Coby Klingens schreef op maandag 6 november 2006, 6:33:
> jessica van der Stel schreef op zondag 5 november 2006, 22:45:
>
>> Wil schreef op zondag 5 november 2006, 22:26:
> laatste veulen. Ik kan er trouwens toch geen afstand van doen,
> hoe dan ook.
>
> groetjs Coby
heel fijn om dit te lezen coby
Een mooie tyd gewenst en je zal zien dat jouw niet ingrijpen beloond word.
Nog even een leuk verhaal.
Sidi (t veulen van vera)kreeg een ernstig ongeluk op t land ,waardoor hij bijna 3 mnd in utrecht heeft gestaan.
Nog met verband gewikkeld achterbeen kwam hij terug op t land en er was mij gezegd dat hij nog rustig aan moest doen.!
JAJA nou hij zag moeder in de verte en op 4 benen stuiterend wilde hij erheen.
Ik had 2 keuzes.
Of hem vasthouden en al stuiterend t eind aan t halster.
Hij bleef al springend toch heel licht aan t halster maar ik heb hem toch maar losgelaten want dat stuiteren leek mij niet wenselijk.
Ik heb nog nooit een paard zo hard zien rennen ,,prachtig.
Nu was hij dus geopereerd aan een gescheurde pees in t achterbeen ,dus dat was niet mis.
T verband schoot als een komeet door de lucht maar hij heeft er niets aan overgehouden.
Hij was toen ruim een jaar oud.
Bij vera(mams)aangekomen kreeg hij nog even op zn donder ,zo van ""waar ben jij al die tyd geweest!!""
Nu is sidi ruim 5 jaar en ik zie hem nog regelmatig ,want de vrouw die hem geadopteerd heeft heb ik veel contact mee.
T is een superpaard en hij is nu sinds een korte tyd onder t zadel .
Ze rijd hem zonder bit en hij heeft nooit last gehad van t been.
Na ruim 2 jaar bij zn moeder te hebben gestaan is de overgang naar een andere plek voor hem absoluut geen probleem geweest.
Hij maakte meteen aansluiting met de kudde waar hij inkwam en maakte al rap vrienden.
groeten trudy
Warboel
