Wil schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:31:


eeehm, ben bang van wel Wil

jose schreef op dinsdag 5 december 2006, 16:20:


Vooruit, nog EENTJE dan, ter vermaak en leer:
Rantsoenberekeningen laten eveneens zien dat er teveel kan worden opgenomen. Of er teveel of teweinig is kun je niet weten, dus zul je moeten meten.

Verder moet je je realiseren hoe die rantsoenberekeningen tot stand zijn gekomen.

Het zijn precies hetzelfde soort berekeningen als die laten zien dat paarden hoefijzers nodig hebben. Je gaat uit van paarden die hoefijzers hebben, meet de hoefgroei, en aan de hand van die gemeten hoefgroei kun je inderdaad voorspellen dat het lopen over een weg meer slijtage oplevert dan er aan groei bijkomt.
Klopt als een bus. Je zou er de conclusie uit kunnen trekken dat paarden hoefijzers nodig hebben.

Helaas zijn die berekeningen niet van toepassing op paarden die niet op hoefijzers lopen, omdat die een heel andere hoefgroei hebben.

Net nog gelezen in Worthington (of was het Waring? ik heb ze net allebei gelezen) dat de rantsoenberekeningen veelvuldig worden aangepast, en voor een groot deel zijn gebaseerd op aannames. Veel van die berekeningen zijn tot stand gekomen door stalpaarden te analyseren, die toch al geen goede voeding kregen. Je kan er veilig van op aan dat de meeste rantsoenberekeningen gelden voor paarden met een verprutste darmflora.

Het zou interessant zijn als er eens rantsoenberekeningen zouden worden opgesteld aan de hand van paarden die al jaren niets anders krijgen dan hooi en een mineralenblok, en die dus een goed werkende darmflora hebben. Waarschijnlijk zou je schrikken... Net als berekeningen die worden uitgevoerd op paarden met gezonde natuurlijke hoeven, die meer hoefgroei opleveren dan je met een ritje over het asfalt krijgt weggesleten.


yes!


yes!
En dat kan betekenen dat hij iets tekort komt... of teveel krijgt. En dus moet je meten om te kijken wat je moet doen, en niet klakkeloos er maar wat extra's bijkwakken.

Uiteindelijk kom je er wel.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 15:14:


Eh, meester Frans. (ik steek nu heel voorzichtig mijn vinger op en zit achter in de klas) mag ik ook misschien wat zeggen.

Ik had het eigenlijk voor Januari willen bewaren maar dan is het al weer verwaterd.
Er zit natuurlijk een heel verschil tussen ijzers en suplementen.
Ik denk dat iedereen eigenlijk wel een punt heeft. En dat jij toch niet alle punten meeneemt die in het hele voedingsverhaal tellen.
Even een stukje eigen observatie.
Ik ga met mijn meiden elke dag grazen en dat doe ik in wegbermen en op plekken waar niet het standaard weidegras staat.
Wat mij opvalt is dat ze in verschillende jaargetijden verschillende soorten planten eten. En ook bij verschillende omstandigheden, verschillende planten. Ik zeg expres planten, want ze eten niet alleen gras.
Het viel mij op dat toen Bright drachtig was ze vaak een rond soort gras at. Ik weet zo snel de naam niet en mijn plantenboeken zitten nog in dozen.
Nu pakt ze vaak een plant met hele brede bladeren. Maar als ik haar daar wel eens bewust naar toe breng met het idee dat ze dat graag lust, wil ze het weer niet.
Dus zijn er bepaalde stoffen waar ze op een bepaald moment behoefte aan heeft en op dat moment neemt? Een ding is zeker. Alles wat zij uitzoekt zit niet in hooi of kuil. Dat is alleen gras.
Dus ik denk vanuit dat stukje observatie dat jij met jouw verhaal tekort schiet en ze toch te eenzijdig vodingstoffen binnenkrijgen als je alleen hooi voert. De andere kant van het verhaal is, dat bij het geven van suplementen je er nog niet van verzekerd bent dat het paard precies de voedingsstoffen krijgt dat het op een bepaald moment nodig heeft. Bovendien weet men ook niet of dat precies die stoffen zijn die in bepaalde planten zitten.
Er zitten dus nog heel wat haken en ogen aan het hele voedingsverhaal en niet een visie is compleet.
Ik denk dat het slim is om de discussie wat bereft suplementen door te laten gaan, ook al past het niet in het natuurlijk plaatje. Misschien kunnen we er nog nuttige informatie uithalen die weer doorgetrokken kan worden naar een paardnatuurlijke situatie.
Ik heb geen tijd gehad om artikelen te zoeken die mijn verhaal ondersteunen, wel even gekeken op Psyorg maar kon zo snel niets vinden. Er is volgens mij ook niet zo heel veel (wetenschappelijk) onderzoek naar gedaan. Misschien weten ze iets in Wageningen.

En even op jouw opmerking dat eerst een tekort of te veel in een paard moet worden vastgesteld. Dan ben je in mijn ogen te laat. Dat is net zoiets als pas iets doen als diabetes is vastgesteld terwijl het soms kan worden voorkomen. (misschien weer een krom voorbeeld)

jose schreef op dinsdag 5 december 2006, 16:20:


Jose, ik heb al lopen zoeken nar de links die je gaf en kan het niet meer vinden. Waar zitten ze?

sandratien schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:16:


Hoe wil jij van tevoren weten of je te maken gaat krijgen met een tekort of een teveel?

En natuurlijk weten we nog lang niet alles van voeding. Maar wat we nu wel weten is dat zomaar supplementjes voeren het paard achter de wagen spannen is. Vergelijk het maar met hoofdpijnpillen: die neem je ook niet van te voren, voor het geval dat. Dus wacht je of je hoofdpijn krijgt, en krijg je een keer hoofdpijn, dan neem je dan een pilletje. In zekere zin te laat, want je hebt al hoofdpijn, aan de andere kant stukken gezonder dan drie keer daags een paracetamolletje voor het geval je misschien eens hoofdpijn zou krijgen...

Groeten,
Frans