Tja, ik zit midden in het proces.
Want een zadel er opleggen is volgens mij nog niet zadelmak zijn.
Ik ken het stap voor stap van
parelli niet.
Ik "rotzooi" zelf aan.
Mijn paard is dan volgens mij ook niet getemd.
Zijn we samen in de bak of in de wei, dan ontstaat er een spel.
Zij is wat opstandig en ik ongeintresseerd.
Maar we komen toch altijd op een punt samen.
Een punt waar zij gekozen heeft naar mij toe te komen.
Meestal binnen drie minuten.
Ik ben begonnen met haar te leren............gewoon te staan.
Hoeveel paarden beginnen niet te lopen als de ruiter nog aan èèn kant van het zadel hangt?
Daarna hebben we een voltège-hjort........tja, zo een riem met twee handvaten om haar buik bevestigd...........wordt wel voor gym op het paard gebruikt.......help me eens even met de naam!

Het maakte geen indruk op haar.
Ze keek om en dat was het.........liep er gewoon mee weg.
Toen hebben we er iemand erachter over haar rug heengelegd.
Ze bleef staan, rook eens links en rechts naar achteren.....blijkbaar bekend luchie.
Geen punt.
Vervolgens ben ik op een trapje naast haar gaan staan.
Veel aaien, er op, er af, er op er af, paard er om heen laten lopen en naar toe, terwijl ik hoog stond.............het trapje was wel intressant..........om er aan te gaan staan knagen.
Dan maar een been er over heen, oeps! toen zat ik, hoe er nou weer af.
Ik was meer onder de indruk, dan mijn paard.
Ook eraf komen, been over de nek of over de nek hangen en been over de kont en er afglijden gaf geen problemen.
Eerste keer half rondje gelopen.
Daarna een heel rondje met mijn dochter erop................die is heel wat lichter dan ik ben.
Zo ook twee rondjes.
Daarna er 15 minuten op blijven zitten terwijl ze los rondscharrelde door de bak.
Een zadel er opgelegd.
Met stijgbeugels naar beneden hangend......... een paar blikken naar achteren en dat was het.
We zijn naar de zee gelopen (deden we al vaker even wandelen).
Maartje (mijn dochter) dit keer mee.
Bij de zee is ze via een kei op het paard geklommen.
Geen punt, paard ging door met gras eten.
En de hele rit naar de stal is Maartje er op blijven zitten.
Inclusief een helling op en helling af, waarbij haar gewichtsverdeling veranderde.
Maar mens+zadel.
Dat hebben we nog niet gedaan.
Natuurlijk was elke stap met tussen pozen van dagen of weken.
Zeg maar dat ik in maart er mee begonnen ben.
Mijn paard is meer allert op haar hoofd.
Slechte ervaring met wormkuur, die naar binnen werd gevochten....heeft zijn sporen achtergelaten.
Wennen aan een (
bitloos)hoofdstel is wat lastiger....happen naar de leidsels en snel geirreteerd er mee.
Ik(niemand) mag in of aan haar mond komen.
Aaien, poetsen, "per ongeluk" even de mond aanraken, het wordt iets minder hoofd omhoog slaan, maar er blijft een heet hangijzer.
Maar ik heb de tijd.
Ze is deze maand vier jaar geworden.
Zo wie zo een wat koelbloediger paard, want ze is een koudbloed paard.
Ik vind het spannend zelf een paard zadelmak maken.
Ben ook maar een leek.
Toch voelt het goed om te doen. :)