En op wat voor een tijd!!! ) GAAAAAP Wordt net wakker uit een rare droom, ga meteen liggen piekeren over Mike. Sja, gaat even automatisch... En ineens valt me iets in:

Feit 1: Als Mike in een 'echte' kudde staat komt hij nooit naar me toe (mits er iets aan het weiland mankeert, geen gras meer b.v. Ik moet dan altijd met halster en touw naar hém toelopen het om doen en dan loopt hij keurig mee. Hoef nooit achter hem aan te 'jagen'.

Feit 2: Als Mike alleen in een paddock staat (is voorgekomen helaas) of maar met 1 ander paard, ruin of merrie maakt niet uit (mits de merrie hengstig is natuurlijk) komt hij als hij me aan ziet komen direct naar me toe.

Denken jullie wat ik denk? Bij feit 2 verveelt hij zich!!! Bij feit 1 moet hij als drijvende ruin met imaginaire ballen de hele dag de kudde op orde houden! Dit betekend lichamelijke maar vooral ook geestelijke arbeid.

In de bak werken vind hij eigenlijk geen ruk aan als het om het 'gymnastiserende' rijden gaat. Parelli geeft hem denkwerk maar tast ook zijn leiderschap langzamer hand steeds meer aan! Doordat ik beter wordt in de communicatie zal hij zich vaker moeten afgeven. Dat valt als dominante ruin-met-hengsten-gedrag niet mee natuurlijk. Daarom is clickeren voor hem acceptabeler omdat die methode wat positiever/speelser vanuit de denkwereld van Mike zal over komen denk ik.

Ben toch nog buiten wezen rijden van het weekend met een stalgenote met een erg geschikte Gelderse ruin. Mike moest achteraan blijven omdat we een grotere route gingen rijden die ik niet kende. Mike nam zijn hengsten houding aan en probeerde de ruin op te drijven. Maar deze ruin pikt dat niet en laat Mike op de paard eigen wijze afstand houden. En er voorbij wordt ook niet getolereerd! Nou daar stond Mike even van te kijken!

Viel me op dat hij de hele rit het volgende gedrag vertoonde:
- Jagende gang, regelmatig toch die ruin uit proberen...
- Gefrustreerdheid aangeven door kwasie aan de struiken waar we voorbij reden te plukken (godzijdank nix eten want er zaten giftige bij! Klimop, taxus... Érrug handig eigenlijk langs een ruiterpad!!!!!!)
- Na even te hebben mogen snuffelen aan paardepoep niet in het gevraagde drafje aan sluiten, nee als een pijl uit de boog.
- Op een geschikt stukje vanwege al die energie even een drafje geprobeert maar dat hebben we maar gestaakt. Die Gelder draaft een lekker tempo met lange passen; Mike houdt dat makkelijk bij en vind het zelfs nog te langzaam gaan naar zijn zin!
- Hij was regelmatig gewoonweg 'stout'...

Ik denk dat ik nu gewoon het bloedonderzoek op mannelijke hormonen zal moeten afwachten, dat zal in ieder geval voorgoed iets duidelijk maken; kan twee kanten op. Óf hij is toch een klophengst, óf hij is echt ruin maar weet (door vroegere ervaring?) gewoon hoe het ondanks 2 essentiële missende lichaams delen hoe een 'paarde man' zich moet gedragen.
In beide gevallen heb ik een voor mij 'moeilijk' paard, maar daar was ik al achter...

Als jullie vaker stukjes van mij gelezen hebben weten jullie inmiddels dat ik Mike ook het allerliefst in een echte kudde wil hebben. Zonder echte hengst dan natuurlijk... Maar ook op deze stal is dat door zijn gedrag waar op zich niets mis mee is onmogelijk gemaakt. (Wordt ik zo moedeloos van maar ik en de stal eigenaar hebben nou éénmaal ook met mensen achter de paarden te maken...)

Kunnen jullie mij helpen bedenken hoe ik Mike het beste kan bezighouden? Toch door Parelli Level 2 te starten (ik kan zijn gedrag door gebrek aan voldoende soortgenoten waar hij zich mee uit kan leven nog niet altijd goed opvangen door gebrek aan wat Parelli zo mooi noemt 'Savvy': met een hengst moet je ook heel doordacht omgaan vanwege de veiligheid) en tussendoor even relaxen d.m.v. clickeren? Helaas kan ik ook niet elke dag naar hem toe...

En is het voor hem toch beter dat ik uit 2 kwaden de minste kies door hem i.p.v. met 1 merrie bij meerdere ruinen te zetten? Merries en ruinen hebben buiten de hengstigheid van een merrie niets met elkaar, ruinen 'spelen' in ieder geval nog 'rangordertje'. Zie ik dat goed?

Esther schreef op dinsdag 19 december 2006, 0:07:


Even tussen door, zonder dit gesprek te willen verstoren, want het ons afvragen wat "dominantie" precies is en waar het ontstaat is een zeer interessante discussie.
Ik heb toen ik mijn berichtje over de compleet ingereden merrie van 2,5 jaar oud schreef , uit ergernis om het gegniffel van onze "Keizerin van de Dressuur" ook meteen een berichtje via de site van dat programma gestuurd.
In keurige bewoordingen gevraagd hoe oud ze verwachten dat dit mooie paard zal worden.( of zoiets)
Nog geen antwoord gehad.....
Nu kan het zo zijn dat ze ook nog door honderden penny berichtjes moeten worstelen, maar ik ben toch benieuwd of ik alsnog antwoord krijg.
Lezen ze hier mee en voelen ze nattigheid? Of worden we gewoon genegeerd?
Moeten we niet wat duidelijker laten weten dat er mensen zijn die dit dierenkwelling vinden en waarom dan wel? Als ze niet reageren , dan maar RTL bombarderen?
Zoals we met z'n allen via die Engelse enquete daar iedereen hebben laten weten dat we zelf bekappen? De uitslag uiteindelijk compleet hebben omgedraaid?
Een "kerstgroet" voor een mooie 2,5 jaar jonge quartermerriekleuter, die al zo goed kan spinnen, gericht aan Ankie en Co?

Piet

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 7:42:

Hoi,
Ik heb je al eerder gemail hierover he Je kunt alles om Mike heen veranderen en beredeneren, maar het feit blijft, volgens mijn ervaring, dat jij Mike hierin leiding moet geven.
Je hebt al eerder in deze topic aangegeven een 'watje' te zijn en ongetwijfeld ziet Mike ook dat jij 'een softie' bent en wat heeft ie daaraan? Niks mis met softies hoor (doe het zelf ook aardig als softie), maar je paard is sterk en gezond en wil leiden of geleid worden, om zelfs maar tot een compromis te komen moet je misschien toch aan je 'watjes'-status gaan werken.

Anita schreef op dinsdag 19 december 2006, 8:58:


Mn eerdere berichtje klinkt wat scherper dan ik bedoel, zo spreek ik mezelf regelmatig toe:)

Esther schreef op dinsdag 19 december 2006, 0:39:


Nee, nee je speelt het spel niet mee

Eddy wil de paarden op een groot stuk land
Vader, moeder enfin dus in groepsverband

Ieder kan komen kijken
En zien hoe moeilijk men dit doet lijken.

Een verstandig en mentaal volwassen paard.
Dat wordt dan "a peace of cake" dat wordt onze troefkaart.

Onder de ruiter op twee jaar.
Dat is niet aan de orde, dat gebeurt ergens anders maar.

Anita schreef op dinsdag 19 december 2006, 8:58:


Kijk, dit is er weer zo een. (zie mijn vorige bericht)

Dit is weer zo'n berichtje/antwoord waarvan IK dan denk....waarom nou ?

Mijn gedachte ?
Nee, nee en nog eens nee !

Dit paard wil helemaal niet dat jij de leider wordt....het IS nml. zelf een leider !

Wat gebeurd er nu als je in een kudde een paard zet dat de leiding over wil nemen ?
Juist....je krijgt een gevecht.... een gevecht om dat leiderschap zoals er zovelen een gevecht leveren omdat de 2bener denkt dat i wel ff.....

Verdien je respect....maar dwing het niet af ?
Zorg dat i je leuk vind ipv. als concurent ziet ?

Naar mijn idee moet je zeker aan je " watjes " status werken....ben je nog geen "watje" genoeg , maar beveel je nog te veel.

Nick

Nick Altena schreef op dinsdag 19 december 2006, 9:55:


Eh.... Nick, Elzaliene heeft zoveel problemen met Mike omdat Mike zich niks laat zeggen. Je hoeft helemaal geen gevecht aan te gaan om duidelijk te zijn hoor Liever niet zelfs, maar je mag best consequent worden, je grenzen stellen je af en toe op je strepen gaan staan, h e l e m a a l niks mis mee en echt niet traumatisch voor een paard. Waarschijnlijk is het nu zelfs veel onduidelijker en heeft Miks zich teveel ruimte toegeëigend, juist dat kan een paar vreselijk onzeker maken als ie niet weet waaran hij toe is. (Hoewel ik over dat laatste wel twijfel Elza, want ik weet niet of zijn gedrag vanuit onzekerheid of vanuit hormonen gestuurd wordt).

Pien

HannahFroukje schreef :


Mooi verhaal over Neel, Froukje.
Zoals je het beschrijft kan ik het heel goed voor me zien, want hier gaat het net zo. Oakley (4,5, net uit de stal dus weinig sociale opvoeding) was ook zo'n tank toen ze bij ons kwam, en voor het eerst met Winner samen heeft dat wel tot wat uhh... schermutselingen geleid. Dat had niks met dominantie te maken, eerder met de taal van de groep, of bewustwording.
Nu gaat ze voor hem opzij als hij met een oor draait en is er rust.

En van Spirit kunnen we echt genieten als we de gehele groepsinteractie observeren, zó vreselijk goed voor hem en voor ons, want daardoor is het opvoeden een stúk makkelijker. Ik denk zelfs dat je hier handig gebruik van moet maken zolang een paard nog in deze fase is en daar erg voor openstaat omdat ie niet anders gewend is. Vandaar ook dat ik niet vóór veulenopfok ben met alleen maar leeftijdsgenootjes waarbij veulens niet elke dag in handen komen.

Pien

Nick Altena schreef:

Weet je, Nick, ik snap wel hoe je het bedoelt, maar soms is een paard zo ver 'heen' dat er meer nodig is om het paard te laten zien dat jij als mens ook een plekje verdient. Júíst niet door grimmig te zijn, of het paard op z'n lazer te geven want dat wekt boosheid op en je moet het zo subtiel weten te brengen dat het paard het amper in de gaten heeft dat jij jezelf belangrijker bent aan het maken.

In sommige gevallen echter móét je even heel duivelachtig en berekend uit de hoek komen, zoals bij Mazir, of zoals Eddy bij Baskir, want dat zijn bijvoorbeeld twee heren die echt gevaarlijk met je kunnen worden, en da's meestal op momenten dat je eigen aandacht even verslapt is en je het nét niet verwacht. Te vergelijken met het verhaal van Khani en Ilona, maar dan tig keer zo heftig. Paarden kunnen je behoorlijk in gevaar brengen, als ze gedreven door hormonen of andere instincten hun eigen ding gaan lopen doen. Het is niet dat ze je pijn willen doen, nee, bij Mazir zelfs zit daar geen spoor van agressie achter, maar het is gewoon geen rekening houden met het feit dat jij als mens een stuk kwetsbaarder bent dan dat ze zelf zijn.

Nick Altena schreef op dinsdag 19 december 2006, 9:55:


Dus dit paard IS een leider omdat ie dat is en hij is geen leider omdat daar in deze situatie met zijn karakter de ruimte voor is?


Hoezo bevelen en gevecht, hoogstens een gevecht in jezelf en hoe je daaruit komt heeft onmiddelijk invloed op je omgang met je paard, vind IK.

Esther schreef op maandag 18 december 2006, 23:05:


Misschien ook iets buiten dat wat jij bedoelt, maar toch interessant voor mij. Jur is volgens Josien dominant als ik hem op de circel rond me probeer te krijgen. Hij houd er helemaal niet van van achteren gestuurd te worden.

Een aardig iets om hier dieper op in te gaan dacht ik. Want er speelt zoveel mee, bij dit gedrag. Elk paard zal er individuele oorzaken bij hebben. En de trainers onderling verschillen ook in hun manier van omgang hiermee. Monty mensen laten 't hem accepteren door dóór te gaan, Pien doet gewoon géén circelwerk dan, veel mensen bij mij op stal zouden hem gewoon in de ronte jagen, getalenteerde trainers met geduld zouden misschien het plezier kunnen opwekken, al of niet met clicker training.

Jur is niet een dominant paard, staat wel hoger dan zijn 2 merries maar een derde merrie staat weer hoger dan hem en die valt een beetje buiten de groep van 4. In de grote zomer kudde van 40 paarden is Jur een onopvallend ondergeschikt paard geweest deze zomer. Naar mensen toe is hij zeer meegaand in bijna alles. Ik oefen een beetje tijdens wandelingen om hem voorop te laten lopen, onzekerheid laat hem dan vaak stoppen. Onze voortgang hierin is er wel maar gaat langzaam.

Zijn dominatie bij het circelwerk lijkt me dan ook oud zeer, 7 jaren van enkel buiten lopen, en toen in 1 jaar alles geleerd op de stal-ijzer-bit-... manier. Ik ben nu met clickeren begonnen, Josien zegt dat hij het toch zal moeten accepteren, om van achteren gestuurd te worden. Nooit lang doorgaan 3 rondjes L en 3 rechts is maximaal bij Jur om dit te oefenen, het liefst zou hij dan goed moeten reageren binnen die tijd. Dit is ook volgens de Hempfling methode. En op deze manier gaan wij er ook mee om.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 19 december 2006, 11:06:


Met die cirkel zou het ook heel goed eigen lichaamstaal kunnen zijn, ik heb hier een prachtig voorbeeld lopen. Dit paard is vreselijk sensitief, zodra je lichaamstaal te 'groot' is gaat ze op de vlucht, veel mensen noemen dit dominant om onder het werk uit te komen. Maar een vinger is voor haar gewoon genoeg om te doen wat je vraagt. Zodra je te 'groot' bent breekt ze uit, ze denkt dat ze dan wordt weggejaagd. Je moet juist vreselijk voorzichtig zijn met haar, anders raakt ze helemaal de kluts kwijt. Misschien is dit ook wel met Jur, dat hij niet goed begrijpt wat je van hem wilt. Misschien denkt hij ook wel dat je hem wegjaagt.
Misschien is het een idee om een cirkel af te zetten met wat prikpaaltjes zodat Jur iets is begrenst en kijken wat ie doet als je heel subtiel in het midden iets achter hem staat. Grote kans dat Jur het wel begrijpt.

Es

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 7:42:


Oooooohhhhh, ik had zo'n mooi verhaal voor je getypt en toen was alles weg, GVD, vergeten te copieren.
Ik ga er weer aan beginnen....

Nathalie Lagasse schreef op maandag 18 december 2006, 19:47:


1PPM=1mg/kg