Nick Altena schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 11:58:
> Eva Saegerman schreef op maandag 23 oktober 2006, 21:37:
>
>> Bij Inge Teblick is er momenteel een diskussie geopend tussen
>> verhaaltje als voorbeeld waarom:
>
> Vind dit verhaaltje niet kloppen als voorbeeld en zal ook
> schrijven waarom :)
Heb je altijd met verhaaltjes
Worden zo subjectief vanuit ieders eigen referentiekader bekeken en gekleurd ...
>
>> Vroeger ging ik vaak rotsklimmen met mijn vader. Ik hing daar
>> zoveel meter hoog in de lucht en mijn vader wou mij alleen maar
>> touw geven om terug af te dalen als ik eerst een paar meter
>> naar boven ging.
>
> Ik begrijp overigens dat je dit klimmen in het geheel niet leuk
> vond ? Neen, dus
Ik klom graag, maar vond het vreselijke als mijn vader begon te zagen dat ik steeds hoger en moeilijker routes moest klimmen.
> Daar haak ik dan al af , indien er geen noodzaak in het
> aangeleerde zit zou ik niet weten waarom ik dat een ander (met
> tegenzin) aan zou leren ?
Hier heb je het: vanuit jouw en mijn referentiekader was er geen noodzaak in het aanleren hiervan, maar mijn vader vond van wel: die vond wellicht dat ik dat moést doen, om veel redenen die alleen voor hem duidelijk en noodzakelijk waren. Net zoals je ruiters hebt die vinden dat je paard moét vastzetten om op te zadelen...
> je al dwingend door te laten gaan is dit toch vergelijkbaar met
> iets vragen aan je paard en afwachten (het paard dus de keuze
> laten) om het wel of niet te doen ?
> Bij paarden bijv. het hoofd laag aanleren ?
Euhh nee: hij bekogelde mij niet met stenen maar liet mij daar ook niet hangen. Ik kreeg de druk om binnen de zoveel minuten mijn kont omhoog te heffen: weldegelijk druk ervaren dus.
Maar goed, laten we niet te veel gaan discussieren over details in dit verhaal... Het gaat er niet over hoe ik iets wil duidelijk maken, sorry als ik daarbij geen waterdicht verhaal kan geven, maar ik weet zeker dat je wel begrijpt wat ik wil zeggen...
>> Pffff ik moest dus wel
>
> Nmm geen moeten dus , je had ook rustig kunnen blijven hangen
> tot je pa moe werd
ja in veronderstelling dat ik weet dat mijn pa KAN opgeven; maar pa geeft nooit op dus dat wetende moést ik wel ... snap je ...
Is zelfde bij druk op touwhalster om paard achteruit te laten stappen: paard zou ook kunnen denken, net als jij, ik kan hier ook uren blijven staan; maar om de een of ander reden geeft het paard sneller op dan de mens...
>
>> en deed het omdat ik
>> wist dat ik daar anders nog een uur zou hangen.
>
> De beloning was dus toch krachtig genoeg ?
Of de schrik om gestraft te worden?? Kan ook he: zoveel schrik hebben voor straf dat de beloning geen straf zo immens veel kracht heeft gekregen???
>
> Das een mentale opkikker :)
> Werkt goed bij mensen die daar gevoelig voor zijn... kan ook
> een vorm van beloning zijn ?
Ja tuurlijk!
Het is een gedrag uitlokken door het beloven van dié beloning
>> Wat vinden jullie een meerwaarde aan de trainingsmethode die
>> jullie gebruiken??
>
> De grootste meerwaarde vind ik de afwezigheid van dwang.
zeg ik ook
> De snelheid waarmee dingen leren met belonen werkt.
zeg ik ook
> Het voor het dier begrijpelijker kunnen communiceren met "
> anderstalige "
zeg ik ook
> Het bijkomend effect dat je dier meer zelfstandig gaat denken
> en zo vaak zekerder en vrolijker wordt ?
zeg ik ook
>
> Voor mij persoonlijk.... het toch (weer) bezig kunnen zijn met
> deze dieren ondanks een lichamelijk handicap.
>
> Nick
We denken er net zo gelijk over Nick, maar alleen mijn verhaaltje is niet waterdicht, dat toegegeven
Warboel
