Hallo,
Graag jullie adviezen over het volgende. We hebben 2 shetlanders, een merrie 2,5 jaar en een ruin
Ze staan 24/7 buiten. Sinds 2 weken brengen we dagelijks wat hooi voor ze mee.
Zodra ze merkt dat we voedsel bij hebben veranderd haar gedrag.
Van de zomer kwamen we de wei in, kregen ze een knuffel/poets beurt, ruimen we de mest op etc en is ze over het algemeen poeslief. Maar nu als ze merk dat we eten bij hebben word ze direct bij binnenkomst opdringerig en dreigt ze te gaan trappen of doet dat ook daadwerkelijk. (ook al is het maar een shet van 1m het kan hard en verkeerd aankomen!)
Nu wil ik graag weten hoe je daar nu het beste op reageerd want er is hier duidelijk een kink in onze communicatiekabel. We hebben haar nog niet zo lang.

Wat ik nu doe; ik kom aan en ik ga eerst binnen om de mest op te ruimen en kijk even of ze geintereseerd is in een knuffel/poest beurt. (nu reageerd ze er nogal bijterig op). Dan ga ik het hooi halen en gooi een beetje over de bedrading zodat het hek vrij is om binnen te gaan.
Stel ik haar geduld nu niet te veel op proef.
Als ze dreigend gedrag naar ons toe toont, hoe reageer ik hier het beste op?

e m kraak schreef op zaterdag 18 november 2006, 21:16:


Klopt, want de jongen hebben dan 64 chromosomen, en dat is deelbaar door 2.
Kruising huispaard-ezel levert 63 chromosomen op, en dat is dus niet deelbaar.


Tsja. Uiteindelijk divergeren de soorten dusdanig dat ze niet meer te kruisen zijn. Zoals giraffe en koe.


Ook deelbaar door 2 dus.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op zondag 19 november 2006, 9:13:


Uit ervaring achteraf, he, hoe anders?
Een pony als Bleika is gewoon zichtbaar helemaal in de 7e hemel met d'r kinderen.
Ja, misschien, zoals jij zegt, is het functioneren als tante enzo ook wel aanwijzing.
De individuele verschillen in uiting van gedrag zijn behoorlijk groot. Daar hoef je echt geen vermenselijking aan te plakken om te kunnen constateren.

Peter heeft, zag ik, inmiddels ook al geantwoordt met dat er een wereld van verschil is tussen paren en baren. Je moet die dingen los zien.

Groeten, Egon
"Happiness is in a warm mare."

eddy DRUPPEL schreef op zondag 19 november 2006, 10:35:


Probeer het eens van de andere kant te bekijken; probeer nu eens naar mensen te kijken als was het een andere "minderwaardige" diersoort. Zie je dan niet het functioneren van dezelfde biologische ritmen, hormoonspiegels en verdere chemie?

Toch uiten die zich in gevoelens. Gevoelens van welbehagen, geluk zo je wil, of anderszins. Ik zie nergens bewijsvoering waarom die biologische beloningen in de vorm van gevoelens voorbehouden zouden zijn tot mensen. Ook sex is alleen maar zo leuk vanwege de biologisch geprogrammeerde beloning.

Groeten, Egon
"Happiness is in a warm mare."

Frans Veldman schreef op zondag 19 november 2006, 13:39:


Klopt ja. Hier was ik in de war zoals ik al tiepte.

Is me nog altijd niet duidelijk waarom 62x64 andere chemie veroorzaakt dan 66x64.
Zonder genkartering kom je daar denk ik ook niet uit.

Als je een brede inventatisatie doet sta je versteld van wat er van nature allemaal, met wisselend succes, met elkaar paart (of toevallig niet, vanwege bijvoorbeeld geografische scheiding). Het laat zich raden dat de labresultaten nog veel verbijsterender zijn voor wie overtuigd was van het mendeliaans gebeuren en dat schoorvoetend in de "schepping" had ingepast

Groeten, Egon
"Happiness is in a warm mare."

e m kraak schreef op zondag 19 november 2006, 14:12:


Je bedoelt kruising Przewalski x ezel, dus 66x62?

Bij de productie van zaadcellen en eicellen vindt er een reductiedeling plaats waarbij de helft van de chromosomen overblijft. Bij samensmelting van zaad- en eicel heb je dan weer de correcte hoeveelheid chromosomen.

Bij kruising ezel-paard geeft het ene dier 32 (64/2) en het ander dier 31 (62/2) chromosomen door. De hieruitvolgende hybride heeft dan 63 chromosomen.
Bij de reductiedeling naar zaad- of eicel gaat er dan iets mis: 63 is niet deelbaar door 2 dus de zaad- en eicellen mislukken.

Bij kruising Przewalski-ezel geeft het ene dier 33 chromosomen (66/2), en het andere 31 (62/2) door aan het jong. Het jong krijgt dus 64 chromosomen. Hier is reductiedeling wel mogelijk, dus deze hybride kan functionele zaad- en eicellen produceren.

Ergo: Nakomeling ezel-paard is onvruchtbaar, Nakomeling przewalski-ezel is wel vruchtbaar.

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op zondag 19 november 2006, 11:04:


Is ook geen verband ik kijk er gewoon naar uit that's it enneuh beter een veer dan ne spaanse kei in mijn reet hé teen kittelt tander prikt

Ans Jondral schreef op zondag 19 november 2006, 12:15:


Goh kzal het zo zeggen een hengst die gedekt heeft of kan dekken zal niet persé gelukkiger zijn dan een die in een vrijgezellengroep leeft . Wel véél gelukkiger dan de sukkelaar die alleen op e weike gezet wordt . In dat opzicht zijn de merries doorgaans veel beter af .

e m kraak schreef op zondag 19 november 2006, 14:02:


HMM , ja zo kan je het ook bekijken , ben het niet oneens met je .

Frans Veldman schreef op zondag 19 november 2006, 14:22:


Nee, bedoelde ik niet.

Even terug - ik tiepte: "Przewalski's hebben 66 chromosomen, huispaarden 64, ezels 62.

Kruising Prze/huispaard is echter zover ik weet weer wel vruchtbaar."

dus: 66x64 "lukt" (in dit geval) wel, 62x64 niet.
62x64 zoals jij aangeeft niet omdat er 63 ontstaat, maar dan verwacht je uit 66x64 toch 65

Groeten, Egon
"Happiness is in a warm mare."

eddy DRUPPEL schreef op zondag 19 november 2006, 14:26:


Vind het moeilijk je berichten te begrijpen als je ze in dialect neerschrijft.
(Maar misschien wil je niet dat iemand anders ze begrijpt als alleen diegene waar je naar schrijft??)

Trea

Ik ben ook heel benieuwd naar de reacties .....

nina groeneweg schreef op zondag 19 november 2006, 13:33:


Zorgen dat je dreigend gedrag nooit beloont! Dus nooit eten geven nadat de pony dreigt. Verder negatief gedrag zoveel mogelijk negeren en onmogelijk maken.

Uiteraard zorgen dat je lichaamscommunicatie in orde is. Dus niet uitwijken als ze naar je toe komt of een stapje opzij doen. Dat zijn allemaal tekenen van onderdanigheid, maar helaas voor mensen vaak wel onbewuste gedragingen. Je kunt ook heel bewust de pony een stap opzij laten zetten, en hiermee de dominantie omkeren.

ALS ze trapt dan zou ik (maar anderen denken daar wellicht anders over) onmiddellijk "op zijn paards" terugtrappen (hoeft niet perse raak te zijn). Dus een harde gil en 1 keer je been uitslaan. Belangrijk is dat je dit binnen 3 seconden na het trappen doet (hoe sneller hoe beter), daarna heeft geen nut omdat de pony dit niet meer in verband brengt met haar actie. Verder geen boosheid of zo, na die ene trap kun je gewoon direct weer lief zijn.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op zondag 19 november 2006, 14:36:


Nou, dan weet ik het ook niet meer.

Groeten,
Frans

trea hoex schreef op zondag 19 november 2006, 15:05:


Neen hoor trea ,sorry . HC schreef over de veer in men reet en ik repliceerde "liever een veer in men reet dan een spaanse kei, het ene kittelt het andere steekt . Had al een beetje hetzelfde probleem met het dialect nederlands van bij jullie ook .