Piet schreef op vrijdag, 21 mei 2004, 12:35:
>> En als je ergens vastloopt dan houdt het op want er
>> staat niet bij wat je DAN moet doen...
> Ik heb nooit het gevoel gehad ergens vast te lopen, er stond
> altijd wel iets in het boek waar ik mee verder kon. Desnoods
> met een totaal ander hoodstuk. Ik heb ook echt genoten,
> letterlijk en figuurlijk van elke stap verder die we samen gezet
> hebben.
> Ik heb dat meer gelezen dat mensen vastlopen met Hempfling,
> maar nooit een concreet voorbeeld. Waarom kon jij er weinig
> mee Frans?
Met Hempfling kun je nog wel een eind komen als je begint met een onbedorven paard en/of een paard dat wel bereidt is om mee te werken. Jack was indertijd een paard van een heel ander soort kaliber. Lees de verhalen maar...
>>> En dan , hoever WIL je komen?.....
>>
>
> Ja, maar ik vroeg me dat af, omdat ik op DIT moment niet het
> gevoel heb dat wat ik zie of lees over westernrijden,
> dressuur of springen, ik bepaalde zaken wil leren.
Ik heb het niet over westernrijden, dressuur of springen.
> Mijn ambitie is om te leren zo perfect mogelijk
> met een paard om te gaan, of dat nou op stal,in de wei of op
> een buitenrit is.
Wat is "zo perfect mogelijk"? Die lat leg je steeds verder. Ooit was mijn droom om op Jack een buitenrit te kunnen maken, dat heeft er heel lang als een onmogelijkheid uitgezien. Nu wil ik er zonder hoofdstel of halster mee kunnen rijden. Vliegende galopwissels wil ik nu ook perse, omdat ik vind dat ik bij verandering van richting terwijl ik in galop zit mijn paard vooraf in de goede galop wil kunnen laten overspringen. Zo worden de eisen steeds hoger, en steeds vraag je je af als je weer wat verder bent hoe je het ooit in je hoofd haalde om zonder die "perfectie" te gaan rijden.

Groeten,
Frans