eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 9 december 2006, 22:16:


ja E dat weet ik
maar LEREN kan ik er toch wel van? En dan lessen bij de eigenaar zelf... Ze schijnt er goed verstand van te hebben dus zou moeten lukken dan..misschien.

Spirithorses schreef op zaterdag 9 december 2006, 22:00:


Door te vertellen dat je niet moet "tegenhouden" maar gewoon vanuit je zit moet rijden...
begrepen of toch niet? of hou je toch ook tegen? en lopen jou paarden dan ook in die dressuur houding?? ik doel dus heel erg op het halswerk he.

Marielle

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 9 december 2006, 22:05:


Op haar paard? ík zou het wel willen zien. maar ik begrijp dat het niet doorging, geen trailer etc
Ik zou jou zowieso graag eens aan het werk zien Eddy
Misschien..ooit..?

Marielle

Spirit schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:12:


Een steuntje in de rug heb ik wel eens nodig ja. Twee jaar bezig al en nog gaat het niet goed. Ik geef nog niet op.

Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 10 december 2006, 8:05:


Ik denk dat wanneer je 2 jaar bezig bent met natuurlijk bekappen en je doet het zoals het hoort, de problemen niet in de voeten zitten.
Maar leg eens uit wat er niet goed gaat dan?

Piet

Frans Veldman schreef op zaterdag 9 december 2006, 21:51:


Gisteren nog toen Lolita weer zo gevoelig liep en persé zelfs de smalste berm op wou zoeken dacht ik wel even aan ijzers. Maar dan zou ik niet durven zeggen dat wat jullie aanleren verkeerd is, het klinkt mij namelijk nog steeds allemaal logisch.
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. 24/7 buiten al bijna twee jaar. Harde en zachte ondergrond, oa. ook een stuk pea gravel. Opletten met de voeding sinds waarschijnlijk lichte laminitis lente 2006. Weide omgebouwd naar simpele paddock paradise track (naar J. Jackson). Magnesiumkuur geprobeerd. Bekap ik dan zo slecht? Heb na de cursus bij jullie nog twee andere bekapcursussen bij gedaan zelfs.
Lolita was met ijzers nooit gevoelig en had geen (zichtbare! ik weet het wel) problemen. Ik ben omgeschakeld naar NB puur omdat ik door jullie site overtuigd was. Sinds de ijzers eraf zijn heeft ze nog maar enkele keren goed gelopen op alle ondergrond op blote voeten. Ik word voor gek verklaard dat ik dit mijn paard maar blijf aandoen. Ik heb twaalf of meer hoefschoenen liggen (telkens kapotgaande Smitjes en de Marquis) maar daar krijgt ze snel drukplekken van aan de hoefballen, meer dan een uurtje per keer kan niet, en zeker niet in nat weer. De speciale zooltjes van KC Lapierre zijn te dik om in de schoenen te passen. Ze ondertapen heb ik opgegeven, na vijf minuten komt er wel een los. Na het lezen van KC Lapierre besefte ik het belang van mogelijke (schimmel)infecties en ben ik gaan ontsmetten (Sav-A-Hoof van SBS, zou niet toxisch zijn voor de weefsels) De witte lijn lijkt steviger, maar de putjes in de witte lijn aan de teen blijven, ook de stralen blijven lelijk. En Cesar (die ook even gevoelig is als Lolita alleen merk ik dat niet omdat hij nooit op straat komt) krijgt nu toch weer stukken losse wand in de kwartieren, diepe spleten tussen witte lijn en hoefwand die volzitten met vuil en steentjes. Vorig jaar had hij dat ook.
Ik wil Fred terug eens laten komen, alleen groeien de hoeven nu weinig en zijn ze al eerder te kort, dus lijkt er weinig te bekappen.

Sorry voor de klaagzang, ik zit even in een dip en het moest er eens uit. Het is toch de bedoeling dat ik hier mijn hart uitstort en niet bij de hoefsmid?

Bedankt voor het luisteren,
Nathalie

marielle schreef op zondag 10 december 2006, 1:04:


Tuurlijk

hoi nathalie
waarom gaan de smit schoenen zo snel kapot?
want dat zou toch een prima (tussen)oplossing zijn
ben benieuwd gr mike

Spirit schreef op zaterdag 9 december 2006, 23:12:


Allemaal waar wat je zegt Pien.
Maar voor mij is het een reden om me vol schaamte af te vragen:"wat heb ik mijn paard al die jaren aangedaan dat het niet eens meer op zijn eigen voeten kan lopen"?
Als werkelijk tot je doordringt wat een sluipmoordenaars ijzers zijn, hoe ze de hele structuur van een voet en been langzaam maar zeker verwoesten kun je uit medelijden met je paard niet meer terug.

Gisteren tijdens de cursus weer een mooi voorbeeld: Een jongen met een tinker. Gekocht als 4 jarige, met ijzers onder. Paard blijkt nog maar 2 (!)jaar.
Gelukkig heeft ie meteen de ijzers ervan onder gesloopt en tinkertje loopt nu perfect over alle ondergronden, ook voor de kar. Hoelang zou dit met ijzers goedgegaan zijn? Hoe waren de voeten eraan toe geweest over een jaar of 5? Welke weg had je dan moeten bewandelen om het paard goed blootsvoets te krijgen? Hoe lang had et geduurd?
Nu is dit een extreem voorbeeld (hoop ik) maar iedereen kan zich voorstellen dat de voet van de tinker nog niet uitgegroeid is, zwak is en dus snel schade zal oplopen.
Ik vind het helemaal niet gek dat er paarden zijn met heel veel klachten bij het omschakelen, als dan tot de eigenaars maar door gedrongen is dat ze bezig zijn hun paard te redden van een vroege gang naar de slager.
Hoe meer moeilijkheden, kreupel lopen, hoefzweren, platte zolen, noem maar op en hoe langer het duurt, hoe dichter die slager,zonder dat je het wist, in de buurt was.

Piet