Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 17:06:


Foutje: Hier moet staan: als je teveel met zeewater bemest...

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 16:46:


Hahaha, zeg 'em dan maar dattie er de volgende keer 5% blauwzweem en 2% magenta uit haalt om het papier weer mooi wit te krijgen. Valt z'n mond vast open

Blabla! , Egon

De manenkam van mijn paard is behoorlijk dik en wordt alleen dikker. (ongeveer 7 cm dik nu) Ook kan je zijn ribben bijna niet voelen, hij is dus ook wat te dik.
Ik voer alleen hooi (ongeveer 10 kilo per dag, paard weegt 530 kilo) en 's morgens en 's avonds een handje tinkerbrok. Hij heeft een himalaya liksteen. En hij heeft altijd op een bijna kale wei gestaan, nu dag en nacht op het zand.
Ik ben bang dat hij straks hoefbevangen wordt als dat zo doorgaat.

Kan het dat het hooi misschien te voedingsrijk is?
Of kan dit een magnesiumtekort zijn?

Waar ik ook meteen aan moest denken toen ik het stukje hier op de site las: hij heeft sinds een tijdje een vreemde witte aanslag op zn koker (schimmel?) en jeuk aan zn achterbenen (kon mijt zijn volgens de DA)
Maar ik weet niet wat voor soort huidproblemen ze bedoelen in dat stuk tekst..

Als ik magnesium ga bijvoeren moet ik dus helemaal stoppen met krachtvoer en de liksteen weghangen. Maar ik wil hem wel iets kunnen geven in een emmer voor als de andere paarden voer krijgen. Wat kan ik dan geven? Fruit? Wortel? Of is een handje brok niet zo erg? Hij wil dan echt iets lekkers, naar het hooi kijkt hij niet om..

Hoe lang duurde het voordat jullie de manenkam zagen dunner worden?

e m kraak schreef op woensdag 6 december 2006, 17:01:


Dat weet ik maar ik bedoelde dat kustmest/zure regen/etc niet wezenlijk de samenstelling van de bestaande plant verandert.
Dat je andere planten krijgt, natuurlijk! Als ik hier de boel op zijn beloop laat heb ik in de ene wei alleen nog maar botenbloemen, en in de andere alleen maar zuring. Wanneer dat naar elkaar toegroeit is het nog even afwachten wie van de twee het gaat winnen, maar daarna heb ik een monocultuur, met voor het paard in ieder geval geen eetbare gewassen meer over.


Wat mij betreft is daar geen geschilpunt. Ik beweer dan wel dat onze paarden op uitsluitend gras/hooi+mineralenblok leven, maar nergens beweer ik dat ik slecht hooi voer. Natuurlijk voeren wij zo goed mogelijk hooi, zo min mogelijk cultuurgras, etc. En laten we het eetbare "onkruid" zoveel mogelijk in de weide staan.


Yep. Sommige mensen vinden onze paarden ook te mager.


Ik vind de meeste paarden eruit zien als overvette hazewindhonden, met die opgetrokken flanken maar onzichtbare ribben...


Duh. Net als dat diabetesproblemen stukken minder worden bij meer beweging. Probleem is alleen dat een eenmaal ingezette koolhydraatstoornis zich maar moeizaam of niet verbetert. Diabetes komt in landen waar ze weinig suiker gebruiken praktisch niet voor, maar als je eenmaal een goed ontwikkelde diabetes hebt komt je er niet gemakkelijk meer van af. Soms helpt drastisch afvallen nog, maar dat is dan ook eigenlijk het enige.


Yep. Ik dacht ook dat ze zo rond hoorden.


Dan zullen mensen toch eerst moeten gaan begrijpen hoe de spijsvertering van het paard werkt, en dat zijn gevarieerde moestuin binnenin zijn darmen zitten, waar de overijverige darmflora de grondstof cellulose omzet in een feestmaal aan voedingsstoffen en vitaminen. En dat je die dus niet van buitenaf moet toevoegen. (Net zo min als dat je je moestuin moet bemesten met vitaminepillen, maar met, eh, in verhouding tamelijk eenzijdige stoffen).

Ik zoek nog steeds naar de beste analogie om het voor een zo breed mogelijk publiek toegangkelijk te maken. Hoe vind je bovenstaande?

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 17:06:


Zonder rekening te houden met de Ph van de grond, omdat een hoge of juist lage zuurtegraad het voor sommige planten onmogelijk maakt de juiste voedingsstoffen op te nemen kun je op elke goed doorlatend en opdragende grond dezelfde kwaliteit plant krjgen door optimaal te bemesten. Pas als je niet bemest komt.de werkelijke kwaliteit van de grond naar voren.
Een gekweekte plant is dus niet zozeer een afspiegeling van de grond, maar van de beschikbaarheid en de mogelijkheid tot opname van de stoffen waarmee bemest is.


Piet

Dat gebeurd toch ook al een beetje bij beetje...
Alleen wat versta jij onder 'beter'. Beter dan wat?En nou bedoel ik dus even alleen het eten , want alle paarden nu op een natuurgebied gooien lukt ook niet.En niet over broken etc , maar 'beter' uit gras , hooi en liksteen , bedoel je dat?

MysticTinker schreef op woensdag 6 december 2006, 17:11:


Nee, dat is erg onwaarschijnlijk. 10 kilo hooi lijkt me niet overdreven (maar ok, ik heb geen tinkers, iemand die hier wat zinnigs op kan zeggen?) Maar als hij te dik wordt zou ik gewoon wat minder voeren. Uiteindelijk gaat ieder pondje door het mondje...


Dat is moeilijk te zeggen zo. Wat zit er in zo'n himalaya-steen? (Dat zout is vast niet in die Himalaya gestopt met de bedoeling dat het speciaal uitgebalanceerd voor paarden moest zijn, zit er wel magnesium in?).


Alle huidproblemen. Als de huid problemen krijgt, krijgen schimmels en parasieten ook meer kans, dus je kan eigenlijk van alles verwachten.


In dit geval kun je best een liksteen laten hangen hoor, dat weghalen is meer bedoeld voor paarden die echt hoefbevangen zijn. Deze soort magnesium heeft niet zoveel last van concurrentie van Calcium.


Eh, magnesium? Ilona wist geloof ik wel wat dingen waar je het aan kan toevoegen, maar die is nu even met Bala rijden.


Ja, maar dat is natuurlijk maar net wat je hem aanleert.


De meeste mensen noemen drie weken als de termijn waarop er ineens wat gaat veranderen.

Groeten,
Frans