het lukt nog nit zo goed.

Bob Stekkinger schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 21:37:


De omstandigheden, de omgeving, zijn belangrijker c.q. overkoepelen het wel of geen deken. Overweeg eens een betere plek voor je paard te zoeken.

Groeten, Egon
Als ik nu geen boerderij had, geen paarden... zou ik gelukkig zijn bij
de koniks

Nick Altena schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 16:02:


Misverstandje, dat driehoekje mag inderdaad blijven zitten.
Ben ik met je eens. Ik noem dat zelfs niet eens meer hoefwand,
wat het natuurlijk wel is.

Michiel

Michiel schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 21:26:

Lees altijd met veel belangstelling jou verhalen, vind er altijd iets prachtigs in, ben het ook heel vaak met je eens maar nu denk ik dat je het niet helemaal juist ziet.

Omkoperij krijg je als je lokt.
Clikkeren werkt andersom: Laat me yes zeggen en je krijgt wat is niet omkopen maar is een belonig.
Het is heel goed mogelijk om als het een kwestie is van geen zin of angst voor het onbekende iets in zo kleine stapjes aan te bieden dat hij geen angst heeft voor die kleine stap voor stapjes en zo de oefening toch leert.


Zo gebeurt het, aangevuld met clikkeren.


Gaan we doen Michiel. Niet leuk is de ver van m'n bed show :)

Nick Altena schreef :


Er kan ook nog iets anders zijn, Nick...
Als je zeker weet dat het niet door pijn, dwarsigheid, haar karakter, of temperament komt zou je ook nog kunnen denken dat ze misschien haar voeten niet kán geven omdat ze zich niet voldoende bewust is van haar achterhand / achterbenen. Want ze deed dit ook al bij de vroegere hoefsmeden en wellicht is dat de reden dat ze door hen zo hard is aangepakt.

Jouw vraag haar voeten te geven wil ze wel beantwoorden omdat ze waarschijnlijk in haar hart heel goeiig is, maar dan kan ze haar evenwicht niet bewaren, trekt ze terug, krijgt ze haar voet niet, wordt ze boos en ongeduldig en trapt ze om los te komen.
Gerichte oefeningen om haar bewust te laten worden van haar achterhand kunnen dan heel veel goeds doen, denk hierbij oa aan TTouch, TTeam, Equine Touch en energetische massage.

Je komt erachter of het zo is door je goed af te vragen of ze met meerdere dingen zo reageert en dan te kijken wanneer dit is.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 21:52:


Ik denk dat je elk paard met clickeren zover kunt krijgen als Shiny nu is. Een paard wat geen abnormale angsten kent nog veel verder.
Ik ga met hem ook om zoals ik elk ander paard zou doen, omdat ik denk dat deze aanpak voor ieder paard werkt.
Hij is vriendelijk, sociaal en mensen die hem lang niet gezien hebben verbazen zich erover dat hij zo kalm geworden is.
Het is niet zozeer het heden laten bepalen door het verleden van het paard, het is meer dat je merkt dat je met een onderdeel van een methode niet verder komt en dus moet aanpassen. In dit geval door de zelfde methode toe te passen met wat meer negatieve bekrachtiging. De basis blijft hetzelfde.
En hoe erg is dat nou helemaal, Het is geen punishment he. Het is nog steeds clikkeren.

Piet

Bob Stekkinger schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 21:37:


Hoi Bob, welkom!
Je zult bij het inlezen van deze site wel al gelezen hebben waarom wij hier met ons allen verkondigen dat een deken niet nodig is, een paard niet in een stal hoort, maar de hele dag de keuze moet kunnen hebben om te bewegen tussen soortgenoten.

Het is geen volgorde van belangrijkheid; het is het allemaal....
Net als Egon zou ik ook zeggen : De mogelijkheid om te veranderen dat creëer je zelf. Ik zou dus ook een andere plek zoeken of zaken in je huidige pensionstal bespreekbaar maken.

Tis een proces dat je aangaat; wij helpen je graag hierbij!

Succes, lekker veel denkwerk
Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 27 oktober 2006, 22:22:


Daar heb ik ook al wel aan gedacht Pien...dit niet bewust zijn van de achterhand.
Maar daar is eigenlijk niks mis mee, merk daar althans nooit wat van.(voorvoeten trekt ze ook terug hoor)
Ze heeft wel een nare geschiedenis achter zich met zowel hoefsmid , tandarts en DA's.
Alsof ze ze ruikt als ze het erf opkomen , meteen grote ogen en erg nerveus.
Ook voor ruiters beslist geen lieverdje toen ik haar kocht , velen waren echt bang van haar.
Ofwel, zoals gewoon...t was best een probleempaard die eigenlijk weinig mensen willen. Tussen ons klikte het eigenlijk altijd al.
De manier van houden en behandelen sinds ik haar heb heeft haar enorm veranderd en tis , voor mij althans, verder een schat van een dier geworden....behalve dit terug trekken en slaan als ik de voet langer vasthou dan :)

Tis op zich ook eigenlijk geen probleem(voor mij althans)....behalve als je die hoeven moet doen en je een rake trap krijgt waardoor je zoals dit keer halverwegen moet stoppen...of als een ander die hoeven moet doen omdat ik het zelf niet kan.(die hebben meestal weinig tijd)
Tot nu toe kon ik de trappen steeds ontwijken , de laatste keer ben ik dom geweest , gewoon ff niet opgelet , maar ik kan weer lopen hoor
Ik blijf natuurlijk wel proberen het geven van die voet wat te rekken zodat ik ook wat makkelijker kan werken.

Het geeft nmm. wel aan dat een paard met een groot trauma ook (of zelfs) met clickeren ondanks de grootste beloning, blijkbaar niet altijd door zijn/haar probleem heen komt.
Het heeft me zeker aan het denken gezet...

Nick