mike van dijk schreef op zondag 17 december 2006, 12:42:

En Nee Piet

vergevingsgezindheid.

jose schreef op zondag 17 december 2006, 11:31:


Ja naar links of rechts kijken van het paard heeft niets met recht gericht te maken. Mijn gewoonte om eenzelfde kijk richting aan te nemen, heeft ook niets te maken met mijn paard al of niet recht te krijgen.

Klopt jouw uitspraak dat ik door mee kijken mijn paard in onbalans breng dan nog wel? Zoals Christel ook al wat nauwkeuriger uitdrukt kijk ik niet gewoon mee, maar voel ik hoe Jur onder mij buigt en in die buiging ga ik mee. En dat lukt alleen maar door eenzelfde kijkrichting met mijn navel aan te houden. Doe ik dit niet en kijk ik recht vooruit dan corrigeer ik zijn buiging en dat wil ik helemaal niet, tenzij ik wel wil sturen natuurlijk. Het lijkt me dat je gewoon vaker je paard bijstuurd, hij mag gewoon niet even kijken, tenminste zo zal je paard je recht blijvende zitten opvatten.


En die druk die dit tegen de romp geeft, noem ik hinderen.
Kwestie van een woord hé, zonder druk heeft Jur zijn eigen vrije
manier van lopen, ongehinderd. Dat heet toch juist een goede zit hebben, met zo min mogelijk druk krachten op het paard. Pas als het paard iets anders zou moeten doen, zoals bij recht richten, of wenden, of buigen, remmen of versnellen geef je een zo klein mogelijke signaal druk.

Ik ben een beginner met dressuur achtige dingen, maar ik hou wel van een logisch helder en practisch inzicht.

Groetjes, Michiel

stumperd schreef op zondag 17 december 2006, 12:25:


Moet je eens proberen,op de volte en dan naar buiten kijken,je

Alleen is het niet het lichaamsgewicht noch het kijken maar de verandering van druk van bekken , heupen en beenligging dat het paard van richting doet veranderen het kijken en de daardoor vernadere zithouding is voor het paard meestal (indien fijn gereden) voldoende .
Basisprincipes van het paardrijden "wijken voor druk" is toepasbaar op alles wat met paarden te maken heeft . Daarom is het bij dressuur zo ABSURD om je paard rond je binnebeen te moeten plooien en je buitenbeen achteruit te moeten leggen om te vermijden dat het paard vanuit het wijken voor de druk zijn achterhand uitzwaaid . Begrijp niet dat dit nog altijd als DE manier om wendingen te rijden wordt gezien. Alé in het algemeen tijdens manege lessen genomen dan

Spirit schreef op zondag 17 december 2006, 0:39:


Gister op cursus was er een man met drie Friese paarden. Zes weken geleden heeft hij bij alledrie de ijzers eraf laten halen en de paarden natuurlijk laten bekappen. Hij ment met de paarden, heeft dat ook alweer gedaan en het gaat hartstikke goed! Het ene paard had al héél lang ijzers, ze was nu 14, en ook met haar gaat alles goed. Zo kan het dus ook, en zo gaat het ook vaak. Gelukkig!

Nils, ik zou die straal inderdaad proberen in te korten, zoals Pien zegt: beetje bij beetje.

Ik heb al eerder soortgelijk bericht geplaatst. Helaas is kort daarna mijn computer gecrasht. Daarom nu een nieuwe poging. Voor mijn opleiding Bach- en aromatherapie voor paard en hond schrijf ik een scriptie over de impact van een verhuizing op paarden en de mogelijke ondersteuning daarbij van natuurgeneeskunde. Verhuizing kan binnen een stal zijn, binnen een land en over landsgrenzen heen. Kan voor paar dagen zijn tot definitief. Er is helaas nauwelijks literatuur over te vinden. Als mensen het leuk vinden om mee te werken aan mijn onderzoek en mijn vragenlijst zouden willen invullen, stuur dan even een berichtje. Elk beetje informatie is welkom.

Ilona Kooistra schreef op zondag 17 december 2006, 14:38:


Die snap ik niet.
Als je een vermoeden hebt, dat de straal kneusd door te ver uitsteken, moet je hem inkorten, waarom beetje bij beetje??
Naar mening gewoon terugbrengen tot hij net niet uitsteekt.

Simon Lingbeek schreef op zondag 17 december 2006, 15:02:


Ja Simon, jij wel Maar jij weet precies wanneer je té ver in een straal zou snijden, toch? Dat weet niet iedereen, vandaar mn advies.

mike van dijk schreef op zondag 17 december 2006, 12:42:


Dat jij je beledigd voelt is een regelrechte gotspe.
Je beledigt iedereen die met natuurlijk bekappen bezig is, de mensen die het doen, die kunnen er niks van, want het is onmogelijk in een dag aan te leren.....En ook zij die zich via een perfecte methode inzetten om het anderen zo uitgekiend mogelijk te leren, zijn dus blijkbaar achter in het bos geboren.
Deugt niet, kan niet, onmogelijk, zijn blijkbaar jouw steekwoorden als het over natuurlijk bekappen gaat.
En dit van een man die nooit de cursus heeft gevolgd, wat dan ook meteen die mening tot een nul waarde reduceert.
Ik denk dat ik de positieve berichten van iemand die natuurlijk bekappen tot zijn broodwinning heeft gemaakt en dagelijks ex-cursisten meemaakt toch iets hoger in moet schatten.
Enne, inderdaad hoor, een walvis heeft de grootste, heb je toch aldoor gelijk gehad he?

amber schreef op zondag 11 september 2005, 16:15:


Hoi Amber,
Vanuit mijn studie Bach- en aromatherapie het volgende antwoord op je vraag. Wij leren dat je alleen de symptomen kan verzachten, waardoor verergering wordt vertraagd of zelfs stil gezet. Een dampig paard kan beter niet op stal staan. Hoe meer weidegang hoe beter. Daarnaast verbeteren wij de conditie met Tea-Tree-olie en Citroenolie (in honingwater over t voer). Probeer ook voer te geven met een zo laag mogelijk eiwitgehalte. Zoals je volgens mij zelf al doet sproeien wij het hooi flink nat met de plantenspuit met Den-, Eucalyptus- en Pepermuntolie. Geef je paard zo vaak mogelijk (tot vijfmaal per dag) kleine porties met olie behandeld hooi.
Den en Eucaliptusstimuleren de longblaasjes helemaal open te gaan en optimaal zuurstof op te nemen, eycaliptus doet dat nog wat dieper als de den en is een grote ontsmetter. Pepermunt zorgt dat de hoestprikkel wordt verminderd. Hoop dat je hier iets aan hebt. Stomen kan je doen door een emmer met warm water en olie in de stal te zetten. Je paard zal naar behoefte de stoom opzoeken. Succes