Nick Altena schreef op woensdag 6 december 2006, 0:19:


't is B l a b l a zie ik nu, ik zou zweren dat het "gekakel" zou zijn.

Wat het natuurlijk ook is hoor.

CooLLady schreef op woensdag 6 december 2006, 0:26:


Tempête is ook redelijk moeilijk op gewicht te houden in de winter. Ik heb zelf ook liever dat ze een beetje te dik de winter ingaat ipv een beetje te mager. Want afvallen doet ze toch en dan is ze al snel te mager.
Ik ben het niet eens met Frans dat je pas hierop moet inspelen wanneer het zover is. Want haar weer dikker krijgen in de winter is onbegonnen werk. Conditie en bespiering gaan sterk achteruit etc...
En een mager paard dat zonder deken 24/7 buiten loopt, heeft het sneller koud en kan zelfs onderkoeld raken. (Hierbij denkend aan een nacht vorige winter met -10 en de paarden die per ongeluk s'nachts geen hooi hadden gekregen. De ochtend erop mijn redelijk magere paard bibberend aangetroffen. Charly en Lolita, die wel op gewicht waren, hadden nergens last van)

Vroeger stak ik er kilo's krachtvoer en bieten in, zonder succes. Het paard bleef net zo hard afvallen. Onbeperkt hooi doet de truuk al beter, maar tegen eind januari/februari, worden toch de ribben en heupbeenderen aardig zichtbaar doorheen haar wintervacht. De zak haver stond al klaar, maar ik heb toen eerst het paardje een kuur pro-biotica gegeven. Dit heeft vrij goed geholpen. Ze kwam weer iets bij en is uiteindelijk de winter doorgekomen zonder bijvoer.
De zak haver is op de mesthoop beland.

groetjes
Ans

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 10:30:


Helemaal, precies mijn punt. Je weet het nog beter te verwoorden dan ik het kan.

CooLLady schreef op woensdag 6 december 2006, 0:26:

Oke. Doe dat mestonderzoek. Maar laat ook ff bloed prikken. Voor de zekerheid.
Mogelijk heeft je paard namelijk met een wormenuitbraak te maken. Dit kan, ondanks zorgvuldig ontwormen. In de winter kunnen wormen die in de darmen ingekapseld waren namelijk massaal vrijkomen. En die gaan mee-eten. En dan heb je een paard dat ondanks voldoende voeding (en mineralen ) snel gaat afvallen.
Aan het bloed zal in dat geval de ontstekingsreactie te zien zijn. Verhoogd betaglobuline gehalte dat duidt op een infectie van parasitaire aard.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 10:38:


Eh Frans????? Je schrijft precies hetzelfde als ik maar dan in andere bewoordingen! We zitten op hetzelfde spoor hoor!

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 10:49:


Toch wel een klein vershilletje hier en daar, anders was deze hele discussie niet nodig. Maar dat vindt je weer terug in het verhaal van Pien, en haar voorbeeld van de Koniks.

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 10:49:


Nog eens even goed doorgelezen wat je schrijft maar we zitten toch niet op hetzelfde spoor. Ik kan me helemaal vinden in het verhaal van Pien. Dat komt toch dichterbij.

Spirit schreef op woensdag 6 december 2006, 10:30:


Staat er ook bij waarom ze extra behoefte hebben aan ijzer? Voor zover ik weet wordt ijzer hoofdzakelijk gebruikt voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes, en ik zou niet weten waarom ze er daar meer van nodig hebben in de winter. Voor de rest is ijzer niet zo'n fijne stof voor het lichaam... Je kan er maar beter niet meer van hebben dan strict noodzakelijk voor de aanmaak van rode bloedlichaampjes...


Leuk, maar waar ik ben gaan kijken in een natuurlijk leefgebied van paarden groeide beslist geen weegbree. Dus ik trek toch de conclusie dat ze dit niet perse nodig hebben...


Wie heeft dat boek eigenlijk geschreven?

Groeten,
Frans

Er komen zoveel meer factoren bij kijken dan alleen maar voedsel , of er een tekort zou zijn...
Maike heeft afgelopen zomer echt alleen maar hooi gehad , en hij heet vit e tekort... Maar ik weet niets over de oorzaak. Kan hij het niet opnemen? in verband met zijn slechte darmen?of zat er te weinig in het hooi?
Hoelang bestaat dit te kort al , en had hij het ook toen hij nog op het gras stond...
Ik weet het niet.
Wat ik wel weet is dat het vit e gehalte in gras vele malen hoger ligt , dan in hooi.
Ik voer hem nu wel wat bij en ben van plan om het bloedonderzoek te gaan herhalen.[ Hij stond trouwens erg snel weer te schuren van de vit e zooi van de dierenarts , dat rook al zoet als je de deksel open deed]

Nog even over het bemesten van je weiland.
Ik snap de aversie tegen kunstmest niet zo goed , en waarom drijfmest als beter ervaren word.
Op ons landje komt nu farmershouse , en dat is kunstmest , althans zo word het verkocht. Eigenlijk is het gedroogde kippenmest. Het is mineraalhoudender dan drijfmest , en het gras krijgt door het zeer lage stikstofgehalte geen groeispurt.Ik heb een productief weilandje wat zomers nog teveel gras produceerd voor twee paarden.[Met dank aan Joke de Geus!]

De proef die voorgesteld werd , gaan wandelen en kijken wat je paarden eten , heeft bij mijn vreetbakken geen zin. Die doen altijd alsof ze wat tekort komen , en dan gaat het niet om de kwaliteit , maar altijd om de kwantiteit!
Toen ik het zeewater van Piet meekreeg ,had ik het geweldige idee om een strook in het weiland hiermee te behandelen , en dan te kijken waar de paarden voor gaan kiezen. Ik ben dat nog steeds van plan[in het voorjaar , als het gras weer wat op gaat nemen] maar ik verwacht niet te gaan zien dat de paarden gaan 'kiezen' voor het mineraalrijkere gras.
Namkje de tweejarige vreet zich klem aan het hooi , en komt nu alleen nog maar aan. Tekla kwam hier met een harde manenkam , en die is snel wat afgevallen , en blijft nu mooi op gewicht , en Maike , tsja....

Gr Esther

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 10:38:


Was ik even vergeten. Heb je het onderzoek waar dit terug te vinden is?
Ik zoek me het schompus naar onderzoeken over voedingspatronen bij paarden en kon tot nu toe niets vinden.

van lennep schreef op woensdag 6 december 2006, 11:26:


Dat kan aan het hooi liggen. Als de kwaliteit van het hooi minder goed is kan een Vitamine E gebrek optreden. (D in theorie ook, maar het paard maakt die ook nog zelf aan dus het levert niet snel problemen op).


Het gras wordt niet mineraalrijker, vergeet dat maar. Er heerst hier een hardnekkig geloof dat gras een soort afspiegeling van de grond is, maar er wordt aan voorbijgegaan dat gras een levend organisme is wat zelf bepaalt wat het opneemt.

Wie dat niet gelooft: Kweek eens twee eetbare groenten, allebei in een apart potje. De een geef je gewoon water, de andere geef je zout water (niet al te extreem want de plant moet wel blijven leven). Gaat de met zout gevoerde plant nu zouter smaken dan de met gewoon water gevoerde plant?

Probeer het maar eens. (Piet, jij hebt je toch bezig gehouden met bemesting met zeewater, misschien kan jij er meer over zeggen? Krijgen we dan voorgezoute aardappels?)

Het enige wat je hoeft te doen is zorgen dat de grond alle mineralen bevat die de plant nodig heeft. Genoeg is genoeg. Als je meer toevoegt dan zal de plant niet meer opnemen, maak je het echt te bont dan zal hij de deur zo goed op slot doen dat ook water niet meer wordt opgenomen en de plant dus uitdroogt.

Heb je te weinig mineralen? Ook niet zoveel aan de hand: Dan krijg je minder gras. Je krijgt zoveel gras als er met de beschikbare mineralen gemaakt kan worden. Het gras dat er dan nog wordt gemaakt is in grote lijnen nog steeds gewoon gras, en bevat dus alle mineralen. Zit een noodzakelijk mineraal echt niet in de grond? Dan kun je hoog of laag springen maar krijg je geen gras.

Het is de plant die de samenstelling bepaalt (dat is genetisch vastgelegd), en de grond heeft er verrassend weinig invloed op.

Groeten,
Frans

van lennep schreef op woensdag 6 december 2006, 11:26:

Erer> kippenmest. Het is mineraalhoudender dan drijfmest , en het

De bedoeling achter het ingedikte zeewater is om "alle" mineralen in een optimale, natuurlijke verhouding, op je land te brengen.
Eventuele roofbouw en erosie wordt daarmee opgeheven.
Je gras zou dan ook alles moeten bevatten wat gras op kan nemen.
Of daarmee de mineralensteen overbodig wordt weet ik niet.
Ik heb wel verslagen gelezen dat dieren het gras van de behandelde grond eerst aten.

Piet

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 11:53:


Dan maakt het gebruik van kunstmest of gewone mest dus ook niet zo heel veel uit.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 11:12:


Geen idee, dat van dat ijzer heb ik weer van iemand anders.
Via google misschien te vinden?

De info die ik heb (boek en de beheerder) vertelt ook dat ze dus zeer kieskeurig schijnen te grazen. Zo mijden ze in de zomer hele velden met bepaalde vegetatie, die laten ze liggen en in de winter komen ze daarop terug. Dat zou kunnen betekenen dat ze in de winter wél de behoefte hebben aan bepaalde plantensoorten. Er staat overigens ook in het boek dat ze in de winter véél minderkieskeurig zijn, dat dan de kwantitieit geldt boven de kwaliteit.

Gras blijft voedselbron nummer één, maar ze kiezen er in de zomer bewust voor ook andere gewassen te eten: Ik citeer:
Bladknoppen, jonge bladeren, akkerdistel, speenkruid, brandnetel, meidoorn, riet, ontkiemende zwarte populier, schietwilg.
Verder : Engels raaigras is het voedzaamst, op de voet gevolgd door fioringras, beemdgras en timothee.
Dat ze dat ook allemaal eten geeft mij aan dat er behoefte aan is.
Ook in de zomer wanneer er veel engels raaigras voorhanden is kiezen ze heel duidelijk voor andere gewassen.

Men is nu aan het kijken hoe de voedingstoestand van de koniks op de voedselarme zandgronden het houdt.

Langs de franse Samoy leeft een groep Koniks op hoogzandige en venige plateaus en daar gaan de dieren aanmerkelijk magerder de winter in, en worden mineralen bijgevoerd (!?) . In de rijkere kleigronden van de Oostvaardersplassen is de samenstelling van het Konikmenu weer anders. In het voorjaar en de zomer eten ze voornamelijk jong gras, kruiden en klaver, in het najaar bovenste koppen van riet. Na half oktober het lange dode gras en tussen januari en april riet en brandnetelwortels die met de hoeven worden uitgegraven.

Er zal daar dan nog net zoveel gras te vinden zijn als op onze omheinde weitjes. Wij geven dan hooi bij, zij gaan op zoek naar andere voedselbronnen !

Bij buikpijn of parasieten medicinale planten als boerenwormkruid en kraailook, dat werkt wormafdrijvend. De paarden gaan verder actief op zoek naar kruiden met bepaalde hoge concentraties aan mineralen en sporenelementen zoals melkdistel, bijvoet en waterplanten met hun hoge natriumwaardes.


Er zullen natuurlijk veel meer plantjes zijn die dezelfde eigenschappen hebben als weegbree. De tekst die ik nu overschreef gaat over de Koniks in"natuurgebied "De blauwe kamer" in Rhenen.


Het boek heet : "Wilde paarden : Koniks in Nederland" en is geschreven door Margriet Markerink.

Heb ik toch nog de halve tekst overgeschreven.

Groet, Pien

Zoals ik bij mijn aanmelding schreef zie ik binnen de Drafsport het volgende: de harddravers worden na het trainen of koersen meteen warm gedoucht, krijgen een zweetdeken op en worden in de box of trailer gezet. Een enkeling neemt de moeite de draver uit te stappen, met deken! Er wordt gezegd dat de dravers niet (twee)wekelijks kunnen koersen met een wintervacht....Graag jullie reactie, ook over het warm douchen.....Natuurlijk is dit weer menselijkerwijze gedacht en toegepast op het paard, en weet ik inmiddels alles over huisvesting, voer en wintervacht, maar zou graag horen wat deze soort ''verzorging" teweegbrengt bij de harddravers. Twwede punt is dat de meeste harddravers overdag in paddocks worden gezet met regendekens op.....Mede omdat men niet wil dat ze een wintervacht krijgen.....

Alvast mijn dank.