ElkeW schreef op maandag 6 november 2006, 0:07:


en dat dure ijzer vertaalt zich ook in sporen en bitten
(niet alleen het ijzer maar natuurlijk het ook dure
en niet altijd realiseerbare, smeedwerk, je zal maar ijzer, kolen, een vuur
en een blaasbalg over de prairies, de pampa of de venen achter je aan slepen)

Zo reden vroeger de vaquero's doorgaans op bosal,
de touwen vlochten ze zelf uit paardenhaar,
de bosal werd gevlochten uit rawhide,
gewoon reepjes rauwe huid waar het haar werd vanafgeschraapt,
dit droogt en wordt daarbij echt hard...
pas als er pesos in de pocket waren
werd er een mooi , mooier, mooist gesmeed, gegraveerd bit aangeschaft

jan seykens schreef op maandag 6 november 2006, 6:41:


Uit de nieuwsbrief van de DA:

Per 1 januari 2007 zijn ontwormprodukten uitsluitend nog op voorschrijven van de dierenarts te verkrijgen.

Groet, Tineke

Coby Klingens schreef op maandag 6 november 2006, 6:33:

heel fijn om dit te lezen coby
Een mooie tyd gewenst en je zal zien dat jouw niet ingrijpen beloond word.
Nog even een leuk verhaal.
Sidi (t veulen van vera)kreeg een ernstig ongeluk op t land ,waardoor hij bijna 3 mnd in utrecht heeft gestaan.
Nog met verband gewikkeld achterbeen kwam hij terug op t land en er was mij gezegd dat hij nog rustig aan moest doen.!
JAJA nou hij zag moeder in de verte en op 4 benen stuiterend wilde hij erheen.
Ik had 2 keuzes.
Of hem vasthouden en al stuiterend t eind aan t halster.
Hij bleef al springend toch heel licht aan t halster maar ik heb hem toch maar losgelaten want dat stuiteren leek mij niet wenselijk.
Ik heb nog nooit een paard zo hard zien rennen ,,prachtig.
Nu was hij dus geopereerd aan een gescheurde pees in t achterbeen ,dus dat was niet mis.
T verband schoot als een komeet door de lucht maar hij heeft er niets aan overgehouden.
Hij was toen ruim een jaar oud.
Bij vera(mams)aangekomen kreeg hij nog even op zn donder ,zo van ""waar ben jij al die tyd geweest!!""
Nu is sidi ruim 5 jaar en ik zie hem nog regelmatig ,want de vrouw die hem geadopteerd heeft heb ik veel contact mee.
T is een superpaard en hij is nu sinds een korte tyd onder t zadel .
Ze rijd hem zonder bit en hij heeft nooit last gehad van t been.
Na ruim 2 jaar bij zn moeder te hebben gestaan is de overgang naar een andere plek voor hem absoluut geen probleem geweest.
Hij maakte meteen aansluiting met de kudde waar hij inkwam en maakte al rap vrienden.
groeten trudy

Huertecilla schreef op zondag 5 november 2006, 9:49:


HC heb je titel /ISBN/uitg? alvast bedankt Myriam

Spirithorses schreef op maandag 6 november 2006, 1:30:


Maar reden ze er ook echt zoals je zei: trek omlaag en stamp naar voren.

Eerlijk gezegd vind ik het trekken en stampen niet eens zo heel veel voorkomen bij recreatieve en wedstrijd dressuurruiters. En je zou juist verwachten dat mensen die interesse hebben in CR al van de 'zachte' categorie zijn.

Wie gaf de cursus?