Rijk Janssen schreef op vrijdag 24 november 2006, 4:22:


IK snap omruilen zowiezo niet hoor, zou het zelf nooit doen , maar uhhh...

Je vragen als : is een lelijk paard minder mooi dan een mooi paard , of als paulina nou geen schoonheid was geweest , hadden jullie dan minder moeite met die ruiling/verkoop gehad ? ....vind ik een beetje een vreemde vraag.

Dat zal wel aan mij liggen, want ik ga niet voor uiterlijk bij een paard, dus dit doet helemaal niet terzaken voor mij.
Dit heeft ook niks met die ruil te maken en is ook niet de reden van die ruil als ik dit zo lees en daarom snap ik deze vraag ook niet.

Wat ik echter ook al niet begrijp is waarop ze nu dan in die bak gaat rijden ?
Want DAT was de reden dat ze weg is begrijp ik ?
Wat niet kon met paulina....zal voorlopig ook niet kunnen met een paard van 2 ?
Ik snap het vervolg van de reden van ruil dus totaal niet.

Indien je een paard hebt waarmee je niet kan doen wat je wilt ruil je hem toch minstens voor een paard waar je dat wel mee kan ?
Nu kan ze , als ze het goed doet , nog zeker een jaar of 3 niet rijden in die bak en is het maar afwachten of dit paard dat straks wel wil.....

Nick

Prima hoor, beter voor beide paarden.
Wel vraag ik me af of er geen speciale aanpak mogelijk is
voor paarden die de bak niks vinden, een veel voor komend probleem immers. Mischien heeft je dochter daar wat aan, voor haar nieuwe paard als die zover is. De antwoorden horen wel op het andere forum thuis.

Hempfling beschrijft dat hij in de bak en picadero alleen nieuwe dingen aan het paard leert, tijdens korte sessies. En voor lekker rijden en conditie op doen gaat hij met het geleerde naar buiten en werkt daar aan duurwerk.

Met welke aanpak lukt het nog meer, om wel vruchtbaar bakwerk te kunnen doen? En lukt dat altijd met elk paard? Wat is dan minimaal mogelijk bij de meest erge ijslander of arabier

Michiel

Michiel schreef op vrijdag 24 november 2006, 11:21:


Het lijkt me slimmer je eigen eisen te verleggen dan een paard te dwingen zaken te doen die het niet wil of kan.

eigenlijk kan deze draad beter naar PN...hier ging het over hoeven meen ik.
Ook meer kans op antwoorden.

Nick

Rijk Janssen schreef op vrijdag 24 november 2006, 4:22:


Zoals ik al zei: de mentaliteit t.o.v. dieren in Spanje is anders dan hier.
Zoals ik al zei: hier is ook niet alles rozengeur en maneschijn. Maar eigenaars zijn hier toch bewuster met hun dieren bezig. Als koeien of schapen hier de strot wordt overgesneden is het meestal niet de eigenaar die dat doet. Ginder 'straft' de eigenaar zijn dier voor het 'niet goed genoeg presteren' (ook paarden die in de stierengevechten moeten 'presteren'). Dààr krijg ik kippenvel van!
Zoals ik al zei: je moet niet veralgemenen. Niet alle Spanjaarden mishandelen hun dieren (en met de hulp van verschillende instanties wordt geprobeerd de Spanjaarden te sensibiliseren, maar dat is een erg langzaam vorderend proces). Verder: 'Inwijkelingen' hebben die mentaliteit niet en zorgen in Spanje voor hun dieren zoals ze het in hun eigen land ook zouden doen (wat ook weer niets uitsluit natuurlijk). Maar Spanje heeft momenteel wel een heel kwalijke reputatie!
Zoals ik zei: mijn paard heeft 'emotioneel' veel last gehad van dat 'ruilen'. En daar heeft het mooi of lelijk zijn van een paard niks mee te maken. En geloof me: de mijne is zeker niet moeders mooiste! Persoonlijk zou ik mijn paard inderdaad bijhouden, ik zou het hem niet kunnen aandoen opnieuw 'gedumpt' te worden. Maar dat is uiteraard niet voor iedereen hetzelfde.
Ook met 1 van mijn honden: zijn baasje heeft hem zelf naar de opvang komen brengen, hem vastgemaakt aan het hek, en is vertrokken. Hij is niet mishandeld geweest, maar je kan je niet voorstellen wat een verlatingsangst dit dier heeft. Al klikt het niet 100% met deze hond (ik noem hem onze 'ADHD-er'), toch kan ik het hem niet aandoen weer een andere baas te moeten krijgen, dus houd ik hem bij en hoop ik dat het beter wordt.

Ik wil niemand 'aanvallen' wat betreft hun beslissingen, die zal je zeker weloverwogen genomen hebben, ik hoop van harte dan je paard inderdaad goed terechtkomt.

Spirithorses schreef op donderdag 23 november 2006, 23:22:


Ik meen (weet het niet zeker) dat Nikki een kruising arabier fjort heeft rondlopen, een mooi beestje hoor!

Michiel

Ik kwam het per ongeluk tegen, vind het afschuwelijk.
http://www.youtube.com/watch?v=4NOA8j2u59s&mode=related&search=
Het is een jonge merrie die claustrofobisch wordt in die binnen-rijhal.

Hoe sommige mensen toch met dieren omgaan. (En de auteur van het filmpje is er nog trots op ook.)
Hoe ver is een dier al heen als het zich zo gedraagt?

Ans Jondral schreef op vrijdag 24 november 2006, 13:27:


Ik vind het ook een heel erg triest filmpje hoor ;-(
Muguet

sandratien schreef op vrijdag 24 november 2006, 9:26:


Nergens.


Nee hoor. Het staat niet in de webshop. Het enige dat we (misschien) doen is het initiatief nemen om de bestellingen gezamelijk te laten verzenden om zodoende te besparen op de verzendkosten.

Groeten,
Frans

Muguet schreef op vrijdag 24 november 2006, 13:43:


Jakkes, Ik denk nu dat ik wel doorheb wat ervoor zorgt dat die dieren zo reageren.
Je moet die gast z'n andere filmpjes maar eens bekijken, niet voor mensen met een zwakke maag.
Zit er een tussen waarbij het paard gewoon voor dood gaat liggen. (of is hij flauw gevallen?)
Ik dacht dat zulke praktijken ondertussen wel tot het verleden behoorde, maar als je dan de reacties op die filmpjes van andere mensen leest, dan blijkt daaruit wel, dat dit blijkbaar door velen nog algemeen aanvaard is.

Ans

Wil schreef op woensdag 22 november 2006, 21:46:


Klopt Wil, bedankt
Ik vind trouwens dat je een goed antwoord hebt gestuurd Wil.
Groetjes van Muguet.

Vandaag een aanvaring gehad met een paar jagers, die vonden het nodig om om 2 uur 's middags vlak langs het fietspad te gaan schieten. Mijn paard vloog er in galop vandoor omdat ze toen ik vlak bij was een haas neerschoten, ze waren op nog geen 10 meter afstand. Ik heb m'n paard bij de neusriem gepakt en omgetrokken voordat we de drukke weg opvlogen en toen ben ik teruggegaan en heb m'n longen uit m'n lijf gescholden. Van het haasje hadden ze de achterpoot eraf geschoten, die sprong en kronkelde en draaide en ze deden niks. Dat heeft wel vijf minuten geduurd.

Ik wil een klacht indienen, ik vind dit te absurd voor woorden. Nick, heb jij niet eens ook een aanvaring gehad? Heb jij toen een klacht ingediend en hoe is daar toen op gereageerd?

Edith Hartog schreef op vrijdag 24 november 2006, 14:50:


Oh sorry, zit op het verkeerde forum. Ben nog helemaal bibberig en een beetje in de war denk ik.

Vandaag een aanvaring gehad met een paar jagers, die vonden het nodig om om 2 uur 's middags vlak langs het fietspad te gaan schieten. Mijn paard vloog er in galop vandoor omdat ze toen ik vlak bij was een haas neerschoten, ze waren op nog geen 10 meter afstand. Ik heb m'n paard bij de neusriem gepakt en omgetrokken voordat we de drukke weg opvlogen en toen ben ik teruggegaan en heb m'n longen uit m'n lijf gescholden. Van het haasje hadden ze de achterpoot eraf geschoten, die sprong en kronkelde en draaide en ze deden niks. Dat heeft wel vijf minuten geduurd.

Ik wil een klacht indienen, ik vind dit te absurd voor woorden. Nick, heb jij niet eens ook een aanvaring gehad? Heb jij toen een klacht ingediend en hoe is daar toen op gereageerd?

Edith Hartog schreef op vrijdag 24 november 2006, 14:53:


Ik heb hier twee jaar geleden precies hetzelfde meegemaakt waarbij wij onder vuur kwamen toen een groepje jagers een konijntje wilden schieten dat net ons pad kruiste.
Zij hadden ons Echt Niet gezien en één van hen zei ook nog "awel madam, wij moge nie schieten op paarden he".
(Nee, moet er óók nog bijkomen met je stomme fallussymbool....)
Jeeezes, wat was ik kwaad zeg....

Ben toen richting gemeente gegaan om een aanklacht in te dienen en daar kwam ik een van die types tegen; blijkt dus dat de halve gemeenteraad hier op zondag de velden loopt leeg te schieten.
Heeft geen enkele zin dus als ik mij al "Ollander" kom beklagen.
Vreselijk corrupte bende, die een jeneverpolitiek beheerst.

Weet je : Jagen is een sport, voornamelijk voor dikke sigarenrokende burgerbestuursleden in dikke auto's.
Het enige wat goed aan hen is, is de Jägermeister....
Ik heb zelfs al vaker hun honden hier uit de wei geplukt.
Dat je een konijn schiet voor eigen consumptie, allá, maar zoals het hier gaat met die drijfjachten heeft het wild geen enkele kans in de lege velden.

Ik wens je succes, hoe dat in Nederland geregeld is kan ik je niet vertellen, maar wellicht anderen wel.

Groet, Pien

Edith Hartog schreef op vrijdag 24 november 2006, 14:51:


Gelukkig kon je verhinderen dat je paard de weg op rende. Dat is schrikken.
Zoiets heb ik ook eens meegemaakt. Ik wilde toen ook wel een klacht indienen, maar dat bleek nog niet zo gemakkelijk te zijn. Er is, geloof ik, een commissie, waar je een klacht kunt indienen. Zoiets als een medisch tuchtcollege, maar dan voor jagers. Alleen is een adres of telefoonnummer moeilijk te vinden.
Er staat volgens mij wel in de jachtwet dat derden niet in gevaar gebracht mogen worden. Is in jouw geval dus duidelijk wel gebeurd. En ook worden er afstanden tot, mensen en huizen e.d. beschreven waarbinnen niet geschoten mag worden. 10 meter is vast wel binnen zo'n afstand. Heb je naar hun jachtvergunning en namen gevraagd?

Moniek