Anita schreef op woensdag 20 december 2006, 12:01:


Ik vind dit een prachtige illustratie van hoe niet een paard een mens "spiegelt" maar juist andersom. Mensen die hun paarden spiegelen komt minstens even vaak voor naar mijn indruk.
Als je bij het observeren daarvan niet heel goed oppast verzand je al gauw in een "kip of ei".

Blabla! , Egon

J. Pelgrim schreef op woensdag 20 december 2006, 9:04:


Dank Pelgrim, voor dit uiterst informatieve stukje!!
Doet mij wederom nog VASTER besluiten om voorlopig nog steeds niet op mijn nu 3,5 jarige hengst te gaan rijden. Goh.... dat je bij een hengst nog 'n keer 6 maanden mag bijtellen wist ik echt niet!

Ik ga dit opslaan. Zo belangrijk vind ik dit dus wel!

THANKS!

Wil.

Spirithorses schreef op woensdag 20 december 2006, 10:43:


Tekla was hier nog maar net een dag of twee , en toen zag ik dat Namkje haar op haar achterbenen nam...Dat gebeurd nu echt niet meer , want Tekla weet inmiddels dat als er gedreigd word , dat dat seriues bedoelt is!
Ze is totdat ze bij de vorige eigenaar wegging een beetje doodgeknuffeld door de kinderen daar.Ik kan goed merken dat ze totaal niet reageerd op lichaamstaal van mensen...

Tekla is echt een brutaaltje , en ik vind zoals ze het nu opknappen ook niet zielig meer. Meestal blijft het bij in de richting bijten met de oren naar achteren , en soms er nog een paar passen achteraan , om iets duidelijk te maken , maar ze kunnen ook nog gewoon stoeien met elkaar. Het is niet zo dat bij elk jeugdig iets dat eruit gemept of gebeten word . Er worden nu ook gezamelijke rondjes gegaloppeerd , met lekker bijten naar elkaar zonder echt als afstraffing.

Trouwens , wat ik echt iedereen kan aanraden als speeltje voor zijn paard...
Een berg zand....!
De paarden hier zijn er zo vaak mee bezig dat ik nu ook een bult in de wei mag maken!
Het is zo leuk om te zien...Tekla die gaat liggen rollen op de top en dan helemaal verbaasd ligt te kijken dat ze er zelf vanaf rolt hihi.
De bult word elke nacht gebruikt als bed , overdag ook , lekker er tegen aan liggen...
Maike , die heel vaak gewoon met zijn voorbenen op de bult staat[ misschien wel om zijn voorhand te ontlasten....]en met de achterbenen gewoon op de grond. Het lijkt dan echt een oude heer die de dag even aan het doornemen is.
En tijdens het gekke uurtje word de bult altijd in het traject meegenomen!!! Het liefst met bok op de top!!!!
Ook echt mooi om te zien wat de paarden aan extra inspanning leveren , bultje op , en bultje af!
Wat mij betreft 'Het speelgoed van het jaar 2006'!!!!

Nee zo erg is het hier niet hoor.Maar ik vond het wel zielig voor Tekla , omdat ik in het begin echt niet door had hoe brutaal ze eigenlijk wel niet is!
Er word al niet meer getrapt , soms nog wel gedreigd met trappen , maar ik zie al goed dat Tekla er nu veel sneller op reageerd.


Gr Esther

Piet schreef op maandag 18 december 2006, 17:02:




Hey Piet :)
Das een leuke

Spirithorses schreef op woensdag 20 december 2006, 10:09:


Ik denk Pien, dat Mazir ongelooflijk veel geluk heeft gehad dat hij bij jullie staat. En jij in ieder geval moeite doet hem te begrijpen... Ik zou dat heel moeilijk vinden.
Vind het mooi zoals je het allemaal beschrijft....

Wil

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet had verwacht. Maar ik vond vandaag dan toch reacties in mijn mailbox van de secretaresse van Anky van Grunsven en van de Horse Company, het bedrijf achter het programma Horse&Co. Ik zal ze hier even in kopieren, dan weten jullie ook hoe deze mensen erover denken om in het programma 2,5 jarige paarden aan te bieden. Overigens, als ik de reactie van de Horsecompany moet geloven, zal dit niet meer gebeuren!

reactie Van Grunsven:

Beste Liesbet,

Anky van Grunsven was in deze aflevering van Horse & Co, niet de expert, dit was Rieky Young.
Dus ik zou je naar haar willen verwijzen omdat wij ook niet alles van Quarterhorses weten: www.burgmeijerqh.com
Ik weet wel dat ze eerder volwassen zijn dan kwpn ers.
Wij hebben hier geen jonge paarden op stal, maar met de meeste KWPN ers wordt ook al op 2.5 jarige leeftijd begonnen, de meeste hengsten die in training zijn voor de hengstenkeuring nog eerder. Als dit met verstand gebeurt en de paarden worden niet overvraagt, dan heeft dit geen negatieve gevolgen en is het juist positief dat de paarden iets leren.

Met vriendelijke groet/ Best regards,

Maaike Stoop,
Secr. Anky van Grunsven

reactie Horse Company:

Geachte mevrouw,

Als redactie van Horse and Co nodigen wij wekelijks iemand uit die zijn sporen heeft verdiend in de sport of op een andere manier die bij het onderwerp past. In dit geval was dat Rieky Young. Zij verzekerde ons dat het voor een Quarter gebruikelijk is om op deze leeftijd rustig te beginnen, maar dat de paarden veel minder werk hoeven te doen dan het gemiddelde dressuur- of springpaard. Ook Anky heeft (in de uitzending) gevraagd of het geen kwaad kon.

Of u en ik het daarmee eens zijn is een discussie waar je nooit uitkomt. Zelf zou ik het ook nooit doen. En Anky ook niet. Persoonlijk denk ik dat we in Horse and Co juist heel goed omgaan met het welzijn van het paard omdat dat voor ons allemaal erg belangrijk is. Maar ik ben het volkomen met u eens dat dit discutabel is. Volgend seizoen zullen we niet meer zulke jonge paarden aanbieden.

Wat ik wel jammer vind is dat u het gevoel heeft dat Horse and Co precies doet ‘wat de klant wil’. Met de experts erbij willen we juist een beetje voorlichting geven. Dat niet iedereen het met de experts eens is (inclusief ikzelf), is helaas niet te voorkomen.

Met vriendelijke groet,

Titia Heijbrock

Anita schreef op woensdag 20 december 2006, 12:01:


Vind dit dapper en ook heel duidelijk, hoe je je eigen angst kunt overwinnen...
Denk het moeilijkste wat er is, toch doen waarvoor je eigenlijk bang bent.
Knap verwoord!

Wil

Hallo, ik ben die Marianne met haar paard Apache (uit Schilde!).

Als ik je berichten zo lees vind ik dat je heel erg in de knoop zit met jezelf en dat je nu heel veel druk aan het opbouwen bent, druk op je paard en druk op jezelf.

Ik heb zelf ook heel erg in de knoei gezeten en wat mij heel erg geholpen heeft is om een periode alles eens LOS te laten en er niet de hele tijd over te piekeren. Gun jezelf en je paard wat tijd en wees niet te perfectionistisch anders wordt dat gewoon een obsessie en wordt alles alleen maar erger.

Voor Apache en mij was het clickeren een oplossing alhoewel het mij ook tegenstond dat er eten bij te pas komt. Maar als je het goed doet, "gebeurt" er wel iets met je paard.

Je wordt interessant zonder te moeten "domineren" en wat de allerleukste momenten zijn is wanneer je je paard ziet nadenken om ergens een oplossing voor te vinden.

Op de grond met Apache werken gaat nu heel goed. Het buiten rijden, daart kan nog veel aan verbeterd worden. Hij is een wandelende vuilbak en ik moet constant met hem bezig zijn. Maar omdat de rest nu zoveel beter is geworden vind ik dat helemaal niet meer zo erg.

Veel succes met je paard en verlang niet te veel op te korte tijd.

Marianne

Wil schreef :


Fijn, Wil, dat je dat zo ziet, dank ook voor je bemoedigende woorden want het is een struggle for life omdat geen één dag met hem hetzelfde is. Dat paard is zo beschadigd....

Daarom ook ben ik dit dagboek begonnen, om zelf terug te kunnen lezen, te zien hoe hij vooruit gaat, want er zijn momenten dat zelfs wíj het niet meer wisten met hem. Dus het is nu al een 8 maanden durende zoektocht waarin we heel veel vooruitgang boeken, maar we zijn er nog lang niet.

Een 8 maanden lange zoektocht ook waarin we in ieder geval al hebben geleerd dat wij al onze verwachtingen moesten loslaten, waarin we leerden blij te zijn met elk mooi moment, hoe klein en onbeduidend dat ook leek, en gelukkig zijn dat er voldoende om samen met Mazir door te willen gaan.
We realiseren ons dat dit paard heel veel met ons gedaan heeft en we zijn vreselijk veel van hem gaan houden, door hem hebben we geleerd een aantal denkbeelden los te laten, patronen te doorbreken want hij ís nou eenmaal geen gewoon paard en dat zal hij nooit worden ook.

Na deze zware woorden ga ik nu even naar hem toe en ik zal hem vertellen van al jullie reakties.
Pffff, wat doet dit me goed !!!!

Pien

Hier zijn verhaal nog eens voor hen die het niet kennen: http://www.spirithorses.be/hetverhaalvanmazir.html

Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 21:56:


Kijk daar loop ik nu tegen aan: Parelli heeft mij geleerd pas in te grijpen NADAT het paard de fout heeft begaan! Parelli wil dat het paard zelf verantwoording neemt en nadenkt. Jij en b.v. Pien vinden dat ik al moet reageren VOOR Mike de fout begaat.
Dat kan ik vaak wel, ik kan MIke aardig lezen maar Parelli heeft het me afgeleerd.
Dus ook jij vind dat ik zodra ik iets aan zie/voel komen wat fout is al in moet grijpen?


Kun jij verklaren Michiel waarom Mike een paard voor zich loopt op te jagen maar zodra hijzelf voorop mag overal bang voor is? Zou het kunnen dat hij helemaal niet echt bang is maar uitprobeert of ik dan de leiding vanaf zijn rug neem?


Ja dat snap ik wel... Maar weet nog niet hoe ik dat succesvol wandelen moet in gaan vullen... Van Parelli heb ik dus geleerd om als een paard je voorbij probeert te lopen met de leadrope verticaal te ‘helicopteren’ dus draaien. Meestal is dat genoeg om Mike weer wat terug te laten vallen. Doet hij dat niet loopt hij zelf tegen het touw aan. Maar ik ben sceptisch over het effect op Mike als ik dit nou eens bij iedere wandeling zou volhouden, en dan heel erg gericht en consequent. Ik weet niet of dat het muntje bij mIke laat vallen. Rondje draaien ken ik ook als manier maar dan moet er niets aankomen rijden en in het bos kan het bijna nergens omdat er geen ruimte voor is naast het vaak smalle ruiterpad... Merk ik dat Mike weer voorbij probeert te lopen en komt er net een andere weggebruiker aan kan ik niet voor dat rondje kiezen begrijp je? Dan blijft het zwaaien met het touw over toch? En misschien moet ik even iets recht zetten: dat zwaaien doe ik niet gericht op Mike zijn hoofd! Zo leert Parelli het ons ook niet. Het paard loopt er als hij het negeert ZELF tegenaan!

Stel dat Mike na tig keer zwaaien of omdraaien nog niet reageert zoals bedoelt kan ik hem dan ‘voor straf’ niet juist een end achter me sturen? Paarden sturen in een kudde ranglagere toch ook wel eens weg als ze het te bont maken? En reken maar dat het ‘gestrafte’ paard dan WEL weet waar het om draait!

Maar laat dat parelli toch eens een beetje los.... Je zegt dat je mike best goed kan lezen en genoeg 'savvy' hebt of zoiets. Doe daar dan eens iets mee dan constant door te blijven gaan over de trucjes die je parelli geleerd hebt... Hou gewoon voor de komende week even op met alles wat je geleerd hebt, laat alles eens los. Kijk nergens meer naar en probeer ondertussen je blik eens wat te verruimen. Jij zit zooooooo enorm vast in alles wat je wel en niet kan, dat wij kunnen zeggen wat we willen. Je hoort en ziet het toch niet.
Tis niet vervelend bedoeld, maar ik denk dat je echt even moet stoppen met te werken aan Mike, maar moet gaan werken aan jezelf. ZO kom je in ieder geval geen meter verder...