sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 11:46:


"In general, horses are opportunistic feeders, selecting the most palatable and accessible items to them" (Stowe, 1969).

"There appears to be no correlation between the energy content of a given feed and a horse's preference for that feed; nevertheless, based on hunger and external stimuli, the horse will regulate its body weight if given the opportunity to adapt to a single feed over the period of a few days" (Ralston, 1986).

"Ponies fed an all-concentrate diet spent more time chewing wood and licking salt than did ponies on a hay diet" (Willard et al, 1977).

De laatste is ook wel boeiend: Misschien hebben ponies die hooi eten wel gewoon minder mineralen nodig?

Er is zoveel interessants te vinden, ik heb alleen te weinig tijd om het nu allemaal over te typen.

Misschien een leuk boek om mee te beginnen: Horse Behavior, George H. Waring. Staat ook bij de recensies. Het is in ieder geval betere en objectievere literatuur dan de folders / sites van paardendrogist en dergelijke.

Groeten,
Frans

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 11:59:


Voor de samenstelling van het gras niet denk ik. (Hoewel je met kunstmest precies datgene kan aanbrengen waar de grond een tekort aan heeft, terwijl je met drijfmest maar moet afwachten wat er in zit en of het wel op de goede manier je grond aanvult).

Maar wel voor het bodemleven, dat ook een nuttige bijdrage levert in het geheel, is kunstmest minder goed.

Groeten,
Frans

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 11:59:


Stikstof is stikstof, of het nu uit kunstmest of natuurlijke mest komt is om het even.
Natuurlijke mest is veel beter omdat het je bodemleven spaart.
Uiteindelijk bepaalt de hoeveelheid humus van je grond de vruchtbaarheid.
Hier in Zeeland dreigde alle grond (ondanks (dankzij) steeds grotere kunstmestgiften een steeds lagere opbrengst).onvruchtbaar te worden omdat er prakrisch geen wormen meer voorkwamen.
Darwin, die een groot deel van zijn leven wormen bestudeerd heeft, zei al "Alle vruchtbare grond is minimaal een keer door de maag van een worm gegaan."

Kunstmest is een chemische storm, die uiteindelijk dus je grond uitput omdat hij het bodemleven vermoordt.
Boeren zijn op tijd tot het inzicht gekomen dat groenbemester in het najaar toch wel handig is.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 12:10:


Je hoeft niets over te typen hoor! Veels te veel werk.
En ik ben juist op zoek naar wetenschappelijke artikelen omdat die natuurlijk veel betere informatie geven dan de gekleurde reclamefolders.
Ik zal de artikelen die jij noemt eens proberen op te zoeken. En anders weet mijn man ze wel te vinden.
Bedankt.

Piet schreef op woensdag 6 december 2006, 12:16:


EN het niet zo diep ploegen. Het diepte ploegen (is een woord voor- weet niet meer welk) vernielt het bodemleven.
Piet, jij kunt er vast meer over vertellen, zag het laatst op de TV.

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 12:02:


Die zullen op dat moment wel lekker smaken. Ik denk alleen niet dat je daar de conclusie aan mag verbinden dat er iets in zit dat nergens anders uit te halen is. Stel dat de akkerdistel ineens niet meer groeit, gaan de Koniks dan dood of krijgen ze een of ander vreselijk tekort? Nee toch?
Misschien maken we het wel veel te gecompliceerd, en vinden de paarden die gewassen gewoon lekker, op dat tijdstip. Ik vind per slot van rekening appels ook lekkerder in het najaar dan in het voorjaar, maar dat betekent evenmin dat je daar de conclusie uit kan trekken dat ik dus zonder appels niet kan leven.

Groeten,
Frans

Wil schreef op dinsdag 5 december 2006, 22:37:


De MOOI klinkt wel lekker (de oo wat lager en de I hoog), een beetje koesterend warm en teder, iets wat ik wel gemakkelijk vaak kan zeggen. Nu heb ik daar de "goed zo!" voor. Omdat dit echter een wat krachtiger uitspraak is, zal ik dat niet telkens zeggen. De Yes! is nog uitbundiger en verdient een voedsel beloning. Voor de xxxxxxxxx gebruik ik de ja ja ja ja ja ja ja ja Yes!

Al die keuzes maken onderling niet veel verschil als er maar gradatie is en klanken die lekker in de mond liggen. De "mooi" ga ik op mijn manier proberen.

Groet, Michiel

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 9:10:


Het gaat er niet om wat IK eet als mens.
IK kan als mens niet de zaken zoals vitamines zelf aanmaken wat mijn paard wel kan.

Waar het wel om ging was de vet bemeste koeien wei waar alles aan gedaan wordt (lees opgedonderd wordt ) om een hogere melkopbrengst te verkrijgen.
Waar het wel om ging is dat je paard door het geven van "natuurlijke zaken" als bietenpulp ook wel andere zaken binnenkrijgt aan "vreemde" stofjes dan wat je denkt te geven.

Nick

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 12:21:


Soms vind ik peren lekkerder. Betekent het dan dat daar iets inzit dat ik nodig heb? En heb ik dan ook echt die peer nodig, of zou het met een appel ook nog steeds lukken?

Groeten,
Frans

Michiel schreef op woensdag 6 december 2006, 12:24:


Vergeten

Eva Saegerman schreef op woensdag 6 december 2006, 10:15:


Toppie!

Ik ben benieuwd of we er nog wat van gaan horen, hun mailbox moet nu toch al wel redelijk vol zitten

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 12:26:


Zou toch wat in kunnen zitten hoor, die opmerking. Best mogelijk dat je op dat moment behoefte hebt aan stoffen die net in dat product zitten.
We zijn tenslotte ook maar dieren!

Michiel schreef op woensdag 6 december 2006, 12:26:

Nog eentje: voor de GA! gebruik ik de mondklik, dat is mijn gaspendaal, ook van stap naar draf en door naar galop. De "hoo" is mijn rem en schakeling naar beneden.

Alhoewel ik nu les krijg van Josien en de versnelling en rem ook in de zit erbij ga leren. Met de "hoo" richting verzameling te komen is niet ideaal, dat kan beter via zit dan via teugel, lees ik bij Hempfling.

Michiel

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 12:30:


Het IS ook zo dat je op een bepaald moment vaak niet voor niks zin in iets hebt. Maar het punt is: zou je lichaam het niet ook zonder datgene wel redden?

Ik denk het wel, gaat misschien wat langzamer. Soms heb ergens zin in waar ik normaal nooit zin in heb. Als ik het eet gaat de zin erin over, maar ook als ik het NIET eet gaat de zin erin over. Kennelijk (?) is het je lichaam al gelukt om het op een andere wijze op te lossen?

Michiel schreef op woensdag 6 december 2006, 12:36:


Iets heel anders Michiel, wel over jouw paard, maar dan over de stijfheid: is hij niet veel te dik? Zou het hem ook niet enorm helpen om af te vallen (daardoor al soepeler worden)? Of lijkt het maar zo op de foto's dat hij zo stevig is?