eddy DRUPPEL schreef op zondag 24 december 2006, 0:34:


Wat bedoel je hier nu weer mee?

Blabla! , Egon

Conrad van Pruijssen schreef op zaterdag 23 december 2006, 15:09:


Ik krijg die indruk. Weet verder natuurlijk van niets. Ben vooral maar de huiskamergeleerde van dit forum
Vind het wel jammer dat jullie zo ongeveer maximaal ver weg zitten, maar hoop op meer inbreng hier op het forum.

Blabla! , Egon

Wie heeft een PB? Ik wist namelijk niet eens dat je hier pb's kan sturen, dus als ik het ben, zou ik niet weten hoe ik hem moet lezen :).

En verder ben ik het gewoon niet eens met lapmiddeltjes want het probleem bij artritis is de ontsteking. Misschien vind ik lapmiddetjes gewoon enorm negatief klinken, zelfs terwijl jij dat misschien niet zo bedoelt. En bij artritis kun je gewoon niks aan de oorzaak doen, of tenminste tot nu toe nog niet veel. 95% van alle medicatie werkt symptomatisch, dus als zogezegd lapmiddeltje. Ik vind het vreemd dat daar soms zo negatief over gedaan kan worden (ook al deed jij dat dan misschien hier niet volgens jezelf).

Sky schreef op zondag 24 december 2006, 0:05:


Haha de vliegende fransman!
Erg mooi!
Misschien als ik nu eens paar dagen serieus mn best doe.........

eddy DRUPPEL schreef op zondag 24 december 2006, 0:34:


Meestal lopen onze paarden twee aan twee naast elkaar tijdens de buitenritten.
Onderling hebben de paarden ook hun regeltjes en rangordes;
BD haar oren gaan plat wanneer ze naast Mazir moet lopen, ze doet tegen hem ook altijd tuttig, maar naast Winner of Holly kijkt ze haast altijd leuk, Oakley ( 3 e van boven) heeft ze bijna altijd naar voren, Izzy (laagste in rangorde) heeft ze vaker naar achteren omdat zij ook vaker moet schuiven. Toch loopt zij buiten weer voorop en heel goed naast BD en dan zijn alle oren weer voorwaarts. Sommige paarden kun je overal laten lopen, anderen willen een stricte volgorde dus dat oren in de nek is meer iets van hún onderlinge communicatie.

Spirit schreef :


Wanneer je echter met een paard alleen werkt (of rijdt) en zijn oren zijn veel in de nek, zou ik me toch afvragen of ik wellicht teveel druk op hem leg, of hij het wel leuk vindt allemaal wat ik daar loop te doen, eerlijkgezegd.
Bombita van ons is een behoorlijke zuurpruim op de grond en in de bak, en het is aan ons om het werk voor haar dusdanig leuk te maken dat die oortjes vaak naar voren staan. (Tijdens buitenritten zijn ze alléén maar naar voren). Vind toch dat je daar rekening mee moet houden.

Is dat niet vreselijk verwarrend voor Jur? Want het komt op mij over alsof je het de ene keer niet toestaat en de andere keer wél. Zou zo'n paard dat begrijpen?
Mag ik vragen wat hij doet wanneer hij gewoon naast je loopt. Wil hij dan constant met zijn neus richting gras of is hij op jou gericht?


Zien wij hier ook!
Winner met zijn pokerface zou nóóit het gevecht aangaan (hij zou zichzelf en zijn groep wel verdedigen). Cas daarentegen probeert (als ik het zou toestaan maar dat doen we maar niet) met geweld zijn status te bereiken met als gevolg een hoop onrust en sjaggie onderworpen paarden.

In het gunstigste geval hoeft Winner maar met één oor te draaien of de groep maakt plaats voor hem, maar soms moet hij Spirit of Oakley (jonge paarden die zich soms wat teveel vrijheid toe-eigenen) nog wat corrigeren, daarbij wordt nooit een trap of een beet uitgedeeld, maar wel een paar meter achterna gezeten. Daar is nooit geweld bij.

Cas daarentegen probeert het af te dwingen door een paard in een hoek te drijven en er dan op los te gaan trappen. Niemand van de paarden vindt hem daardoor ook leuk en ja, ze gaan uit angst uit de weg voor hem, maar da's dus om een heel andere reden dan bij Winner.

Pien