Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 26 mei 2004, 8:15:


Ongevallen verzekering?

Kijk, elke verzekering zal zich er onderuit proberen te wringen als er iets gebeurt.
Help je vrijwillig: is het geen werk.
Heb je niets onverantwoordelijks gedaan, valt het onder ongevallenverzekering of ongeluk met huisraad(huisdieren) en is de eigenaar van het paard/pony aansprakelijk.

Als jullie op het terrein van een manege rijden, is de manege ook medeverantwoordelijk voor wat er gebeurt.

Kortom: elke persoon moet zelf verzekerd zijn........ook de gehandicapten.
Daarom moet alles aan de regeltjes voordoen , mocht er iets gebeuren.

Maar ik geef toe: het is waardeloos om uit te vinden wat moet en wat niet hoeft.

Ik heb geen ruiterbewijs.
Mijn dochters ook niet.

We hebben geen handschoentjes, zweepjes en de rijlaarzen staan al jaren onder het stof in de kast (onpraktisch).

Ook in Noorwegen proberen ze zoveel mogelijk mensen lid te maken van de ruitersport,hun paarden te registreren,ruiterbewijzen, paard-certificaten voor springen en dressuur en weet ik veel wat aan te smeren.........."kijk ons eens goed zijn."
En de mensen maar betalen, leuke diplomaatjes aan de wand en trots met hun aangejurkte paarden op foto's in het maandblad.

Weet je, ik zou bij heel veel punten buiten de boot vallen.
Mijn paard is niet geregistreerd.
Ik doe niet aan kleding flauwekul mee.
Etikette doet men maar aan tafel of bij dames met geruite plisèrokken thuis in de stal, maar niet hier.
Ik heb een koudbloedpaard.
Wij hebben een boerenklootjes paardencentrum.
Elke regel breken we wel over hoe paarden behandeld moeten worden: bitten, ijzers, stalling, de bak, regelwerk in de stallen en rijstijl.

Ik heb pas de noorse video met begeleidend boekje gekocht.
Dat heet vertaald: veilig paardrijden.
Ook daar kun je een leuk diplomaatje aan overhouden.
Maar wat een flauwekul zeg!
Kloppen als je de binnenbak in wilt gaan, want een paard die al in de bak is kan anders schrikken en je kunt de les verstoren.
Handschoenen............wit verplicht.
Paarden mogen niet aan elkaar ruiken in de stallen in het voorbij gaan.
Geen strootje in het middenpad.
Na elke rit/rijles de zadels vetten en schoonmaken.
Paard aan de muur vastmaken als je hem poetst en hoeven nakijkt.
Zo de box in gaan en blijven dat jij aan de deurkant blijft....want paarden blijven ERG GEVAARLIJK!

Nadeel: het paardenvak......studierichting of paard en touristme......... dat valt voor ons af.
Want als je het allemaal traditioneel tot je moet nemen, kun je het niet meer verenigen met je overtuiging hoe een "goed"paardenleven met mensen is.
Mijn collega heeft paard en touristme gedaan.
Op de dag van mondelinge examen kreeg ze ruzie met de examinator.
Uiteindelijk zei ze: Ik weet hoe jullie het willen hebben, maar ik laat ook ruimte voor vernieuwing in denkwijze.
Het werd haar niet in dank afgenomen.

Ik denk dat tegenwoordig ook het ruiterbewijs zijn doel ver voorbij is geschoten.
In eerste instantie was het bedoelt om het veilig(er) te maken voor ruiter en paard op de weg.
Dat beide in staat zijn om ongelukken te voorkomen.
Vanuit die hoek bekeken ............niet verkeerd.
Maar de poppenkast van regeltjes er om heen, maakt het geheel imbecielig.
Er komt vast wel weer een omslag.

Gelukkig is Noorwegen dunbevolkt en zal men niet zoveel eisen kunnen doordrukken wat bewijsjes links en rechts betreft.
Maar dat men het in NL onmogelijk probeert te maken om paarden te houden en er mee de natuur/weg in/op te gaan...........ja zo ziet het er wel naar uit.

Ik heb ze in mijn 'blog' gezet op www.naturalhorsemanship.nl
Als je bent ingelogd kun je ze wel zien, maar misschien werken deze links ook wel:

Hier de links van de foto's:





Groetjes
Eveline

Loes Scheres schreef op woensdag, 26 mei 2004, 6:32:

Pardon ??? Moet hier wel even om lachen hoor. Ik heb er nog nooit van gehoord van met een hamer en schroevedraaier aan en uit doen.

Ik men ook met mijn shet en heb hoefschoenen van Smit. Die doe je er zo omheen. Je kunt de schoen makkelijk open maken en hoefje erin. Aandrukken (om de hoefballen heen) en vastklippen met ski-sluiting. Eventueel bandje om de koot vast maken, maar hoeft zelfs niet zo stevig zitten ze. Ook door water en het (losse) zand.
Slijtvast ook nog. Kijk maar eens op www.smit-rijssen.nl

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op woensdag, 26 mei 2004, 7:46:


Vooral die laatste zin kan ik me helemaal in vinden.

HELAAS er is geen andere pagina meer.

Jammer, want erg mooie foto's en gezellige boel bij jullie.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op woensdag, 26 mei 2004, 8:37:

Ja het lijkt simpel, maar als je het nu al gaat navragen, krijg je van die vage antwoorden. Wat als er straks iets gebeurd? Dan wordt je helemaal van het kastje naar de muur gestuurd. Maar we zijn volop bezig ermee.

Groeten,
Ingrid

Eveline schreef op woensdag, 26 mei 2004, 9:05:


Hallo,

Toch wel zonde om zo'n hengst te ru-ineren,jullie relatie was
toch prima? Niets garandeerd je dat hij als ruin nooit meer iets zal overkomen als hij bij andere paarden staat(met ijzers).
Ik wil me helemaal niet je bemoeien ofzo, maar je paard zal nooit meer dezelfde zijn.

Groeten,
jan.

edward larkens schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:29:


Aan de hand is al een goede oefening. Om de tempo wisselingen goed te oefenen is los longeren het fijnst. Op mijn site staat dit beschreven. Als je geheel los het paard uit galop direct kan stoppen is het tijd om het ook onder het zadel te oefenen.

Op het moment dat je de stop er in heb zitten, kun je je paard ook stoppen wanneer je merkt dat het te veel voor hem word. Een stuur is natuurlijk ook heel fijn, maar dit werkt bijna altijd samen op.

De 1 teugel stop gebruik ik zelf niet omdat ik dat niet nodig heb. Die automatische reactie krijg ik wanneer ik de eerste 2x vragen geen reactie krijg door de teugels ligt omhoog te brengen. Het ligt aan jouw of je deze oefening wil doorzetten. Geeft voor je zelf een veilig gevoel.

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 26 mei 2004, 9:15:


Op de website van de zwitserse hoeven schoenen moet je met hamer de schoen aanslaan, easy boots met een behulp van een schroevedraaier uit doen. Met de hr Smit ben ik al in contact geweest 2 jr geleden.
Liep op niets uit, want Meneer Smit wilde persoonlijk de schoenen aanpassen dus ik moest maar even langs komen met de pony: beetje moeilijk aangezien ik in Israel woon.
Ik stelde voor dat ik wel een afdruk kon laten maken van de hoeven en dan opsturen, maar dat vond hij maar niets, jammer want het leek mij het beste van alle hoevenschoenen.

Loes Scheres schreef op woensdag, 26 mei 2004, 10:44:


had ik ook niet gezien dat je in israel woont.
marquis hoefschoenen gaan heel gemakkelijk aan en uit.
weet alleen niet of ze pony maat hebben.
maar misschien is het wel geen probleem zonder iets op het asfalt, langzaam opbouwen, en als je pony goede hoeven heeft, groeien ze harder dan dat ze slijten.
Isabel