Eva Saegerman schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:26:


Eva, ik ben er 100 % van overtuigd dat paarden opzettelijk een bepaald gedrag kunnen vertonen om je tot "clickeren" te brengen.

Apache heeft maanden niet willen stilstaan als ik opsteeg. Het met clickeren in stukjes knippen en het terug opbouwen is me niet gelukt. Ik ben geen prof hé. Via een omweg heb ik hem STAY geleerd en nu kan ik terug opstijgen. Dit probleem was een heel duidelijk gevolg van het clickeren want daarvoor verzette Apche geen voet.

Hij was een standbeeld wanneer ik hem opzadelde en daarna opsteeg. Nu is het opstijgen terug OK maar het opzadelen nog niet, dan begint hij te draaien en te keren, gewoon omdat hij denkt dat er iets aan vasthangt.

Ik vind het ook heel moeilijk om vanuit het zadel te clickeren omdat hij spontaan vanalles begint aan te bieden (zoals achteruit stappen, links en rechts inbuigen enz.) en daar ben ik niet altijd van gediend.

Ik heb ook een paar keer geclickerd wanneer hij vlot door een plas stapte. Wat gebeurde er? Hij stopte al voor de plas en keek dan achterom naar mij van "gaan we clickeren?".

En hoe los ik het op een clickermanier op wanneer hij begint te "koersen" met een andere ruin? Op zo'n ogenblik ben ik maar bijzaak.

Clickeren vind ik fantastisch maar ook héél moeilijk.

Marianne

Eva Saegerman schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:19:

Eva, bij Carlos was dit wel de realiteit...

Marianne

Wil schreef op dinsdag 2 januari 2007, 18:21:


Dat hoeft niet perse door de vosfactor te komen. Sowieso zitten er wel schakeringen in de kleur: gitzwart, vaalzwart, grijzig zwart en bruin zwart. Een bruin zwarte Fries hoeft niet perse drager te zijn van de vosfactor, maar dat kan dus wel.
Zonlicht en zweet doet ook veel. Paarden die onder eczeemdekens lopen, blijven soms iets zwarter.

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:09:


En waarom is een foute fokmethode niet onmiddelijk herkenbaar ?Omdat soms genetische terug(ver)val ettelijk tientallen jaren of tientallen foute matches qua bloedlijnen nodig heeft omherkenbaar te worden voor de fokkers .Kijk maar naar het zgnaamde nieuwe model andalusier , slanker , fijner en zoals Pien opmerkte de egyptische arabieren. Een goed origineel sterk paard kweken is vele malen moeilijker dan naar een sociaal mooier paard toe te kweken . Een eeuwenoude fokmethode kan dus op 50 a 100 jaar naar de knoppen zijn.

Esther schreef op dinsdag 2 januari 2007, 18:58:


Nee hoor, er is een aantal dekhengsten die de vosfactor draagt. Deze worden niet afgekeurd maar merrie eigenaren kunnen zelf de keus maken of ze er wel of niet van gebruik maken. Voor veel mensen maakt het niet zoveel uit.
Nieuwe dekhengsten worden niet toegelaten als ze de vosfactor hebben.
Maar veel paarden in de huidige populatie dragen zo dus nog de vosfactor. Veel mensen weten het niet eens dat hun paard drager is, het komt pas aan het ligt als je een hengstje aanbiedt voor de hengstenkeuring en deze bij keuring het vosgen blijkt te hebben. Sommige grote topfokkers controleren wel hun merries om te weten of ze drager zijn.

marianne laenen schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:30:


Was gelukkig

Hans Arendse schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:19:


Bedankt Hans ,
gaan jullie ook tot op de grens (met vijlen) vanaf waar de kneuzing enigzins bloed of etter kwijt kan ? (drainage)

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:09:


Omdat niet elke Fries die drager is ook daadwerkelijk voskleur wordt.
Maar ze zijn er wel zeker. Sterker nog, in Amerika zijn mensen helemaal verslingerend aan de bruine Friezen en fokken hier speciaal mee/op.

Karin schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:22:


Niet zomaar wat raaskalen Karin, vos is absoluut geen schande. Veulentjes worden niet verborgen en afgevoerd in tegenstelling tot waterhoofdjes en dwergjes, daarmee gebeurt het wel. Maar met voskleurige absoluut niet!

Piet schreef op dinsdag 2 januari 2007, 15:16:


hoi esther, hier groeien de hoeven ook minder. wel makkelijk hoor, om de 2 weken even kijken en een beetje bijwerken. fijn dat het met maike de goede kant uitgaat. groeten ingrid

jose schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:36:


Goh josé , zwijg me ervan in West Vlaanderen zit er ook zo ene die enkel en alleen op vlekjes kweekt , gaat af en toe naar Vietnam om hond te eten en zo

Eva Saegerman schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:26:

Eva, ik ben er 100% van overtuigd dat een paard het clickeren gaat zoeken en daar voor bepaalde dingen gaat doen.

Voor het clickeren bleef Apache als een standbeeld staan bij het opzadelen en het opstijgen. Ik moest hem niet vastmaken. Vanaf het clickeren werd dit een probleem.
Omdat we oefenen op wijken voor druk, neen dat is totaal verkeerd, meebewegen met mijn lichaamstaal, klinkt dat beter?

Het opzadelen/opstijgen in kleine stukjes knippen en terug met clickeren aanleren is me niet gelukt. Ik ben dan ook geen prof hé. Via een omweg heb ik hem STAY aangeleerd en zo lukt het uiteindelijk wel.

Clickeren vanuit het zadel blijf ik ontzettend moeilijk vinden. Zo heb ik eens geclickerd toen hij door een plas stapte. De volgende keer stopte hij al voor de plas en keek vol verwachting achterom zo van: "Is het de bedoeling dat we clickeren?"

Ook begint hij na het opstijgen spontaan vanalles aan te bieden (achteruit gaan, links en rechts inbuigen) en ik ben daar niet altijd van gediend.

Ik heb nu ontdekt dat hij een probleem heeft wanneer er een ruin meerijdt, hij wil dan de snelste zijn en is ongehoorzaam. Hij luistert NIET. Kan ik dat met clickeren oplossen?

Ik vind clickeren fantastisch maar ook héél moeilijk.

Marianne

marianne laenen schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:43:


OEI! Ik dacht dat mijn eerste bericht verdwenen was!
Marianne

marianne laenen schreef op dinsdag 2 januari 2007, 19:45:



Ik ben blijkbaar aan het broddelen!
Marianne