Ook ik kom oorspronkelijk uit de tradi wereld waarin je een veulen met 4 á 6 maanden plots van de moeder wegrukt, ze 2 dagen laat schreeuwen en het verder wel gelooft, dus nu ik mijn eigen paarden en veulens heb die ik het natuurlijk anders:

Spirit hebben we tot zijn eerste jaar bij zijn moeder gelaten.
Omdat Holly broodmager werd hebben we hem geleidelijk gespeend. Kwam ook omdat hij zijn moeder probeerde te dekken en ik geen risico wilde lopen. Aangezien mijn paarden in een groep leven waren er altijd wel peettantes voor Spiritje als zijn moeder op buitenritten ging en we waren al zover dat ze beiden een hele dag onafhankelijk zonder te huilen in andere weides konden verblijven.
Toch 'dook' hij elke keer weer onder zijn mama in en op een gegeven moment hebben we Holly 3 weken naar een vriendin gebracht om haar te laten aansterken en de band toch iets losser te maken want Holly was verschrikkelijk aan te interen en Spirit werd steeds meer Hollands welvaren.

Spirit heeft geen kik gegeven (ging in het hooi liggen slapen toen zijn mama wegging). Holly heeft een dagje wat meer op en neer gedrenteld voor het hek, maar toen was het goed.

Het was een geweldig moment om die twee na 3 weken weer bij elkaar te brengen, ze kenden mekaar natuurlijk nog. Waar we op gehoopt hadden gebeurde toen ook: Spirit dook gelijk weer onder de uier van zijn moeder in, maar Holly wees hem af, ze was er niet meer van gediend.
Het is hem ook niet meer gelukt toen.
Vanaf dat moment lopen moeder en zoon geregeld weer samen en alleen als moeder hengstig is gaat ze een paar weken in een andere groep. Komend jaar beginnen we met PZP en kan Holly gewoon bij Spirit blijven.
We halen ze zonder moeite (zelfs dagenlang) uit elkaar om met elk paard afzonderlijk wat te gaan doen, maar die band tussen hen is veel sterker dan tussen de andere paarden onderling.

Peyo, ons andere veulen, is nu 5 maanden oud en haar laten we gewoon bij mama lopen, die speent zichzelf nu al door onder de draad door te kruipen en in een andere groep te gaan staan.
Mama roept haar niet eens terug, dus ach....denk dat dat geen enkel probleem oplevert. Mama gaat mee op buitenritten en Peyo blijft thuis.

Waar je wel op moet letten is dat je beiden leert ook zonder mekaar te kunnen, anders kun je nooit meer eens alleen met één van de twee weg en dan is het heel frustrerend als het eens anders moet zijn.

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op zondag 5 november 2006, 18:12:


Tjonge, jonge, wat een felle reactie.
Ik was niet vertrokken hoor. Ik kan best wel meerdere kroegen tegelijk bezoeken. Feit is en blijft dat ik op Bokt veel minder uitgescholden wordt. En aangezien ik geen masochist ben vind ik dat eigenlijk wel heel erg prettig. Vandaar dat ik me daar veel meer op mijn plek voel. Er is daar veel meer respect voor elkaar. Wil je zonder bit rijden? Prima. Wil je met? Ook goed. Men gaat ervan uit dat je je eigen reden hebt om de dingen op je eigen manier te doen.
Kijk nu eens naar jouw reactie. Hoezo gooi ik met stront naar paardnatuurlijk? Omdat ik een eigen mening heb, die toevallig niet strokt met de jouwe?
En geef toch eens alstjeblieft 1 x eerlijk antwoord als een ander het niet wil doen.
Is het echt zo ontzettend goed voor de paardenrug om er als volwassen mens elke dag op te gaan zitten en erop te rijden?
Kom niet met verhalen als: Met beleid kan het. Het juiste zadel gebruiken.
Nee gewoon recht toe, recht aan antwoord. Wat is beter voor de paardenrug. Mensen meesjouwen of niet mensen meesjouwen.

Spirithorses schreef op zondag 5 november 2006, 23:41:


Om het tweede paard mee te nemen in de bak en in een hoek te parkeren, daar had ik zelf ook al over nagedacht. Maar m'n zus wil er niet van weten.
Ze vindt het onnodig om 'speciaal' te gaan doen en vindt dat onze paarden maar net zo braaf hun rondjes moeten lopen als die andere paarden. Ik denk dat ze zich ook wat geneerd voor der pony en niet onnodig nog meer aandacht wil trekken. (Ze deed trouwens ook inneens moeilijk dat de paarden nog op het gras stonden. Ze wou plots dat Charly op dieet ging, zodat ze wat gewicht verliest.)
Maar het gaat daar sowieso een kermis worden dan. Charly en Tempête zijn net een lesbisch koppel, plakken aan elkaar zoals stickers. En als ze elkaar niet zien maar wel kunnen horen, gaat er serieus wat kabaal gemaakt worden.

Ans

Kan iemand mij informeren of je in het bezit van een diploma moet zijn om te mogen lesgeven? En dan bedoel ik natuurlijk paardrijles

Hey ik lees dit topic met groeiende verbazing. Een hoop vooroordelen en een hoop uitspraken die worden gedaan "niet gehinderd" door kennis.
Klepel en klop verhaal.
Ik doe de opleiding in Idaho, heb iets van 500 paardenbehandelingen bijgestaan en deels uitgevoerd, ben dus nog relatief nieuw in dit vak en ben ook nog niet gecertificeerd. (Ik loop stage in belgie en amerika, werk nog niet zelfstandig).

"Sedatie is helemaal niet nodig?"
Prima, maar dan kan je niet veel meer dan de scherpen punten aan de zijkant verwijderen... Wil je verhoogde kiezen of te ver uitgegroeide eerste premolaren naar beneden brengen....veel succes met je vijl.
En snijtandcorrecties, soms écht nodig.
Sedatie is vervelend, het is een kleine aanslag op het lichaam en eigenaren vinden het niet prettig om hun paard zo te zien.
Maar het is vaak écht nodig om een paard compleet te behandelen.
Overigens heb je vele verschillende middelen en verschillende doseringen.
Praten over "sedatie" is redelijk ongenuanceerd.

Sorry, Cedric, maar een hoop van jouw uitspraken ben ik het écht niet mee eens.
Het "trauma" aan de tanden zoals jij dat beschrijft is gewoon onwaar!
Ja, zo'n boor wordt warm, maar het is niet de bedoeling dat je de boor lang op dezelfde tand houdt. En je zorgt dat de boor steeds vrij wordt gemaakt van tandresten en even gekoeld wordt in een emmer, zodat de temperatuur binnen de perken blijft.
Daarnaast is een paardenkies niet zo een-twee-drie te vergelijken met een mensentand. Jij als tandarts zou dat toch moeten weten.
Naast een andere "bouw" hebben paardenkiezen ook een veel grotere opp en warmen dus ook minder snel op!

Gooien met woorden als abcessen is gewoon onterecht.
Abcessen heb ik gezien: ja, als er een tandfragment blijft zitten of bij het doorbreken van kiezen met een achtergebleven dop ("retainded cap"). Maar nog nooit na een behandeling met electrische boren.
Ontstoken zenuwen ik wel gezien, maar dat is als gevolg van te ver weghalen van de tand, iets wat met onkunde te maken heeft en niet met electrisch behandelen.

Inderdaad, als de kiezen zo erg worden afgeplat dat ze geen structuur meer hebben: koliek en problemen. Maar dat is écht niet de bedoeling hoor?
Wie heeft jou dat verteld?
Paarden moeten na een behandeling wel gewoon kunnen blijven malen.
Het streven van een paardentandarts is zoveel mogelijk occlusie bereiken bewegingsvrijheid van de kaak bereiken, níet een paard slechter achterlaten dan deze al is.

En de behandeling traumatiserend????
Ja, als je geen horsemanship hebt en gaat vechten met het paard.
En, zo kan ik me voorstellen, electrisch behandelen zonder roesje.

Ik weet dat er erg veel slechte zgn "paardentandartsen" rondlopen, vaak da's die zomaar beginnen na 1 weekendcursus of een paar losgeslagen hoefsmeden die dat wel aandurven. Maar als je een paar algemene uitdrukkingen gaat doen over "electrisch behandelen", .... houdt de school in Idaho er dan geheel buiten. De school bestaat al 20 jaar en wordt wereldwijd erkend om zijn kunde. Er wordt daarnaast veel onderzoek gedaan in samenwerking met dierenartsen. Ze stoppen nooit met het verzamelen van kennis.

Let op; er zijn maar 6 mensen in nederland die daar gecertificeerd zijn. Helaas lopen er een aantal mensen in nederland rond die daar 1 cursus hebben gedaan en toen wel dachten dat ze het wisten. Of mensen die keer op keer niet certificeren. Heel erg betreuringswaardig dat ze dan liegen tegen hun klanten en waarschijnlijk ook slecht werk afleveren.
Mensen die daar gecertificeerd zijn kan je, in mijn optiek, vertrouwen (dus Michiel...).
Het niveau voor certificatie ligt erg hoog en ze doen daar niet moeilijk om mensen af te keuren, die gewoon nog niet goed genoeg zijn.
Als je zeker wil weten of jouw tandarts daar gecertificeerd is zou je kunnen mailen met de school.

http://www.equinedentalacademy.com

60 euro voor alleen een beetje vijlen is erg duur vergeleken met een volledige behandeling van 100 euro....

Ik snap wel dat sommige da's zeggen dat ze sederen om te verdienen.
Als ze namelijk niet veel meer doen dan vijlen en dan ook nog sederen...
dat is gewoon schofterig.
Of misschien sederen ze wel omdat ze eigenlijk niet goed met paarden om kunnen gaan.

Nog een ding over de "natuurlijkheid" van dit beroep...
Ten eerste is het geen mode trend, eerder het terugkomen van een bijna uitgestoven beroep. Misschien wist je dat niet, maar meer als 100 jaar geleden was een paardentandarst er ook al.
Ik ben het er wel mee eens dat een paard eigenlijk geen tandarts nodig zou moeten hebben.
Een paard is gemaakt om 18 uur per dag te grazen, koppie naar beneden, verschillende soorten voeding te eten etc.
Maar ja, is dat realistisch tegenwoordig? Helaas niet...
Wij stoppen die beesten in stallen, te kleine weien met alleen maar gras. Voeren ze brokken, geven ze eten op ooghoogte ipv de grond etc etc.
Dit beroep is dus eigenlijk onstaan als gevolg van de manier waarop wij met onze paarden omgaan in de wereld.
En kan je dan zeggen, gooi ze maar in de salami???
Hmm, nee.

(En het klopt dat ijslanders zeer goede monden hebben over het algemeen, waarschijnlijk ook een gevolg van de manier waarop ze gehouden worden.)

Mariekeh schreef op maandag 6 november 2006, 12:01:


"wij" proberen hier dus niet alleen het beroep hoefsmid van overbodig te maken, maar ook dat van tandarts! :)
Piet

sandratien schreef op maandag 6 november 2006, 10:25:


Juist omdat we gebruik maken van paarden door op hun rug te gaan zitten en iedereen beseft dat het maar de vraag is of een paard hier geen nadelige gevolgen van kan ondervinden, moeten we er zeker voor waken dat dit pas gebeurd wanneer de rug zo sterk mogelijk is. En dat is eht niet het geval bij een paard van 2,5 -3 jaar.

Ik begrijp je ook echt niet Sandra, waarom zou je?
Mijn Shiny is nu dik 4 jaar, ik wil dat ie zolang mogelijk gezond bij me blijft. Ik ben geen handelaar die een paard voor de verkoop "klaar" moet stomen. Waarom zou ik risico lopen zijn rug nu te verpesten als ik wil dat we samen tot zijn 25 ste jaar rijden? Hij krijgt nog helemaal niks op zijn rug. Ik wacht lekker nog zeker een jaar, er is nog een wereld aan dingen samen te doen, voordat ik er op klim.

Piet

Piet schreef op maandag 6 november 2006, 13:07:


Ik ben het volkomen met je eens Piet, en het is niet alleen de rug en de groeischijven waar je rekening mee behoort te houden. Ook het koppie moet het kunnen verwerken. Ook hier beginnen we laat met de paarden, een beetje grondwerk en wat spelen dat kan al wat eerder, maar dan nog moet je kijken of het paard het kan verwerken. Geestelijk en lichamelijk.
Ik vind rijden trouwens niet eens belangrijk.

Es

sandratien schreef op maandag 6 november 2006, 10:25:


Nou je hebt in het verleden wel degelijk gezegd dat je er hier genoeg van had en niet met te zachte bewoordingen. Ik vind het hoogstirritant dat je nu op deze manier met je knuffeltje, jochie enz terug bent. Het irriteert mij, en met mij nog een heleboel mensen aan de reacties van ze op jou te lezen.


Doei dan. Sjeezes ik kan me werkelijk niet voorstellen dat je ergens naartoe gaat en dan daar verkondigt dat het ergens anders zoveel beter is. Het is toch logisch dat het de mensen op die plek irriteert?


Prachtig, maar daar zit ook niet een hele website met een filosofie achter. Denk daar nou es over na, en probeer niet om het hier te veranderen.


Paardrijden is helemaal niet goed voor de rug van het paard! Dat is toch evident? Dat is toch geen discussiepunt? Je kunt het 'kwaad' zoveel mogelijk verminderen door te wachten tot de zachte botjes zijn uitgehard, er een goed zadel op te leggen, goed mee te bewegen, enzovoorts enzovoorts. Maar goed voor de rug is het niet. Ik dacht dat iedereen het daar wel over eens was dus het verbaast me dat je er zo de nadruk oplegt.

Dit was voorlopig weer mn laatste berichtje hier hoor (helaas te druk), dus wat mij betreft reageer je ook niet op deze mail.

Peter Donck schreef op zondag 5 november 2006, 21:47:


Ik kan je aangeven hoeveel km hard gerend word in de dagelijkse training. Gemiddeld 15 km per dag in een snelheid van 18 km per uur. Valt wel mee he? En bij deze snelheid is draf voor een draver geen onnatuurlijke gang.
En toch worden de hoeven keihard en glad zonder opstaande rand.
Groet
Hans

Piet schreef op maandag 6 november 2006, 12:46:


Ja, eigenlijk wel
En als het lukt zoek ik van harte een nieuw beroep, want het liefste zie je de paarden leven op de meest natuurlijke manier.

Mijn bericht wat ik net heb geschreven is in essentie zoals ik erover denk, maar ik moet zeggen dat het zo op schrift een stuk kattiger overkomt dan ik bedoelde.

Havank schreef op maandag 6 november 2006, 13:58:


het is niet om een steen te werpen Hans,
maar als een paard vrijlopend zo'n 30 km per dag aflegt
gemiddeld
hoeveel daarvan zal ie in galop of speed-draf afleggen
een half kilometertje ?
2-3 als ie eens wordt opgeschrikt
dan is 15km in een klein uurtje al heel fel toch
het blijft over de limieten pushen in mijn ogen
ook al heeft het paard als 'tunnelgefokte' draver
zich daar al een ietsiepietsie aan aangepast .....
je kan er toch niet omheen dat een draver
met allerhande paraphernalia
("included an electric-cooled ponyharness
with feulinjection...." haha FZ, voor de liefhebbers)
in draf gehouden wordt

sandratien schreef op maandag 6 november 2006, 10:25:


Wel het is inderdaad zo dat een paard niet op de wereld is gezet om op zijn rug te kruipen inderdaad , een koe niet om gemolken te worden of vertgemest te worden , kippen niet om in een batterij eieren te leggen en schapen niet om de strot overgesneden te worden voor een of andere feestdag . MAAR daar ging het helemaal niet om Sandra . Als paarden/mens/liefhebber bestaat er niks fijner dan met je paard ,en eventuele andere metgezellen/huisdieren, de natuur in te trekken ,uitrusten op een grasrijk plekje in de bossen en pinikken . En gewoon de hele dag met je compagnon (je paard dus) op stap zijn . Is dit een egoistisch standpunt ? Jazeker , daar ben ik me tenvolle van bewust . Bezorg ik mijn paard daardoor onherstelbare schade aan zijn rug en maak ik hem het leven zwaar ? NEEN , indien een paard ergens lichamelijke kwalen heeft door het berijden uit zich dat onmiddelijk in zijn karakter en de manier waarop hij met de ruiter omgaat en daar zijn meer dan voldoende voorbeelden van . Dit wil echter niet zeggen dat je op een paarderug moet opkruipen op de leeftijd van drie jaar of jonger als het dier nog in zijn volle groeiperiode zit . Want dan kan je inderdaad zware schade berokkenen , zelfs met maar vijf minuutjes per dag erop te zitten (wat altijd uitloopt want "hij doet het zo goed vandaag")Maar het geldgewin zit natuurlijk net om het hoekje te gluren hé

Om je voorbeeld van "je kleine zoon" aan te halen bvb : In Belgie is er niet zolang geleden een onderzoek geweest naar het effekt van een rugboekentas die de kinderen naar school meezeulen en het effekt op de ruggegraat hiervan . De resultaten waren zeker niet positief te noemen . En die kinderen droegen hun boekentas gemiddeld 15min per dag .

Wij zitten allemaal met een liefde voor het paard en voor mij dieren in het algemeen . Vanuit dit standpunt vertrekkende kan je hier inderdaad soms harde en scherpe antwoorden krijgen op vragen die niet stroken met dees of geen zijn strategie of overtuiging .
Ofdat die altijd gegrond zijn laat ik in het midden maar het ideaal erachter is wel bewonderenswaardig te noemen . De beweging dat het "paard natuurlijk" geworden is heeft zijn plaats in de paardenwereld en deze plaats moet groter en ruimer worden dan nu het geval is daar ben ik van overtuigd.
Natuurlijk verschillen standpunten van tijd tot tijd maar ,nog eens, dit maakt je alleen maar slimmer en sterker voor later .
Daarom verbaast het me dat JIJ die de moeilijke , tragere weg van het natuurlijk paardrijden hebt gekozen nu kiest voor de eenvoudige reeds gekende weg die nergens naartoe loopt maar waardat de antwoorden waarschijnlijker van meelopende aard zullen zijn . Voor mij is dat wel af en toe ne rotte vis waard en euh..... als je al een paar antwoorden aan mij gericht hebt meegelezen dan zal je dat wel kunnen begrijpen zeker .