paddock is ze super rustig. Steekt ze haar neus buiten, begint ze te bokken van de leut. Dan is ze bijna niet te houden.

Nu kunnen we ze op een andere wei zetten die nog droog is en waar nog veel gras op staat. Maar die is 2km weg en voor we daar zijn gaat Sela helemaal door het lint.
Steigeren, bokken, niet te doen.

We zijn nu bang dat dat voor haar een gewoonte aan het worden is. Ook aan de hand, een wandeling in het bos loopt uit op bokken en steigeren.

Er wordt met haar veel geclickerd en tussendoor kan je haar er wel wat rustiger mee krijgen maar niet lang. Sela wordt nu ook sterker en ze voelt dat ook.

Zij vindt die uitstapjes supertof maar wij niet.

Hoe zouden we dit het best aanpakken? Onze paddock ligt nu zo nat en vettig dat we haar daar niet willen laten lopen voor een wandeling.

Marianne

Karin schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:22:


Die merrie is dood inmiddels, ze kon niet meer overeind komen. Het veulen stond ernaast vastgebonden in een stand met stalbenen van hier tot Tokio.
Dieptriest.

Es

Corinne schreef op dinsdag 2 januari 2007, 20:00:


INformeer effe bij Pien die zit toch op een bogscheut van bij jullie ?

ingrid van der post schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:57:


Hoornzuiltje misschien?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 2 januari 2007, 20:32:


Ja Pien haalt het in een dorpje niet ver hier vandaan. Ik wist niet of dit kruidenhooi was.
Pien, als dat zo is kan ik daar ook wat hooi kopen???
Ik kan zelf een grote aanhangwagen vullen en dus zelf ophalen.
We hebben nog voorraad.

Corinne

Pardon? Ik raaskaal niet hoor, ik heb er meer dan genoeg over gehoord toen ik nog veel contact had met friezenliefhebbers, eigenaren en fokkers. Van hengsten die het vosgen dragen wordt dit ook bijzonder graag verzwegen omdat ze dan geen centen meer aan het dier kunnen verdienen. En zo blijft het gen in de populatie.

Bovendien kun je aan een zwart paard absoluut niet zien of hij het vosgen heeft. Het vosgen is een resecief gen, wat enkel en alleen tot uiting komt als pa en ma het vosgen doorgeven aan het kind. Een heteronzygoot paard voor zwart is zwart, ongeacht wat de "andere letter" is.
Pa en ma zijn dan heterozygoot voor zwart en precies zo zwart als elke andere zwarte fries.
Stel dat zwart de letter Z heeft en vos de letter v dan gaat het zo: Zwart is dominant en is dus een hoofdletter. Vos is recesief en is dus een kleine letter. Pa is Zv (en dus zwart), Ma is Zv (en dus zwart) en er is dan 25% kans dat de nakomeling van beide de v vererfd en dus vv is en dus vos. Ik kan zo met een platte tekst het wat slecht uitbeelden en de letters grijp ik even uit de lucht, maar zo werkt het.
Het verbruinen van de vacht kan genetich komen omdat het dier genetisch niet gitzwart, maar bv zomerzwart is. Of door invloed van de zon, die de haren verbleekt.

Groetjes, raaskalende Katootje

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 2 januari 2007, 17:26:


Wat ik ervan weet is dat de eigenaar hem al had, voordat ie een manege begon. Het was dus zijn eigen pony. Bij mijn weten is hij nooit beslagen geweest. Hij heeft tot zijn 37 ste manegewerk gedaan en de eigenaar heeft toen gevraagd of ie in Koewacht mocht staan als paardje voor de meiden. Omdat hij hem niet naar de slacht kon brengen. Tot eind 2004 werd hij nog regelmatig bereden door een meisje van toen 12 jaar. De artrose / stramheid in zijn achterbenen zorgt ervoor dat er meer dan een drafje niet meer inzit. Hij staat nu ook gescheiden door een touwtje van Don en Shiny omdat hij zich niet meer kan verdedigen tegen die pestkoppen, hij kan niet meer achteruitslaan en dat weten ze natuurlijk. Mina, de mini is zijn vriendin.
Dat manegewerk gaat nooit meer uit zijn systeem. Als het heel rustig is begint hij rondjes door de bak te lopen en nu en dan van hand te veranderen. Je kunt precies zijn spoor volgen wat hij in de loop van de tijd in de grond gemaakt heeft.
Heel wat paardentandartsen en cursisten van NB hebben inmiddels paardentanden van een nu 45 jarige :) gezien en zich erover verbaasd dat hij nog alles eet eigenlijk.
Begin 2005 dacht ik dat het afgelopen was. Hij raakte toen enorm hoef bevangen. Hij werd toen nog (natuurlijk tegen mijn zin in, maar hij is niet mijn eigendom) volgepropt om een beetje vet op zijn ribben te krijgen. Maar uiteindelijk na een maand of zeven liep hij weer overal over.
Nu gaat het goed met hem, ik clikker af en toe wat met hem voor de grap en heb hem wat kleine truukjes geleerd. en doe elke week zijn voorvoeten. Ze zien er nu weer heel goed uit .De achterbenen minder want dat moet met drie man.om hem recht te houden. Ik wandel af en toe met hem over straat. Dan leeft hij op, wil voor me uit en gaat het tempo omhoog. Dat mag ie van mij, want ik weet dat als we na een paar km weer terugkomen, hij toch wel op zijn gemak achter me loopt. :)

Piet

Piet schreef op dinsdag 2 januari 2007, 20:58:


En vorig jaar op de clickerdag liep Carlos te showen als een jonge God, alsof ie maar vijf was

Es