perdida schreef op maandag 27 november 2006, 11:45:


De cross over is NIET mijn favoriet . Eerder de side pull .

sandratien schreef op maandag 27 november 2006, 13:25:


Het maakt "paard per paard" uit wat je doet . Het ene systeem is harder het ander sneller . Een onzeker paard vraagt een andere approach dan een bang geslagen paard . Een overvolvanvertrouwenpaarddatgewoonnjetzegt paard vragt weer een andere aanpak enz....Het is goed om uit verschillende systemen te leren en er voor jou en je paard het beste uit te halen . Het is pas wanneer je er proffesioneel met bezig gaat zijn dat je van alle markten thuis moet zijn

Moniek schreef op maandag 27 november 2006, 14:22:

In principe kunnen ze alles wat organisch is, op vetten en vlees, as van verbrand hout en nog wat stoffen na, verwerken. Ook mijn keukenafval gaat naar de wormen.
Maar ik vermoed dat dat te heftig is. Er moet voldoende zuurstof bij kunnen .
Het is niet zo dat de wormen mest vreten, ze gaan pas aan de gang ermee als het al een redelijk eind is afgebroken door bacterieen.
Als je een manier zou vinden om om de mest wat minder nat te maken, in te dikken, zou het zeker werken. Maar ja, mogelijk krijg je dan te maken met allerlei millieuregels en daar ben ik niet in thuis.
Maar ik stel me zo voor dat wanneer je het vocht apart kunt opvangen en de mest mengt met bv gebruikt zaagsel of iets anders een leger wormen voor je zal willen werken. In Australie is indertijd een installatie gebouwd die al het organisch afval van een stadje verwerkt. Dus de maat is eigenlijk onbeperkt.
Om in de winter te overleven moeten ze vorstvrij zijn.
In een buitenhoop kruipen ze in de winter naar het midden van de hoop en zullen ze best nog wel wat omzetten omdat er nieuwe mest opgegooid wordt die zal voorcomposteren en zodoende een wat hogere temperatuur zal afgeven, maar de optimale temperatuur ligt tussen de 15 en 25 graden.
Tropische soorten zullen wat hogere temperaturen kunnen hebben.

Moniek schreef op maandag 27 november 2006, 14:34:


Zit ook weer wat in. Nee het valt mij altijd op dat iedereen rond de kerst iets gaat doen voor de arme mensen. Die lui van de televisie en radio zullen dit jaar ook wel weer zo een marathon gaan doen waarbij ze een week lang niet eten. Net alsof de arme mensjes de rest van het jaar niets nodig hebben. Als iedereen nu eens niet op vakantie gaat en dat een ieder zijn vakantiegeld overmaakt naar die stichting. Kijk, dat zet nog eens zoden aan de dijk. Maar daar piekert geen mens over natuurlijk. Bovendien is het dan geen kerst.
(ik ook niet hoor, ik ben het wat dat betreft helemaal met Michiel eens, dat die landen het gewoon economisch beter moeten krijgen zodat ze zelf hun broek op kunnen houden. Krijgen we in de toekomst misschien hun afgedankte kerstpakketten omdat ze het veel beter hebben dan wij)

eddy DRUPPEL schreef op maandag 27 november 2006, 14:50:


Dat is nou een van de verschillen. "Mijn" manier van werken werkt bij het meest getraumatiseerde paard en ook bij een overvolvanvertrouwenpaarddatgewoonnjetzegt :) zonder aanpassingen.

Christel Provaas schreef op maandag 27 november 2006, 13:34:


de lijn van de hoef loopt niet goed idd, ben benieuwd.

Piet schreef op maandag 27 november 2006, 14:53:


Het vocht opvangen onder in een gierput zal niet meevallen. Jammer! Dat zou een groot probleem op kunnnen losse.

Als de wormen pas aan de gang gaan nadat bacterien de mest al voor een deel verwerkt hebben, zou een combi met EM (effectieve micro-organismen) en wormen misschien ideaal zijn.

Bedankt voor je antwoord

Piet schreef op maandag 27 november 2006, 15:12:


Je MOET je altijd aanpassen aan ELK paard of je hebt een stereotiepe manier van werken waarbij je de eigenheid van de paarden wegcijfert . Paarden reageren min of meer gelijk doch het zijn de minieme verschillen die het verschil maken tussen nkele minuten en een paar uur werken aan het laden .

eddy DRUPPEL schreef op maandag 27 november 2006, 15:30:


Da's waar. Daarom is tijd zoals ik schreef niet van belang, het duurt zolang als het duurt, maar de manier van werken kan hetzelfde zijn, bij welk paard dan ook.
Piet

ingrid van der post schreef op maandag 27 november 2006, 15:17:


Was ook mijn eerste reactie, maar kan ook weer een boel vertekening door de foto in zitten. Ik zou het nog wel eens vanaf een andere positie willen zien.
Ik vermoed dat Rijk , als et inderdaad een flink stijle voet is het ook wel genoteerd heeft en ermee aan de slag zal gaan.
Verder lijken me het mooie voetjes.

Piet

Piet schreef op maandag 27 november 2006, 15:40:


Hoewel..... als ik nog eens kijk is de hele stand van het been erboven ook anders, jammer dat we het hele paard niet zien.

Hoi Christel,
bedankt voor je reactie.Eigenlijk wat ik ook ak dacht,met die koeken van pavo.Wacht nog even af of er meer reacties komen.1 dacember moet ze weer naar die genezer.Zal hem ook om merk/voer/advies vragen,de vorige x was ie wat vaag in zn antwoord..
Groetjes,Sylvia

Christel Provaas schreef op maandag 27 november 2006, 14:37:

Sylvia Koobs schreef op maandag 27 november 2006, 15:59:


Voeradviezen?
Ik heb ooit Erik Laarakker met zijn pendel op Buck losgelaten. Hij constateerde (naast 8 andere afwijkingen) overgevoeligheid voor zowat alle soorten krachtvoer en rode liksteen en adviseerde Equiral als enige geschikt voer. Enkele maanden later werd het Equiral QI-concept met 5 chinese pretsmaken gelanceerd waar hij zijn medewerking aan had verleend, dat was toeval. Ik stapte over op Equiral, maar zag geen verbetering.

Ik heb verschillende keren haaranalyses laten doen, daaruit kwam steeds: spierverzuring, moeite met afvalstoffen kwijtraken, dus dan gaf ik hem de voorgeschreven Schüsslermineralen en ging het enkele weken goed.

Ik heb de da bloedonderzoek laten doen, daaruit bleek geen enkele afwijking. Dus ook geen voeradvies.

De smid meldde het steeds als er rood in de witte lijn zat en als het zo was (de helft van de keren), 'verarmde' ik het krachtvoer nog verder, maar ik durfde niet terug naar niks.

Ik bleef het gevoel houden dat ik iets voor de hand liggends over het hoofd zag. Toen las ik een engels artikel over typische ponies -dus géén paarden- wiens stofwisseling niet tegen krachtvoer is opgewassen wegens de snelle koolhydraten, zetmeel en/of suiker. Daarmee gecombineerd hebben ze een sterke behoefte aan mineralen, sporenelementen en vitaminen, dus ik stapte over op bietenpulp, immers een langzame koolhydraatverstrekker, naast de himalayasteen. Om onbegrijpelijke redenen (samenstelling is nagenoeg hetzelfde als de vierkante blokken) gebruikte hij deze liksteen wel.
Toen begon ik verbetering in de stijfheid te zien.
Bietenpulp was niet geheel suikervrij te krijgen, bovendien zit er haast niets in dus uiteindelijk heb ik de stap gezet naar niks plus mineralenkoek plus himalayasteen.

Moniek schreef op maandag 27 november 2006, 14:30:


Ik weet helaas niet hoe het verder gegaan is. Het stond in het plaatselijke krantje en er werd niet verder over bericht. Ik kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat hij er zo gemakkelijk vanaf gekomen is. In het roddelcircuit hoor je dan nog wel iets van schadevergoeding, vleesprijs of nieuw paard, maar ik heb geen idee. Lijkt inderdaad op vriendjespolitiek.
Er heeft later trouwens nog wel een erg fraai gedicht over dit onderwerp in de krant gestaan. Een verontwaardigde lezer heeft op een populair oud volksliedje in Duitsland (Ein Jäger aus Kurpfalz) een geheel andere variant gemaakt. Erg lachwekkend, maar ook erg triest. Ik heb dat stukje nog uitgeknipt, maar ik kan het zo snel niet vinden.....
Monique

eddy DRUPPEL schreef op maandag 27 november 2006, 15:30:


Wat wordt er bij een paard weggecijfert als je met de clickermethode werkt ?
Slechts de soort beloning kan verschillen...maar de manier van werken blijft gelijk.


Tijd moet onbelangrijk wezen in je training, anders cijfer je het paard zowiezo weg.

Nick